Private Love

Chapter 2

("Puntangina nagbibiro to."), on the mind of PRRD. Napaiiling siya.
Sa simpleng biro ni Imee parang nagkaroon ng drum contest sa puso ko. Hayst! Itong babaeng to matalino, maganda, masarap kasama, lahat na ata nasa kanya, kaya nga crush ko eh.

"Mr. President, okay ka lang po ba?", tanong ni Imee dahil nakatulala si PRRD.

"I'm okay!(*sabay hawak sa batok) Medyo may problema lang dito sa report!", he really looked stress.

"May I see Mr. President?", sa sinabi ni Imee medyo nawala ang stress ni PRRD dahil kinilig siya sa pagtawag ni sa kanya ng crush niya ng "Mr. President".

"Yes, please my senator. Baka may maiisip kang dapat gawin diyan.

By the approval of the President umikot si Imee papunta sa tabi ni PRRD para basahin ang file. Pinasadaan ni Imee ang file. It's about the informal settlers.

"Siguro it's time na sila ang mabigyan ng pabahay.", naawang sambit ni Imee. "Kaya lang yung budget na naman magugulo, pero mas mababawasan naman ang kahirapan sa bansa.", PRRD is really amazed sa katalinuhan, kabutihan at syempre kagandahan ng kanyang beloved senator crush. Mayroon KKK (Katalinuhan, Kabutihan, at Kagandahan) na hindi mo makikita sa iba.

"Mr. President, okay ka lang ba? Nakatulala ka eh", PRRD doesn't realized na nakatitig siya kay Sen. Marcos.

(Putangina bakit ba hindi ko mapigilang titigan ka. Hay naku! Kailan ko kaya masasabi sayo na gusto talaga kita.), *sa isip ni PRRD.

"Okay lang ako may iniisip lang ako. Nakangiti kong sabi (ikaw yun. Ikaw yung iniisip ko)." -PRRD

"Nawala nga ng konti yung sakit ng ulo ko.", parang nagbibirong Sabi ni Mr. President.

"Magpahinga ka naman kasi, ano!. May I remind you Mr. President hindi ka pwedeng magkasakit ng malala. Maraming mag-aalala sayo.", concern na concern na litanya ni Sen. Imee.

" Kasama ka na dun.?", Mr. President assumed.

"Off course naman. I mean, oo isa na ako dun because your my/our president at kaibigan kita.", sagot ni Imee na may kasamang pagpapaliwanag. (Josefa naman, ayusin mo mga binibitawan mong salita. Nakakahiya ka! Mamaya maasiwa pa si PRRD. Huwag mo namang ipahalatang may gusto ka sa kanya.) Lihim na sinesermonan ni Imee ang sarili niya.

"You care for me. Off course as a friend.", ulit ni PRRD sa sinabi ni Imee. (Puntang-ina, napahiya ako. Kaibigan lang pala.)

"Take this.", may inabot si Imee kay PRRD.

It's a medicine. Kaya tinignan ko si Imee.

"Para sa sakit ng ulo mo yan. Para tuluyang gumaling. Teka, I just get water." Imee said saka naglakad at tinungo ang pinto. But, before she gets into the door eh tumigijl siya saka tinignan si PRRD. Wierd she just smile. Saka tumuloy sa paglabas.

Sinibukan kong bumalik sa pagbabasa ng files. Pero, parang pangalan ni Imee ang nakasulat sa mga files. Walang hiya! Parang narerewind yung pagngiti niya. Na buang na!

______________________________________

"Senator. Imee! Kami na po diyan.", sabi ng isang maids.

Pumasok lang naman kasi ako sa pinakamalapit ng kusina mula sa opisina ng Presidente at kumuha ng tubig. Ang galing hanggang ngayon talaga alam ko pa din ang pasikot-sikot ng malaking bahay na ito.

"Ako na po. Saka tubig lang naman po ito."-Imee.

"Para po ba yan sa Presidente?"

"Oo eh masakit daw kasi ang ulo, kaya kailangan ng tubig, panulak sa gamot.", lokong sabi ni Imee.

"Paano pong di sasakit ang ulo ni Mr. President eh hindi pa po siya kumain."

"Ano ho! Di pa kumain?", takang tanong ni Imee.

"Oho, kasi masyado ho siyang busy."

"Pwede bang kunin ko na din yung agahan niya. Ako na ho Ang magdadala sa opisina niya.", suggest ni Imee.

"Ay opo! Teka ho at ipre-prepare ko muna."

"Ako na lang po ang kukuha. Ituloy niyo na lang po ang ginagawa niyo."

(Manang service with love ba yan. Shuta kinikilig ako Manang! -Author)

______________________________________

Naligaw ata si Josefa. Antagal niya.
(Luh PRRD, huwag naman masyadong magpahalata. Namimiss mo na agad.)

"Sorry, I took to long ata. Kumain ka na muna bago ka uminom ng gamot. Pambihira kaya pala sumasakit ulo mo, overworked ka daw. Saka di kapa kumakain.", Sermon ni Imee habang nilalapag ang pagkain ni PRRD.

"Samahan mo ko kumain."aya ni Mr. Pres.

"Tapos na po akong mag-agahan.", tanggi ni Imee.

"Ayoko na kumain. Hindi kasi masarap kumain kung walang kasalo."

Walang magawa si Imee. Kasi if she really want the President to have a breakfast dapa pinagbibogyan siya.

Pagkatapos nilang kumain, inaasikaso ni Imee ang pagliligpit ng napagkainan nila. Saka pinainom ng gamot ang President.

"Sa susunod kumain ka muna bago magtrabaho. Gago ka! Akala mo naman napakalakas mo masyado. May I remind you po hindi ka na bata. Kaya alagaan mo din po ang sarili mo."

"Para kang First Lady!", sabi ni PRRD. Natigilan si Imee.

"Sorry, nacarried away kasi ako Mr. Pres. Kasi naman ikaw eh." (Imee preno ka naman ng konti. Presidente yan.)

"Speaking of First Lady, mukhang kailangan dito ang first lady mo para may nag-aalaga sayo."-Imee.

"Naku, di na kailangan nandito ka naman. Ikaw ang first lady mo."

Imee became a statue for a while. Me? His First Lady. Chigidig my heart. Tama ba pagkakarinig ko oh ano. Jusko baka imagination ko lang yun.

"Josefa.", sabay mahinang hila ni PRRD sa kamay ni Imee.

Mahina lang ang pagkakahila ni PRRD sa kamay ni Imee. Pero dahil sa pabiglang hila ni PRRD, naout of balance si Josefa at napaupo sa hita ni PRRD.

NAGKATITIGAN SILA...