Yeraltının kabusu olan Yeliz ...
Aşık olduğu kadını doğum gününde yanına alarak kendisini ispatlamaya çalışmış mıdır ?
Bu kitapta yapacak kötüden iyiliğe dönen bir aşk hikayesi sanıyorsan devam et
Çünkü aşkın içinde olduğu hayatlarda yalan asla bi...
Sesler boğuk bir şekilde geliyordu korkuyorum gözlerimi açmaya
Birden gelen boşluk hissiyle gözlerimi açınca Yeliz'i gördüm
Hemen ona sarılarak ağlamaya başladım
"Y-yeliz " hıçkırarak ağladığım için sesim normal çıkmıyordu
Kafamı göğsüne gömerek dışarı çıkarttı ikimizi de fakat ben daha fazla ayakta kalamadığım için yere kapaklanınca hemen beni kaldırarak kucağıma aldı
Yukarı çıkarak odasına girdik
"O adamlar ne olacak..." Korkuyla sorduğum soru onu da germişti bu yüzden saçlarımı okşayarak öptü
"Onlar benim adamımdı ....... Ajandı , güzelim sen sakin ol tamam mı benim güzel bebeğim"
"Anıl'da mı ?"
"Hayır güzelim o farklı sonra anlatırım" sıkıntılı sesiyle birlikte başımı omzuna koyduğum an acı dolu sesini işittim
"Aah!" Hemen kucağında geriye doğru giderek dolu gözlerle omzuna baktığım an ağzımdan bir şaşkınlık nidası çıkmıştı
"Yeliz iyi misin ? Bana bak , iyiysen bana bak baksana !" Bana baktığı an geri ağlamaya başlamıştım çünkü yüzünde acı çeken bir ifade vardı
Kucağından kalkarak vurulmadığı kolunu tutarak onu da beraberinde kaldırmaya çalışmıştım
"Şimdi sana bir şey diyeceğim ve harfiyle yerine getireceksin tamam mı bebeğim ?" Sabırsız sorduğu soruyla birlikte hızlıca kafamı sallayarak ne istediğini öğrenmeye çalıştım
"Ben Şevval'i arayacağım daha sonra o seni buradan alacak ......... Birlikte eve gidip beni bekleyeceksiniz güzelim sonra ben evimize gelip bebeğime bakacağım " yumuşak çıkan sesiyle , itiraz etmek için ağzımı açtım hemen
"Hayır seni bu halde bırakmam asla sen bırakır-"
"Yeter! Şuan çocuk gibi davranmanın sırası mı ?! Ben sana ne diyorum sen ne diyorsun birazcık topla kafanı ya senin çocukluğundan ya da kan kaybından öleceğim !" Dedikleriyle geriye giderken ağlamamak için dişlerimi sıktım hemen
Ne olacaktı sanki kaç günlük tanıdığımdı , kendi ailem beni kabul etmiyordu bu kadın mı edecekti ?...
Başımı öne eğerek ondan uzakta olan bir koltuğa oturarak Şevval'i aramasını bekledim
Ağlamak yok ağlamak yok unutma pRinCesS DoEsN't cRY
Derin bir nefes verdi ardından odada tuş sesleri yankılandı
"Şevval hemen gel "
"....................."
"Her neyse gel dedim !"
"Hayır burada eve gideceksiniz "
"......................."
"Şevval!" Öyle bir bağırmıştı ki yerimden sıçrayarak koltuğun kenarına tutunmuş bir vaziyette bekliyordum
".........................."
Şevval ne dediyse yüzüne kapattı ardından telefonu duvara fırlatarak onlarca parçaya ayırdı
Gözlerimi kapatarak onunla aynı ortamda bulunmak istemedim
Ne olmuştu bir anda ?
Birkaç dakika sonra gelen Şevval'le hemen koltuktan kalkarak kapıya doğru yürümeye başladım
Kafamı kaldırmıyordum görmek istemiyordum onun yüzünü
Kolumu birden tutmasıyla hemen çektim kolumu ve Şevval'in yanına giderek kafamı kaldırdım
Ağladı ağlayacak gibi olan beni görünce hemen arkamda ayakta duran Yeliz'e kızgın gözlerle baktı
Sonra geri bana bakınca gözleri yumuşadı ve kolunu omzuma atarak
"O zaman bu gelmeden seninle kız gecesi yapalım AYOOOĞL !" Moralimi yükseltmek için dediği şeye bir tepki vermediğimi görünce birlikte odadan çıktık
Onun arabasına bindiğimiz zaman şoför hemen çalıştırarak bizi eve getirdi
Gelene kadar birçok kez benimle konuşmak için çabaladığını görmüştüm fakat iki kelimeden fazla konuşmadım
Eve geldiğimiz an hemen uykumun olduğunu söyleyerek misafir odasına gittim
