Chapter 4

2.2K 76 2
                                    

masama ang tingin pinupukol ngayon ng mga nasa harap ko sakin, pau was just tapping my legs under the table

"You promised you'll be there, frankie was expecting you" buntong hiningang sabi ni roxi, i gave her an apologetic smile

"t-thats why I deliever my gift earlier already" dumaan kasi ako kanina kila roxi para kausapin ang nakakabatang kapatid niya, i'm close with her sibling , kaya paniguradong malulungkot kapag inakala niyang nakalimutan ko siya. Roxi left already ng makarating ako kaya ngayon ko lang siya nakausap "i'm really sorry roxi i need to be there, but ate eli invited you guys to joined us to celebrate the festi this incoming saturday, pwede kayong sumunod." Nakayukong sabi ko, dahil sobrang dilim ng mga aura nilang dalawa

"A-and.."

"And what?!" She asked irritatedly

"t-the siy's cousin will be there and her friends" napatingin naman sakin si akira na nanlilisik ang mga mata

"What?!" I slowly nod my head to akira, akira is so pissed

"Th-they are ate eli's f-friends." There i said it.

"I'm going, expect me to be there" i look at pau na nagbabasa lang tumango ako at ngumiti sakanya

"Damn it" i heard akira murmured

Nakita ko naman na medyo kumalma naman ang itsura ni roxi while akira is still giving me death glares

"Well let's see each other on saturday then" roxi said and gave me a flatly smile, pasimple naman akong napahinga ng maluwag

"Roxi!"

"we'll be there akira, let's go this lunch is over." They both stood up at tumingin muna sakin si akira and sighed deeply

Ng maramdaman kong nakaalis na sila huminga nanaman ako ng malalim

"Alam mo.." napatingin naman ako kay pau "i'm just staying on this friendship because of you. I wanna cut them off.. but i don't wanna leave you with with them" huminga siya ng malalim at pinakatitigan ako "you still have me, don't be scared at them"

Akala ko aalis na siya pero napapikit ako ng madiin ng marinig ang huling sinabi niya "sometimes i hate how stupid you are"

Pagbalik ko ng room tulala lang akong nakadukmo sa lamesa wala pang tao, pero ramdam ko nanaman ang lungkot. Hindi ko na alam

may narinig nakong pumasok ng room pero hindi ko na muna pinansin at tinuloy ko lang ang pagkakadukmo aa lamesa

"I really can't understand this!" I heard someone said parang naiinis

"You need to memorize that, may quiz mamaya" tatawa tawang sabi nung isa na feeling ko ay si hanah

"I understand that hindi nga lang ako marunong magturo" hagikgik naman nung isa

Nagpanggap lang naman ako ng nagtulog tulugan at sinubukan kong hindi gumalaw para hindi nila ko makita sa sulok

"Savi! nakita moba si monti?" I heard hanah asked, bakit naman niya ko hinahanap sakanya?

"There she is." I heard that cold suiting voice na nakapagpalunok sakin dahil don dahan dahan kong binuksan ang mga mata ko, nanlalaking mata akong napatingin sakanilang lahat na titig na titig sakin ngayon, nga mukhang nagpipigil ng tawa

"Pretending asleep huh" cali teased, at dahil don nagsitawanan na silang lahat maliban siyempre sa isang tao, feeling ko namumula nako sa kahihiyan ngayon. How did they know?

I cleared my throat, at umayos ng upo pero gusto kong hampasin ang sarili dahil feeling ko nanaginip lang ako ng makitang nakangisi si saviel

Gosh totoo bayon?

Unexpectedly inlove [GL'S SERIES #1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon