Chaos Within

4: And Now It Begins

THIRD PERSON

I stared at the wide and big mortal building in front of me. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na ang mga mahihinang mortal ay nakayanang magpatayo ng ganito kalaking gusali.

In the back of my mind, my head is tingling to learn more. To know more. I want to dissect every single part of it.

Pero hindi iyon ang pinunta ko rito.

Hindi ko mapigilang mapa-buntong hininga. In all of my missions being the symbol of pride in the Underworld, ito ang pinaka-ayaw ko; ang umakyat sa mundo ng mga mortal.

The sun above me only proved my point.

And also the noise of the young mortals around me. Their scent, their blood, their innocence...

Pero hindi rin iyon ang pinunta ko rito.

Even though I really hate this part of my job, the King personally summoned me especially for this. Ayon lang ang kinaganda ng misyon na ito. It is for me. Just for me.

And I will never fail the King.

I slowly smirk. Saint Valley High... Well, let's see if that goddamn ancient book is really here.

_____

KALIANNA HAYES

Kung pakiramdam ko ay mabilis ang takbo ng oras kanina, pakiramdam ko naman ngayon ay sobrang bagal na.

There is really something wrong with my head. Kanina pa ako pinupukpok nito sa sakit at paulit-ulit na rin akong yumuyuko na nagiging dahilan kaya't napapansin ko ang ibang guro ko na napapatingin sa pwesto ko. Hindi rin nakawala sa paningin ko kung paano halos walang nanggugulo saakin sa buong tatlong klase ko.

I do not like their stares, especially their concerns. I do not like a mortal's concern.

Well, except for one.

Two now, actually.

Pagkatapos na pagkatapos ng huling subject namin ay halos lumipad na papunta sa puwesto ko si Chantria. Agad ding binaba ni Tyl ang ginagawa niya at humarap saakin. "That's it, Kalianna. Dadalhin na kita sa clinic or kakaladkarin kita papunta roon." Madiing utos ni Chantria.

In normal days and if I even have an ounce of energy within me, I will complained and fought tooth and nails just for me not to be inspected by a mortal medicine, but right now, I do not have those within me.

Kinumpas ko na lamang ang mga kamay ko. Kita ko mula sa gilid ng mga mata ko na nagsisilabasan na ang ibang mga kaklasmeyt namin. "Yeah, yeah, yeah." Walang enerhiya kong sagot.

I can practically feel Chantria's concern, ngunit mabuti naman at tahimik na lamang nila akong inalalayan papunta sa clinic ng school namin. My head throbs while I move, and the most irritating thing is that it will appear then it will disappear as time goes by, at sa tuwing sumasakit naman ito ay halos mapadaing na ako sa sakit.

At paminsan-minsan din ay para bang umiikot ang sakit sa buong ulo ko. Minsan ay masakit ang likod na parte ng ulo ko, minsan ang kaliwang parte, minsan naman ang kanan, and it is so goddamn frustrating.

What the hell is happening to me? Sa ilang taon kong paninirahan sa mundo ng mga mortal at sa ilang dekada kong pamumuhay bilang isang demonyo ay ngayon lamang ako nakaramdam ng ganitong sakit. It was like my blood is rushing through my head, something inside of me screaming and thrashing, and my heart is beating so fast.