8.

274 4 0
                                    

Merhaba canlar uzun bir aradan sonra aranızdayım size çok kırgınım çok üzgünüm okuyorsunuz beğeniyorsunuz bunuda biliyorum ama lütfen şu yıldıza basın kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum kırılmaya hakkım var mı? Bana yardımcı olmak istiyorsanız⭐️dokunmanız yeterli;)

100 vote 100 yorum

////////////////

Bu neydi şimdi biri benimle dalga geçiyordu deyil mi? Allahım aklıma mukayyet ol beni sevmiyor mu yani şimdi hiç mi? Sevmemiş.
"Leyla!"

Düşüncelerimi bir kenara fırlatarak başsavcının odasında olduğum aklıma geldi ama savcı neden benden bunları sakladı ki

" savcım ben bilmiyordum"
" neyden bahsediyorsun leyla"
"Doğrudur savcım"
Ben yapıcağımı birlirim sinirle odadan çıkarak arkamda bağıran savcıyı önemsemeden odama yol aldım boş bir kağıt ve kalem alarak İstifa dilekçemi yazdığım gibi tekrar baş savcının odasına yol aldım kapının önünde duran savcıya dilekçeyi vererek odamdaki eşyaları toparladım niye mi yaptım?

Bilmiyorum mutsuzum burdada mutsuzum resmen bir kukla gibi oynatılmışım.

" ne yapıyorsun leyla saçmalama kafayı mı? Yedin sen!"
" evet yedim savcım özür dileyerek bana müsade izninizle"

Kızarmış gözlerimi sinirle açarak odadan çıktım biri dokunsa ağlıycak gibiydim sanki sinir oluyordum bu halime zaten bok kafalı ben işte salaksın Leyla salak ben olsam bende kandırırım kendimi arabaya biberek eve sürdüm moral olsun diye şarkı açtım ama nerdeyse aralıksız çalan telefon rahat bırakmayınca bende telefonu kapatarak yola devam ettim.

Kadıköydeki yeni keşfim olan sahafa gittim dükkanın içine girerek raftaki kitaplara bakındım hepsi çok eski ve çok güzel basımlıydı elimdeki "sefikller" kitabını bakarken arkamda birinin olduğunu fark ettim bir dedeydi tombiş bir dede

"sefiller güzel seçim"
Çevirdiğim sayfada ilgimi çeken yazıyı okumaya başladım.

On dört yaşındayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldım.Bu yüzden beni zindana attılar,ama altı ay bedava ekmek verdiler,hayatın adaleti budur.🍂

" evet daha önce okumuştum ama eski basım olduğu için merak ettim"

gülümseyerek anlıyorum derecesinde kafasını salladı oturup çayını içtim. Derken biraz daha dolandıktan sonra bir iki kitap alıp eve doğru yola çıkmıştım kitaplarla zaman geçirmek  beni iyileştiriyordu mutlu ediyordu.
    
    Yarım saat sonra evin önündeydim saate baktığımda 1.50 olduğunu görünce çok vakit harcadığımı ve bugün ruhende bedenende yorulduğumu anladım arabadan çıkıp eşyalarımı almak için arka koltuğu açtığımda kolumu bir kol engelledi kim olduğunu anlamasamda kısa bir süre sonra yüzünü gördüm tabiki savaştı.

" hatuun sen hayırdır neden o teleofon açılmıyor"
" ya bi siktir git birde hatuun diyor gevşek gevşek savaş SİKTİR GİT ! Anladın mı?"
Kaşlarını havaya kaldırarak hayırdır der gibi bakmaya devam ediyordu

" ne oldu lan bir günde"
dudaklarımı bükerek omuzlarımı kaldırıp indirdim.

" sen onu git sedefe sor canım benim"
Yağmur çiselemeye başlamıştı ya burda barışıcaktık yara bittiricektik.

"lan sen sevgiliymişsin bu kızla utanmıyo musun iki kızıda kullanmaya ha!"

Sinirden gülerek eşyalarımı aldım arabayı kilitleyerek yoluma devam etmek istemiştim sedece kolumdan tutuğu gibi eşyalar yerlebir olmuştubile.
" kızım sen özel günüde falan mısın ha! Bak söyle anlayış göstericem"
Allahım çıldırıcam sanki onun anlayışına kalmıştım.

