12.04.2019
Sevgili Günlük;
Öğrendim.
Papatya kokulu kızımın adını öğrendim...
Arkadaşlarınla gülerek geliyordun güzelim. Beni yine görmedin. Sorun değil. Güldüğünü gördüm ya. O bana yeter.
Sahi, beni ne zaman göreceksin? Ya da gördüğünde ne tepki verirsin? Belki de diğerleri gibi bakarsın bana? Belki de görmezden gelirsin herkes gibi?
Ama yapmazsın değil mi? Sen onlardan değilsin. Bunu hissediyorum. Sen beni küçük görmezsin değil mi? Beni sırf bulunduğum durumdan dolayı yargılamazsın? Hatta sıcak yaklaşırsın belki de? Ya da tam tersini mi yaparsın? Belki de kötü davranırsın ha?
Ama yapma güzelim. Üzülürüm. Kırılırım hatta. Eğer kötü davranacaksan bile, sadece görmezden gel olur mu? Bana kötü yaklaşmanı kaldıramam.
Bugün çok güzel olmuştun. Elbise giyinmek sana yakışıyor. Ama saçlarını toplaman hoşuma gitmiyor. Neden herkese güzelliğini gösteriyorsun? Sanırım bunu sadece yazıya dökebilirim. Yüzüne söyleme cesaretim yok. Sen beni bu şekilde kabul eder misin?
Etme güzelim. Böyle bir durumda kendi hayatını mahvetme. Kendini benim yüzümden ceza verme. Ben seni böyle uzaktan da severim. Yeter ki mutlu ol ben seni böyle sessizce, uzak bir şekilde severim. Yüzün gülümsesin bana yeter.
Gülmek sana çok yakışıyor. Güzelliğine parıltı ekliyor.
Adının anlamını taşıyorsun bebeğim.
Aynı adın gibi güzelsin.
Jeon Alina...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dear Diary | PJM
FanfictionBeyaz; umudun rengi... Pembe; aşkın rengi... Lacivert; güven ve bağlılığın rengi... Yeşil; iyimser ve cömertliğin rengi... Mor; kibarlığın rengi... Kahverengi; romantikliğin rengi... Biz renklerle konuşan iki aptaldık. İmkansızdık ya da ben b...
