°O ve BEN° [Aidan Ryan Gallagher]

*Bölüm 5*🌨️

Aria:Son 1 dk hadii

Aidan:neye 1 dk

Aria:bizdeki kural en son kalan kişiyi ebe 5 dk içinde bulamazsa son kalan kazanır ama eğer bulursa diğerleri kazanmışsa o ebe olur ama diğerleri kaybetmişse ilk ebelenen kimse o ebe olur ama kazananlar isterse kaybedenleri kurtarabilir

Aidan: iyiymiş

Aria:neyse ztn az kaldı koridorda gezinsek bişey olmaz

Aidan:pekala

Aidan ve Aria koridorda gezinmeye başladı hiç konuşmuyolardı

Noah:Aria buldum seni!

Diyip hemen koşmaya başladı ve

Aria:Süre bitti!

Noah:of neyse gelin sınıfa gidelim

Noah önümüzde Aidan la ben arkada ilerliyoduk Bir süre öyle ilerledikten sonra adımlarımı hızlandırdım ve noah yı geçip önünden yürümeye başladım Noah Aidan dan uzaklaştığımı anlamıştı ki beni geçmeye çalışmadı

Beni sevmeyen birisi için yanmak hayatımı tüketmek istemiyorum ama sanırım bunu istemeden de olsa yapıyodum sınıfın önüne geldik ve içeri geçtik diyerleri sınıftaydı

Sadie:Beni kurtar Aria

Sadie yere çökmüştü ve bana yalvaran gözlerle bakıyordu

Aria:üzgünüm ama hayır ebeliğin tadını çıkar bebeğim

Sadie:ah

Noah:bu arada Aidan da bizimle oynamak istiyomuş nedersiniz

Millie ve Sadie Aidan a yiyeceklermiş gibi bakıyodu onlara baktım ve yapmayın der gibi baktım onlarda üstelemediler

Millie: olur peki

Finn:olur

Noah:hadi Sadie say

Sadie saymaya başladı ve bizde sınıftançıkıp biyerlere koşturmaya başladık o sırada benim gözüme kütüphane takıldı içeri girdim ve hemen ardından Aidan geldi ve kapıyı kapattı soluk soluğa kütüphane deki masalardan birine oturdu bende ona bakmayın kitapları karıştırmaya başladım kütüphanede bir tek ikimiz vardık

/Bu arada son tenefüs deler şuan\

hiç bişey yapmadık sadece öyle susmuş duruyoduk ben bi kitap aldım ve okumaya başladım aidanda telefonuyla uğraşıyodu sonra elindeki telefonu kapatıp bana döndü

"şuana kadar buraya gelmeleri gerekmiyor muydu?" dedi bende öyle düşünüyordum ki bayağı bir vakit geçmişti ve kimsenin aklına kütüphaneye bakmak gelmiyordu sanırım

"saat kaç?"diye sordum oda koluna baktı ve saatinin olmadığını gördü

"saatim yok ve telefonun da şarzı bitti"dedi sonra beklemeye devam ettik ve sonra bir anda aklıma dank etti

"siktir"dedim fısıldıyarak bana döndü ve "ne oldu?"diye sordu tek kaşını kaldırarak

Tanrım çok karizmatik duruyo yicem

zorlanarak konuştum "biz buraya girmeden önce son tenefüsteydik..."dedim sonra devamını o getirdi

"ve biz buraya geleli neredeyse bir buçuk saat oluyor ve mantıken de kapı kilitli değilse eğer burda kalmış oluyoruz"dedi gülümseyerek
"dua et kapı kilitli olmasın yoksa burda sabahlayacağımızdan emin ol"dedi ve kapıya doğru yürüdü elini kapının koluna götürüp aşağı indirdi ve evet tahmininizce tabiki de sabaha kadar burdayız

güldü ve arkasına dönüp bir köşeye oturdu

"ne yapıyorsun?" dedim ona bakarak

"bekliyorum"dedi onu görebiliyordum ne yani sadece beklicekmiydi

"dışarda temizlikçiler olabilir belki bağırsak duyarlar"dedim sonra bunu yapamayacağımız belirti

"bu kütüphane lise nın ikinci kütüphanesi ve temizlikçiler buraya girmeye ve buranın önünden geçmeye bile tenezzül etmiyorlar o yüzden snaıeım sabaha kadar burdayız "dedi

gözlerimi şaşkınlıkla açıp arkama döndüm ve iki elimle ağzımı kapattım ve gözlerimi de kapattım

bu çocukla sadece o ve ben olarak tek başımıza sabaha kadar bekliyor olamazdık bu olamazdı

çığlık atmak istiyordum!!!

🌨️❄️🌨️

evet uzun bir hatta bayağı uzun bir süreden sonra ilk defa bölüm attım ama kısa bir bölüm umarım beğenirsiniz hiç yazasım gelmediği ve başka hikayeler yazdığım için Aidan ile alakalı hikayeler yazmıyordum hiç bilinmeyen güç de yarıda kaldı zaten umarım yazarım birdahaki sefere

görüşürüz aşklar❤️❤️💖💙💜