ELECTRIC LOVE

chapter 12

Lara POV

"Oh finally, here you are, bakit ang tagal mo naman gumamit ng restroom?...and..mainit ba sa labas kaya ganyan kapula ang mukha mo?"

Bungad sakin ni mae, matapos akong makapasok ulit sa church, but instead na sagutin sya ay isang buntong hininga lang muna ang binalik ko sa kanya.

"Yeah mainit, ngayon na lang ulit na bilad sa araw ang skin ko kaya ganito."

Aking alibi, matapos kong pakalmahin ang sarili dahil sa nangyari.

Geez ang akala ko ba wala si mayo dito? eh bakit yun pa ang nabungaran ko sa daanan? Pati tuloy ang balak ko na pag punta sa cr ay bigla rin umatras, dahil ang akala ko talaga ay guni-guni ko lang nakita ang presensya nya, ngunit sa isang sagot lang nito saking katanungan.

Ayun, ako pa ang unang nag retreat.

"Hellooo, Lara to earth? Are you still with us?"

"W-what?"

"Tina-tanong ka kasi namin kung ano masasabi mo dito sa venue?"

"It's small... Especially kung madami kayong iimbitahan na tao, limited lang ang ma-o-occupied nito. However, the ambiance is aesthetically suitable para sa kung ano man theme ang gustuhin nyo...now sa inyo nang dalawa ang desisyon kung ku-kuhain nyo ba ito or mag hahanap ulit."

Aking paliwanag kahit ang totoo yan ay naha-hati sa dalawa ang atensyon ko ngayon, pero mabuti na lang ay sanay na ako sa ganitong scenario, yung tipong nai-ta-tago ko or na s-set aside ko agad yung buma-bagabag sa aking isipan.

"Hmm, well you right about that. Its kinda small para ma occupied lahat nang mga dadalo, pero gusto ko rin talaga yung ambiance..."

Anas ni mackrel habang taimtim rin napa-pa-isip...

"Well, what do you think Mayo? Meron kaya tayong way para ma-resolve yung problem na yun?"

Baling naman ni mae sa direksyon ko pero hindi ko man lang ina-asahan na nasa likod ko na pala ang taong may dahilan talaga kung bakit, napamulahan ang aking mukha.

Wala tuloy sa segundo napa stiff saglit ang aking katawan na mabuti na nga lang ay busy sila ka-kaisip nang solusyon.

" We can manage to extend the area mae, since parang naka-kalas naman ang partition wall nitong church, and I think sinadya talaga nila na maging ganito ang style ng design structure, for some provision on this kind occasion."

"And yeah Mayo is right about that, I try to take some picture sa angle na yun and here's the result."

Sabay pakita nito samin nang larawan na kita ang pintuan, subalit ang nag kuha talaga nang atensyon ko ay ang nakatayo dito sa ginta na si mayo, na parang hindi rin ata ito aware dahil stolen shot ang pagka-kuha.

"Hindi po maha-halata o maka-kasira nang ambiance ang pag extend nang area dito sa loob."

"Wow, Mayo is so pretty here...right Larang?"

Pagkaraan tanong sakin ni mae, but instead na sumagot ay bigla akong napatingin sa nag mamay-ari ng camera nito.

And guess what I discover?

Taimtim lang naman sya nakatingin kay mayo, habang ang isa naman ay patuloy pa rin ang atensyon sa camera habang nililipat ni mackrel ang page para matignan lahat ang kinuha nang lalaki na ito.

While me, kahit hindi ko na tignan, I know lahat ng litrato nang isang asungot na ito, which hindi ko naman kilala, ay nandoon din si mayo.

Hindi naman siguro mag sa-salita nang ganoon si mae, kung isang beses nya lang napansin sa litrato si mayo diba?

"Now, what do you think larang? Na resulbahan na ba?"

"Since nag salita naman na ang wedding planner, I have nothing to say anymore. Lalo na't sya talaga dapat ang nag re-resulba nang ganitong problem."

May halong inis na aking pahiwatig, kaya ang iba pa naming kasama na abala sa pag tingin ng litrato ay agad din nabaling sakin ang atensyon.

But instead na mag paliwanag sa aking inakto ay tinaasan ko lang sila ng kilay, which makes them more confused, Except kay mae na napailing na lang.

"Hey now, larang what's with that tone of voice?"

"Don't mind it mackrel, as if I will waste my time to answer your question."

Prangka kong sagot habang naisipan na lang lumayo muna sa kanila, dahil akin rin napansin sa sarili na tila'y nag sisimula na naman akong maging brat, na kung minsan ay bigla ko na lang nama-malayan na off limits na pala ako sa pag sagot.

"U-uhm ma'am lara, w-wait!"

Ang isang tinig na nagpahinto saking paglakad nang tuluyan akong makalabas sa simbahan. Isang kunot noo naman ang binugad ko dito nang akin syang malingon.

"Who told you to follow me?"

Akin pang litanya nang tuluyan syang makalapit sakin, but instead of answering my question, nag pahinga muna ito saglit and she compose herself first.

"N-no one told me ma'am, i-its just gusto ko rin naman makita nang klaro yung paligid kaya po lumabas na rin ako."

"I see, take your time then."

I uttered in a monotone voice at hindi na hinintay pa ang sunod na sasabihin nya. Since, wala naman pala talaga syang kailangan sakin, nag share lang ito sa gagawin nya.

However, bago pa man ako tuluyan makarating sakin pu-puntahan ay mariin ulit akong napalingon saking likudan.

Hindi naman kasi halata sa kanya na sinusundan nya ako, pero kahit ganoon parang wala syang balak mag alibi.

"Do you forget something from me, ms. Ladychoss?"

"N-none at all ms..."

"If there's none, why are you following me? Don't tell me gusto mo na rin umuwi like you're work is done already."

"N-no ma'am, I mean ms. Lara."

"Then if not, please go back there and don't bother me."

Mariin kong litanya at hindi na hinintay pa ang kanyang sagot. Nang aking mapansin na malapit na ako sa kotse.

Bigla lang din ako napahinto ulit saking lakad nang may biglang lumagpas sakin na tao na ngayon ay nasa tabi na nang pintuan ng kotse ko.

"Seriously, what do you want ms. Ladychoss?"

Hindi ko mapigilan irita sa kanya, paano ba naman kasi kung kailan gusto kong mapalayo dito, sya itong lumalapit.

And now that I'm asking her para matapos na rin pang gugulo nya sakin, hindi naman ito nag bibigay nang matinong sagot.

"I want you to open the passenger door ms..."

"Oh really?"

"Y-yes..."

"And then?"

Follow up kong tanong, at sa ilang segundong dumaan tila'y hindi pa sya makahanap ng sagot.

"If you have nothing to say anymore please go back—"

"I just remember na may naiwan daw po si ms. Mae sa kotse ninyo k-kaya po pina-pakuha sakin."

Udlot nya saking sasabihin pero halata naman sa kilos nya ang pagka-kaiba sa sinabi nito.

Pero dahil ayaw ko na rin tumagal ang presensya nito sa aking harapan ay agad ko na lang sinunod ang kanyang kagustuhan at hinintay sya kuhain ang sinasabi nitong bagay...

Na kung tutuusin, wala naman talagang gamit si mae saking kotse...this girl.

--------------

Mashiro99~