Unicode
............(မောင်ရဲ့ ချစ်သောကိုကို )...........
မိုးသည်းထန်စွာရွာတဲ့ ေမှာင်မိုက်ေသာ ညတစ်ညမှာ အဝေး ေပြးလမ်းမ ကြီးထက်၌ မောင်းနှင်လာတဲ့အဖြူရောင်ကားတစ်စီးတွင် လူလတ်ပိုင်းရွယ်မိန်းမ တစ်ဦးနှင့်အတူ ကလေးငယ်လေးတစ်ယာက် ဟာ ဦးတည်ချက်မရှိတဲ့ ခရီးတစ်ခုကိုမာင်းနှင်လာခဲ့သည်
"အင့် ဟင့် မားမား"
"အင်း မားသားလေးနိုးပြီးလား မျက်လုံးမပွတ်နဲ့ နားသွားအုန်းမယ် "ဟု သူမသားကို ပြုံးရင်း ဆိုသည် ကလေးငယ်လေးကလဲ နားေထာင်ကာ သူမကို ပြုံးပြရင်းနဲ့ ဘဲ
"ဟုတ်မားမား မားမားဝမ်ဝမ်တို့ဘယ်သွားမလို့လဲဟင့်် " ဟုတာေပါ့ အခုသူမဘယ်သွားနေလဲ ဆိုတာ သူမကိုယ်တိုင်လဲ မသိပါ သူမခင်ပွန်းစကားများပီးချိန်မှာ သူမသားကို ခေါ်ကာ ထိုအိမ်မှ ထွက်လာခဲ့သည် သူမသိတာတစ်ခုက ထိုအိမ်မှာသူမထက်မနေချင်တာဘဲ သိတယ် သူမကို ပြုံးပြနေတဲ့ သားကို ြကည့်ပီး သူမ လဲ အားတင်းကာ
" မားမားတို့ အတူခရီးထွက် ကြမယ်လေ သားရယ်" သူမကိုလိမ်မိခဲ့တယ်
"မားမား လိမ်တယ် ပါးပါး သားတို့ကို မောင်းထုတ်လို့မဟုလား သားသားသိတယ် " ငါးနှစ်အရွယ်သားသားဟာ သူမကိုအေးစက်စွာဆိုတယ်
"ဟင့် သား" သူမလဲ အံ့ဩစွာနဲ့
"သားသိတယ် မားမား ပါးနဲ့မား ပြောတာသားက ကုန်ကြားတယ် "သားစကားေြကာင့်သူမ ထပ်မံ အံ့သြရပြန်
"မဟုတ်ဘူးလေ သား မားတို့ခရီးထွက်လာတာ မားက သားနဲ့အတူနှစ်ေယာက် အတူနေချင်လို့ ခနလေး ခရီးထွက်လာတာ ပီးရင် အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ " သူမလဲ သားစိတ်မထိခိုက်ရ အောင် လိမ်လိုက်သည်
"မပြန်ချင်ဘူးမပြန်ဘဲ နေရအောင် သားမပြန်ချင်ဘူး သားတို့အတူ ထွက်သွားရအောင် ဤဒီအိမ်နဲ့ အဝေးဆုံး ကို နော်မားမား ဟင့် ဟင့် ဟင့် မပြန်ဘူး မပြန်ဘူး ဟင့် " ဆိုကာ အေ
ာ်ငိုလေသည်
"သား မဟုတ်ဘူးလေ မငိုနဲ့ မငိုနဲ့ေနာ် တိတ်တိတ်"ဟုချော့ရင်း ကားလေးကို လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်သည်
YOU ARE READING
Yizhan. Fic .....
FanfictionYizhan .....ပထမဆုံးမို့အားပေးြကပါရှင့် Yizhan .....ပထမဆုံးမို႔အားေပးၾကပါရွင့္ 27/1/22
