Yıldız mahallesi

5.

Merhab bölümü beğendiyseniz yıldız atmayı unutmayınız.🖤
//////////
Kalbim atmıyorduğ kalbim hisstemitydum bacaklarımı. Gözlerim açılmıştı fal taşı gibi korku sarmıştı bütün bedenimi kalbim sıkışıyordu bir damla düştü gözlerimden caddenin üstünde mahalleye bakarken gözlerimin önünde vurmuştular babamı napıcağımı anlamadım babam... kanlar içinde yerdeydi herkez çığlık atıp bağırırken sadece izliyordum izlemekten başka birşey yapamazdım zaten bacaklarım tutmuyordu olduğum yere düştüğümde kendimi tutamayarak çığlığımı duydum boğazım patlayana kadar bağırmıştım suyun yanıma gelip bana sarıldığını anladığım an gözlerimin kapandığını duydum.
Babam canım tek varlığım tek aşkım acı ne demek anlamış oldum kalbim yoktu sanki kocaman okyanusun ortasına atlamışım'da o boşluk beni çekiyordu.
Gözlerimi açmaya zorlarken ışık çanımı acıta acıta açmaya çalıştım yavaş yavaş açarken baş ağrımla başa çıkamıyordum sesleri duymaya başladığımda.                      " uyandı galiba leyla bebeğim" öksürerek kaltım kendimi toparlamaya çalıştım " su" tek kelime bile edemeyecek kadar kuruydu ağzım  uzattığı suyu elinden alıp hemen içtim sadece su vardı yanımda.
"Su babam ona birley mi? oldu ne olur söyle iyi mi?" Bana yapma der gibi bakmaya başlayınca kötü birşeyler olduğunu anladım " kuzum babam" gözlerinden yaşlar akmaya başlayınca anladım hırsla yataktan kaltım "çık dışarı çık! Canını yakmıyım çık!" Hırsımı nereden çıkarıcapımk şaşırmıştım gözüm dönmüştü masayı fağıtmıştım banyodaki aynayı yerlebir etmiştim ellerim ayaklarım kan içindeydi yataktaktaki çarşaflardan hırsımı çıkarmaya çalıştım olmadı gücüm kalmadı kilitlediğim kapının arkasındakiler ismimi bağırıp kapıyı yumrukluyordular bir anda kapının kırılması ile barışın içeri girdiğini gördüm gözlerimi gözlerine kenetledim daha çok ağlamaya başlayınca kucağına aşfı beni başka odaya taşıdılar ama artık bdayanamadım vicudum dayanamadı göz kapaklarım kendiliğinden kapandı.
SAVAŞ ...
Ah be gülüm reva mı? Kendini harap ettin kollarımda sanki ölü vardı o kadar bitkindiki bedeni yeni odasındaki yatağa bırakarak hemen yanındaki koltuğa oturdum saçlarını okşamaya başladım kokladım sevdim Allahım sen ona güç ver ona yardım et onu babası ile sınama sevdiğim kadını bana bağışla suy'un geldiğini görünce uyandığında bana haber vermesini söyleyerek odadan çıktım. Çıldırıcak gibiydim semihin yanına gittim.
Leyla'dan
"Gitmek istiyorum abi! Eve gitmek istiyorum"
"Kuzum annem sakinle dur biraz ne olursun"
Yorulmuştum...
3 yıl sonra
Leyla geliyor! Hava atılan çığlık sesini duyabiliyordum suyun bavulumu alarak onların yanına koşmaya başladım abimde burdaydı onu öpücüklere boğdum sıkı sıkı sarılırken arkada biri ile göz göze geldim tanıdık iki çift göz bu oydu ama ne işi vardı burda tebessüm ederek ama tebesümün silinmesi çok olmadı çünkü kollarında bir kız vardı haklıydı ne dese haklıydı hani diyorlar ya gidene mi zor? Kalana mı? Ben bir giden olarak herşeyden herkezden kaçan olarak kalana çok zor kalan kaçmaz savaşır ismi gibi bütün zorluklara göğüs gerer o yaptı yapabildi ama ben yapamadım.
Abime gülümseyerek onunla ilgilendim su anlamıştı ne olduğunu bana sarılarak güç vermeye çalıştı.
Arabada kimse konuşmadı herkez ölüm sesizliği içindeydi eve gelince annem karşıladı beni annem canım birtanem kokladı öptü bavullarımı yerleştirmek için suyla birlikte odaya çıktık ben eşyaları yerleştirirken oda bana utançla bakıyordu kaşımı kaldırarak hayırdır bakışı attım " ne oldu söyle kıvranıyorsun sabahtan beri"
" üff hemen anla zaten gözündende kaçmaz ya sen savaşı gördün ya"
