Ateş Parçası

1. bölüm

İyi okumalar:)🧚

Sonunda şirkette ki işlerimi halledebilmiştim. Adem Bey gibi mükemmelliyetçi bir patronunuz var ise isyan etme hakkına sahipsiniz demektir.

Şerefsiz bir de benden mükemmel olmamı istiyor.

Ben zaten mükemmel biriyim!

Son kez derin bir nefes alıp ilk odamdan sonra şirketten çıkmıştım. Çıkarken Adem Bey'in sadık(!) çalışanlarına rastlamadığım için kendimi filtre kahveyle ödüllendirmeliyim bence. Bunu kesinlikle düşünmeliyim.

Arabama binip İstanbul'un harika(!) trafiğine bende katıldım.

Bazen söverek bazen sikerek yaşadığım sitenin önüne gelebilmiştim. Nerden bakılırsa 1 aydır yoktum buralarda Selma Yenge ağzıma sıçmasa bari.

Arabadan inip güneş gözlüğümü çıkarttım. Kendi evime bile bakmadan Selma Yenge'min evine baktım. Bahçede oturan kalabalığı gördüğümde şaşırmamıştım. Selma yenge evine misafir çağırıp ağırlamayı severdi.

-"CEMREE!"

Kapıdan çıkan Selma yenge beni gördüğü gibi çığlığı basmıştı. Hiç vakit kaybetmeden yanına gidip sıkıca sarıldım. O da vakit kaybetmeden sarılmama karşılık vermişti. Bir elini belime öteki elini yaralı koluma koymuştu. Bir anlık yüzüm buruşup gözümü kapatmıştım. Ne yapıyordum ben?

Birinci kural: yaralarını belli etme!

Hemen gözümü açmıştım. Açtığım gibi çatılı mavi gözle karşılaştım. Kim bu be?!

Selma yenge benden ayrılıp sorularını sormaya başlamıştı her zaman ki gibi.

"-Cemre kızım sen nerdesin ya? Bir aydır hemde. Tamam arada bir kayboluyordun da hiç bu kadar uzun sürmüyordu? Neden bana hiç haber vermiyorsun ki? Meraktan öldüm öldüm dirildim resmen!"

Bu defa cidden çok kızmış belli. Derin bir nefes alıp yalanlarımı sıraladım her zaman ki gibi.

"- Özür dilerim sultanım. İş için yurt dışına çıkmıştım."

Bir nevi öyle ama yani Suriye de yurt dışı oluyor.

"- Havaalanından indikten sonra seni arayacaktım ama telefonumu aceleyle çıktığım için şirkette unutmuşum."

Telefonumu karargahta unuttum Selma yenge.

"-Yeni bir telefon aldım ama numaranı ezbere bilmiyordum arayamadım kusura bakma."

Fotoğraf makinesi gibi bir hafızam var. Gördüğüm bir şeyi asla unutmam. Numaranda ezberimdeydi. Hem istesem bile arayamazdım.

"- Tamam kuzum. İyisin değil mi?"

"-İyiyim Selma yenge."

Hiç iyi değilim Selma yenge. Ben 2 çocuk babası olan Erdem komutanımı kollarımda şehit verdim. Hiç iyi değilim ben...

"- Tamam canım. Açsındır sen şimdi bilirim seni ben işinden dolayı kafanı bile kaşıyamıyorsun bile yemeğe zaman mı bulacaksın sanki. Sen ilk başta bir evine git duş al gel buraya tamam mı? Sonra seni misafirlerimizle tanıştırayım."

Misafir dediğinde bizi izleyen misafirlere baktım tek tek. 50'li yaşlarda bir çift, birbirine benzeyen bir erkek ve bir kız son olarakta bana ters ters bakan mavi gözlü adam. Bende ona ters ters baktığımda şaşırdığını görmüştüm. Dudağım yavaşça yukarı çıkmaya başlayınca derin bir nefes alıp tekrar Selma yengeye döndüm.

Tam itiraz için ağzımı açmıştım ki kapıdan çıkan Azat amcayla ağzımı kapatmak zorunda kaldım.

"- Hiç boşuna uğraşma küçük hanım akşam buraya gelinecek, yemek yenilecek, misafirlerimizle tanışılacak. Anlaşıldı mı asker?"

Son dediğine gülüp asker selamı pozisyonu aldım.

-" Anlaşıldı Yaşlı kurt."

"- Kızım ben sana demedim mi bana yaşlı kurt deme diye. Nerem yaşlı benim."

Sitemine güldüm sadece. Gidip ona da sarıldım. Azat amca yarama dikkat ederek bana karşılık vermişti.

-" Özlemişim seni kızım."

Sesindeki burukluk içime işlemişti yine.

"- Bende çok özledim Azat Amca."

Azat amca geri çekildiğinde bende çekildim.

"- Ben bir eve uğrayıp 1 saate gelirim Selma yenge."

Diyip bahçe kapısından çıkacakken Azat amcanın söyledikleriyle adım atan ayağım havada kalmıştı.

"-Başımız sağ olsun Cemre."

Erdem Abi... Bak sana baş sağlığı diliyorlar. Ne diyeceğim şimdi ben onlara.

Derince yutkunup arkama döndüm. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Gözlerim dolmuştu bile. Kendimi biraz toplayıp güçlü bir sesle konuştum.

"- Vatan sağolsun Azat amca... Vatan sağolsun..."

Hemen arkamı dönmüştüm. Gözyaşlarım bir bir akmaya başlamıştı. Hızlı adımlarla evime gittim. Kapıyı ardımdan kapatıp sırtımı kapıya yaslayıp sessizce göz yaşlarımı akıtmaya devam ettim.

Görüyor musun Erdem abi? Bana yaşattıklarını... Beni nasıl zor duruma soktuğunu... Kalbim acıyor Erdem abi çok acıyor... Sen neden bizi bıraktın ki?..

Oy ve yorum yapmayı unutmayın✨