33.BÖLÜM

1.2K 38 16
                                    

Leya'dan

- Çağan herkes bize bakıyor.
- Baksınlar senin bana ait olduğunu herkes görsün.

Yüzümün kızarmasına engel olamamıştım. Kayıt yaptırdıktan sonra sınıfa geçerken bana seslenen kişiyle ona döndüm.

- Hey Leya (B)
-  Bir şey mi oldu ?

Çağan beni kendine daha çok çekerken bizi süzmüştü.

- Barışmışsınız.
- Hiç küsmemiştik ki (Ç)
- Tamam sonra görüşürüz.
- Bir şey mi diyecektin (L)
- Yo hayır sadece selam vermek istedim.

Daha bir şey söylemeden yanımızdan hızla uzaklaşmıştı. Uzun bir okul macerasından sonra eve gelmiştik.

- Ne yersiniz. Ne yapayım size.
- Ben odamdayım(Y)

Yağız hızla yanımızdan ayrılınca gözlerim dolmuştu.Sürekli beni görmezden mi gelecekti. Bende yukarı çıktım. Odasının kapısını tıklatım.

- Git başımdan Deniz.

Kapıyı açıp içeri girdim.

- Gelebilir miyim .

O ise hala yokmuşum gibi davranıyordu.  Yataktan doğrulmuştu. Gidip yanın oturdum.

- Bak biliyorum yaşadıkların kolay değil ama benim yaşadıklarımda kolay değil yıllarıdır aile bildiğim insanlar meğerse beni zorla kaçırmış takıntılı birine baba ve onu her yaptığını görmezden gelen bir anne bu ne demek biliyor musun bunu kabullenmek ne kadar acı biliyor musun. Ne kaybettin Yağız anneni mı babanı mı yoksa benim gibi yıllardır bir yalanla mı büyütüldün. Bunların hepsi benim suçumsa ben özür dilerim. Ama inan senin kadar bende masumum. Tamam beni kardeşin olarak görme hatta bunu kimse bilmesin ama arkadaş olabilirz ha ne dersin.

Göz yaşlarım  aktıkça etraf daha çok bulanıklaşıyordu.Bunları söylemek yüreğime öyle bir acı  veriyordu ki . Ağzımdan kaçan hıçkırığa engel olmazken hemen ayağa kalktım hızla aşağıya indim.Hepsi bana şaşkın bir şekilde bakıyordu.

- Ben biraz ha-hava alıcam.

Kolumdan tutup beni saran kolarla kaskatı kesilmiştim.

- Özür dilerim kardeşim.

Şimdi ise ikimizde birbirimize sarılmış göz yaşlarımızın daha çok akmasına izin verdik.

Neler oluyor?
Morlandınız 💜

KARMAŞIK|LÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin