The walk

264 17 2
                                    

Αφού ανέβηκε στο δωμάτιο της η Daciana, έκατσε κοντά στο παράθυρο της με το ημερολόγιο της και έγραφε:

《Αγαπητό ημερολόγιο, χτες ήταν μια περίεργη μέρα, αλλά δεν παύω να τα σκέφτομαι. Οι φίλες μου συνέχεια λένε για το ότι θέλουν να βρουν το ταίρι τους. Δεν το έχω καταλάβει ακόμα πως λειτουργεί αυτό. Μάλλον επειδή δεν είμαι λύκος. Σήμερα θα πάω βόλτα με τις φίλες μου και ελπίζω να μην γίνει τίποτα κακό.》

"Daciana μεσημεριανό." Είπε η μητέρα της.

"Έρχομαι." Απάντησε.

Κατέβηκε κάτω και έκατσε στο τραπέζι να φάνε. Τρώγοντας η Daciana ρώτησε κάτι τη μητέρα της.

"Μαμά εσύ πως απέκτησες τον λύκο σου?"

"Βγήκε στα 18 μου. Σε άλλους έρχεται και νωρίτερα αλλά μόνο όταν φοβηθούν πολύ." Είπε η μητέρα της.

"Ο μπαμπάς γιατί δεν έχει λύκο?" Ρώτησε η Daciana.

"Είχε κάποτε, μέχρι την μέρα που τον καταράστηκαν." Απάντησε η μητέρα της.

"Γιατί να το κάνουν αυτό?"

"Ο πατέρας σου ήταν ο Alfa της αγέλης Sky moon. Όμως μερικοί λύκοι δεν τον ήθελαν και βρήκαν κάποιον τρόπο να κλειδώσουν τον λύκο του μέσα για πάντα." Της είπε.

"Γιατί δεν είμαστε πλέον σε αγέλη?" Ρώτησε η Daciana.

"Είμαστε Omega πλέον. Δεν μας θέλει καμία αγέλη." Είπε ο πατέρας της.

"Μα πρέπει κάτι να κάνουμε για αυτό." Είπε η Daciana.

"Δεν μπορούμε γλυκιά μου. Δεν έχετε καν τους λύκους σας ακόμα. Θα είναι δύσκολο." Είπε η μητέρα της.

"Μαμά εγώ δεν είμαι λύκαινα. Έχω τη ζωή μου στο σχολείο και τις φίλες μου."

"Δεν το ξέρουμε ακόμα αυτό. Τα γενέθλια σου πλησιάζουν."

"Το ξέρω. Πάω πάνω να ντυθώ για να βγω με τα κορίτσια."

"Οκ. Να προσέχεις."

Η Daciana ανέβηκε πάνω, έφτιαξε τα μαλλιά της και ντύθηκε.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
The full moonWhere stories live. Discover now