"BİTTİ Anladın mı?"  

Onu arkamda bırakarak eve girip
kapıyı kapadım patlama anım burası olmuştu düşen bir iki damla yaş hıçkırıklarımla karışarak yere ulaşmıştı çoktan odama çıkarak suyu aradım sesimi duyunca yanıma gelmişti zaten hemen rinelim akmış rujum uçmuş saçlarım darma duman suyun zoruyla banyoya girdim rahatlatmıştı beni iyi gelmişti hiç konuşmamıştık suyla sadece beni sakileştirmeye çalışmıştı pijamalarımı giyinerek yatağa attım kendimi.
"Anlat hadi çatlatma"

"İstifa ettim savaşın sevgilisi varmış fal filn işte"

Donup kalmıştı resmen sanki hergün böyle şeyler yaşıyormuş gibi anlatınca birde kahkaha atmaya başlayınca rahatladım hiç değilse arkadaşımda benim gibi deli

" salak salak konuşma asabımı bozma böyle şaka mı olur"
ciddiyim bakışı atarak bakıştım.

" sen ciddisin kimmiş sevgilisi?"

" sedef diye bir kız tanımazsın"

Fotoğrafını göstermiştim görmesiyle gözleri fal taşı gibi açıldı nerden tanıdığını çıkarmaya çalışıyor gibiydi

"Siktir bu kız aysun teyzelere gelmişti birara lan biliyom bu kız çok konuşuldu mahllede."

İğrendiğimi göstererek yüzümü ekşittim

"bu piç o zaman benimle kesin oynadı dimi beklesin o beklesin ben ona ne yapıcağımı bilirim."
Annem kapıya vurarak içeri girdi ikimizde bakışlarını kapıya çevirdik
" kız size dedikodum var!
"Ne olmu gene anne"

"Savaş varya nişan takıvaklarmış aysun çağırdı savaş çok seviyormuş herhalde ama aysun sevmiyormuş kızı"

sinirle anneme döndüm.  

"Anne banane bizene sizene"
"Tamam kız kızma ben aysuna gidiyorum gelirsin sende akşama doğru"
"Hee tamam gelirim ya"
Annem gittikten sonra suda gitmişti onu uğurlayıp üstümü değiştirdim tül çiçek detaylı abartıya kaçmayan birşey giyindim. Abi bu ne hız ya yatım saat oldu lan benden ayrılalı yarım saat ayakkabılarımı giyinip hemen binaya girdim hava soğuktu kapıyı hızlıca çalıp açmalarını bekkedim kapıyı açan nigar ablaydı kolumdan tutu gibi beni mutfağa attı boştu mutfak kapıyı kilitledi.  

" noldu nigar abla"
" kız ne noldu siz ne yapıyorsunuz böyle salak salak işler "

" ben bu konuyu kapattım git kardeşine yediği hurmaları sor ne nişanı ya daha
yarım saat oldu ayrılalı beni hiç sevmemiş hiç önemsememiş beni bu kadar kolay silebilirmiş iyiki onu tanıdım beni bu kadar kolay unutan adamla işim olmaz abla"

" kapıya vurulmasıyla konumamız yarım kaldı açılan kapı ile savaşın içeri girmesi bşr oldu " ben mi seni sildim kızım bitti diyen sendin."

" sende meraklıymışsın hemen nişanlanmaya."

gözlerim dolmuştu bunları söylerken
"eee yaşımız geldi çürüdüm lan artık seni beklemekten tam geldi evlenicem diyorum yok olmuyor hep bir vazgeçişler seni sevmiyorumlar ne kan bu çocuk oyuncağı mı?" Anlam veremediğim şekilde ağlamaya başlamıştım bile ben hüngür hüngür ağlarken beni saran beden ile ısındım kendimi babama sarılırken hissetiğim güveni hissettim. "Özür dilerim ama sende bana yalan söyledin sende benden özür dile" duyduğum kahkaha sesi ile yüzümü boynundan kaldırdım. Annem, nigar abla,aysun teyze, gülerek bize bakıyordular "eee düğün ne zamana damat"
" bir ay sonra inşAllah annecim"
Noluyor ...sadece anlamayan ben sohpeti terk ettim.
:) 
Beğenmeyi ve düşünceleri yazmayı unutmayın canlarım.🥳😘

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 02, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yıldız mahallesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin