+85***
Selam Beomgyu
Müsait misin?
Seninle ugrasicak durumda degilim kim oldugunu bilmedigim elaman
Beni rahat birak
+85***
Sakin ol Beomgyu
Neden gergin olduğunu biliyorum
Ama sana bir şey söylemem lazım
Benimle atıcağım konumda buluşur musun?
Ne bu simdi?
Beni kaciracak misin?
Bastan soyleyeyim sen beni zengin falan sandin galiba ama emin ol degilim
+85***
Hayır Beomgyu sandığın gibi bir amacım yok
Seninle Taehyun ile ilgili konuşacağım
Taehyun mi?
+85***
Konum*
Çevrimdışı
Hey
Sana gelecegim ile ilgili bir sey demedim
Cidden ruh hastasi olduguna eminim artik
-
"Siktir!" Elimdeki telefonu yan tarafa atıp kafasını elleri arasına aldı. Nerden bulaşmıştı buna? Taehyun'dan bahsettiği için kafası karışmıştı yoksa asla böyle bir şey yapmazdı.
Oturduğu yerden kalkıp askıdan anahtarını alıp telefonu ile birlikte cebine soktu. Kapıdan çıktığında eline telefonunu alıp hiç dikkat etmediği konuma baktı.
Konumun her zaman arkadaşları ve Taehyun'la gittiği cafe olduğunu fark etti.
Bu biraz kafasını karıştırsada umursamadan hızlı adımlar ile yürümeye devam etti.
Hedefine ulaştığında içeriye göz gezdirdi ama tanınmadık bi yüz görmemişti. Herkes nerdeyse her gün gelen insanlardı. Boş masaların birine oturdu ve telefonunu kontrol ederek beklemeye başladı.
Bir kaç dakikadır gelen yoktu. kandırıldığını düşünerek kendine kızmaya başladığında yanına gelen tanıdık yüz ile duraksadı. 'Bi' sen eksiktin' diye içinden geçirirken yüzüne zoraki bir gülümseme takınıp Jinri'ye baktı.
"Selam" sesinde her zamankinden değişik bir ton vardı. Genelde iç ısıtıcı bir ses tonu vardı ama bu sefer farklıydı. Ve hareketleride... gergin duruyordu.
"Oturabilir miyim?" Oturduğu sandalyeden doğruldu ve boğazını temizledi "Şey.. aslında bir arkadaşımı bekliyordum ama yani yine de-" Jinri hafifçe gülümseyip oturdu "Kötü bir yalancısın Beomgyu."
Beomgyu yakalanma hissi ile tekrardan boğazını temizledi. Ne diyeceğini bilmiyordu ve gerginlikten ellerini sıkmaya başlamıştı. "Direkt konuya gireceğim Beomgyu. Çünkü gerçekten nerden başlıyacağımı bilmiyorum..."
Bu sözler ile kaşlarını çattı. Gerginliği daha çok artıyordu. "Beklediğin kişi benim Beomgyu. Sana sapık gibi saçma sapan mesajlar atan benim." Beomgyu Jinri'ye dehşetle baktı. Ne yani her şeyi biliyor muydu? Sevgilisine aşık olduğunu biliyor muydu?
"Öncelikle daha öncede söylediğim gibi özür dilerim... çok özür dilerim. Taehyun'la sevgili olmalıydım.. senin neler hissettiğini anlıya biliyorum ama lütfen beni din-"
"Ne?" Sonunda düşüncelerinden çıkıp elinde olmayan bir kelime çıkmıştı ağzından. Ne diyeceğini ve ne yapıcağını bilmiyordu. Şuan bu masadan kalkıp gitmek istiyordu ve öyle yapıcaktı. Tam masadan kalktığında bileğinde bir el hissetti.
"Lütfen dinle beni. Lütfen." Jinri'nin yalvarıcası sesi ile tekrar oturdu.
"Biliyorum tam bir aptalım ama.. Taehyun'a çok aşığım Beomgyu. O teklifi kabul etmemem gerekiyordu ama yapamadım işte affet beni Beomgyu." Hiç birşey demedi. Ağzını aralayıp geri kapatıyordu. Gözlerini çaresizce masaya dikti.
"Taehyun'dan hoşlandığını hatta onun da senden hoşlandığını adım gibi biliyordum, anlayabiliyordum ama kendime yediremedim galiba.. Böyle saçma sapan birşey yaptım çünkü başka hiçbir yol gelmedi aklıma. Hani Bayan Kang ile tanışmaya gitmiştik..."
Ağlamamak için zor duruyordu. O günü hatırlamak bile içini acıtmıştı. " O gün beni değil seni sevdiğini ve...beni kullandığını anladım." Masadan kaldırdı şaşkınlıkla kaldırdı gözlerini.
"Başından beri seni seviyordu Beomgyu. Beni hiç sevmedi. Sadece annesi yüzünden benimle çıktı. O gün annesi ve Taehyun mutfağa gittiğinde duydum her şeyi."
*Flashback*
Bayan Kang gururlu bir gülümseme ile oğluna döndü. "Sonunda bir kerede olsa beni dinledin ve yüzümü utandırmadın bebeğim. Seninle gurur duyuyorum." Annesinin saçlarına doğrulan elinden sertçe kafasını çekti. İlk defa onunla gurur duyduğunu söylemişti ve bu sırf hemcinsini sevmediğini kanıtladığı için miydi?
"Bana kızgın olduğunu biliyorum ama normal olan bu bebeğim. Beni bir kerecik daha dinle ve o oğlanlarla iletişimini kes. Heleki o Beomgyu ile! Aklını çekmesinler bir daha." Taehyun elini kanatırcasına sıktı. Annesine karşı gelememesi canını fazlasıyla sıkıyordu.
"Ah tanrım... gerçekten yıllardır ödümü koparıyordun. En az birkaç hafta en fazla 1-2 aya kes iletişimini. Nerden bulduysan şunları. İşin kötüsü senide kendilerine benzettiler." Arkadaşları hakkında böyle demesine dayanamıyordu.
"Anne yeter!" Bayan Kang elindekileri hızlıca bıraktı "Sus! Bana bak Taehyun bir kere de olsun yüzümü kara çıkartma. Eğer bir daha o çocuk hakkında geçen zırvaladığın gibi şeyler dersen seni bu sefer gerçekten evlatlıktan reddederim."
"Sana yanlış birşey demedim anne. Sadece-"
"Bunları konuşmanın ne anlamı var? Sen bir kızı sevmiyor musun şuan? Bunlarla aklını yorma. Sen normal birisin Taehyun."
••••
Taehyun'in annesine sovme yeri >
Kac haftadir su kadarcik bolum yazdigima inanamiyorum cidden
Ama gerçekten yazamiyorum ve gordugunuz gibi baya bosladim umarim diger yazdigim ficler gibi silmem bunu da