" aman be kızım buna mı daraldın ee ne olmuş gördüm Allah sahibine bağışlasın"
" yapma leyla! Şunu kendine seviyorsun adamı yüzündeki hayal kırıklığını görebiliyorum"
" saçmalama su ben buraya işimi yapmaya be seni evlendirmeye geldim unuttun mu?"
" leyla savaş çok değişti sen gidince şirket açtı böyle pis işlere girdi ailesinin yanına gelmedi mahalleye adım dahi atmadı adamın hayatı alt üst oldu kızım resmen ölüm fermanı yazdın adama semih abiyle düşman gibiler he birde sen giderken eski telefonun burda kalmış onuda kapatıp sakladım dolabın arkasında"
İçimden gelen bir kahkaha atmaya başladım çünkü ben ona hep eğer ben bir gün giderde telefonum ortada kalırsa telefonumu yoket!derdim.
Suyun gidişiyle üstümü değiştirip kendimi yatağa attım aklıma gelen şeyle gözlerimi açmam bir oldu telefon hemen onu alarak yatağa tekrar girdim telefonun açılmasını bekliyordum açılan telefonla suyun abimin attığı mesajlara baktım sonra onun mesajlarını gördüm nerdeyse telofonumu dondurucak kadar sesli mesaj atmıştı hemen bastım oynatma tuşuna.
" leyla! Yavrum dön lütfen"
Acı çekiyordu bağrışı sesi kalbimi zorluyordu yalvarışı sarhoştu galiba ikinci ses kaydını açmam o kadarda kolay olmadı titreyen ellerimle dokundum
" ah be gülüm deydimi gitmene beni bırakmana bu kadar mı?"
" korkma bu günde iyiyim korkarmısın kötü olursam duyar mısın beni hıh kime ne anlatıyorsam beni sen giderek öldürdün zaten"
Artık dayanamıyordum sonlara doğru gittim.
Boş olduğunu düşündüm sonra o ses silah sesi büyük bir silah sesi " artık gelme gerek kalmadı aşkınada , sevginede veda ettim ben"
Göz yaşlarım benden habersiz akmaya devam ediyordu cenin pozüsyonuna  gelerek ağlamaya devam ettim bir süre sonra artık durmam gerektiğini toparlanmam gerektiğini anladım lavobaya giderek elimi yüzümü yıkadım banyodan çıkarak pdam çatı kayomda olduğu için içinde küçük bir teras vardı üstüme hırkamı alarak çantamdan sıgaram ve kulaklığımı da alarak şarkımı açtım şarkım değişmişti  farhat göçer 'vafası eksik yarim'
Sıgaramı yakarak bakmaya devam ettim onun eski odasıyla karşılıklıydı odalarımız sandalyemi çekerek oturdum bir anda odasının ışığı yandı terasın kapısı açılmasıyla dışarı çıkması bir oldu baya heybetli olmuştu vicudu eski halinden daha çok ürkütüçüydü şimdi göz göze gelmemiz uzun sürmedi hiç kaçmadım der gibi dibine dibine baktı gözlerimin bu sefer ben değildim giden oydu hiç acımadan sırtını döndüğü gibi içeri girdi canım acımıştı daha çok acımıştı ama ben olmıycaktım giden olamazdım yarın işlerimde vardı zaten yatsam iyi olucaktı kafamı yastığa koymamla ağlamamın etkisiyle uykunun kollarına bırakmıştım kendimi.

Sabah erken saate uyanıp kahvemi içtim üstümü giyinerek bugün ilk günümdü savcılıkata evet savcıydım.

Hemen aşayaya inip annemin hazırladığı şeylerden ayak üstü yiyip çıktım abim büyük ihtimal nöbetteydi akşam sabaha karşı gelmişti uyuduğu için rahatsız etmek istemedim arabamın kapısını açarak arabaya binip savcılığa doğru yola çıktım.
Arabayı park ederek savcılık binasına giriş yaptım güvenlikten yardım alarak başsavcının odasını öğrendim odasının kapısına vurdum içreden gelen kalın olan erkek sesi ile içeri girdim gülümseyerek içeri girdim " savcım"
" başsavcım" önünde oturan birinin olduğunu gördüm bir erkeğin olduğunu anlamıştım. " savaş bey bu leyla hanım kendisi iyi bir savcıdır"
Yüzündeki pis sırıtışla elimi sıkarak bana döndü kafasını sallayarak " biz leyla hanımla tanışıyoruz başsavcım"

Herşey çok değişti farklı oldu kördüğüm gibi bakalım leyla ve savaş ne yapıcak lütfen beğenmeyi ve aralarda düşündüklerinizi yorumlara yazmayı unutmayın.❤️