Selam fosil kurgunun sevgili fosil okuyuculari
~~~~
"Böyle işte Beomgyu. Taehyun sadece benim ile annesini susturmak için birlikte oldu. Yani bi' nevi beni kullandı..." gözünden istemsiz akan göz yaşını sildi ve gülümsedi. "Ama bunun için ona kızmıyorum çünkü onu anlıyorum. Her neyse ben buraya her şeyi aydınlatmak için geldim. Beomgyu, Taehyun seni seviyor. Bunu fark etmeyen sadece sizsiniz." Beomgyu hiç birşey diyemedi. O kadar şoktaydı ki ağzını bile açamıyor, hareket edemiyordu.
"Her şey için tekrardan özür dilerim Beomgyu. En çok da o gün için..." Duraksadı. Konuşmak Jinri için bile zor geliyordu. "Geçen burda hepinizin oturduğu gün. O gün aslında buraya ne gelme nede sizin yanınıza oturma planım vardı. Her şey bayan Kang'ı görmem ile başladı. Hâlâ bir takım şüpheleri olduğu belliydi. Taehyun'u takip etmiş büyük ihtimal. Her şeyi şüphelenmesin diye yaptım. Asla öyle bir yakınlığımız yok normalde. Elimi bile tutmaz Taehyun."
Beomgyu hâlâ Jinri'nin dediklerini hazmedemişti. Bayan Kang'ın ondan şimdiye kadar bilmediği bir şeyden pek hoşlanmadığını biliyordu ama bunu beklememişti. Taehyun'un onu sevdiğini beklemediği gibi. Artık bir şey demesi gerektiğini hissediyordu ama ne diyeceğini bile bilmiyordu. "Ben...ne diyeceğimi bilmiyorum Jinri. Bayan Kang'ın zaten beni sevmediği belliydi. Ve Taehyun'un beni sevdiği konusu...bu konuda yanılıyorsun bence. Yani Tae-"
"Hayır Beomgyu. Taehyun seni tahmin edemeyeceğinden çok seviyor. O sana aşık ve sende ona aşıksın sadece bunun farkında değilsiniz. Biz Taehyun'la ayrıldık. Hiç olmamıştık zaten. İlk o mesajda dediğim gibi git ve aşkına sahip çık Beomgyu. Bunları hiç kimseye söylemeyeceğime ve sizi her zaman destekleyeceğime emin olabilirsin."
Yine sustu. Bir şey diyemedi çünkü söyleyecek kelimeleri, cümleleri yoktu. Burdan bir an önce gitmek istiyordu. Nefessiz kalmış hissediyordu. Kafenin içindeki ılık hava giderek sıcak gelmeye, yüzünü yakmaya başlamıştı.
"Jinri kusura bakma ama...gidebilir miyim? Kendimi iyi hissetmiyorum." Jinri dediğini kafasıyla onayladığında olabildiğince hızlı adımlarla kafeden çıktı. Çıktığı gibi yüzüne gelen soğuk hava sersemlemesine ve titremesine neden olmuştu. Evine doğru koşarak gitti. Koştukça üşüyor ve beyni uyuşuyor gibi hissediyordu. Yok olmak, hiç bir şey hissetmemek istiyordu. Koşarken fark etmediği akan göz yaşları havayla karışıyordu.
Evinin önüne geldiğinde durdu. Ne kadar yorulduğunu o an fark etti. Bacakları titriyordu. Onu taşımak istemiyor gibiydiler. Eve girdi ve girdiği gibi yere attı kendini daha fazla dayanamamıştı. Gözlerindeki yaşlar dolmuş ve kurumuş, görmesini engelliyordu ama buna rağmen silmedi. Bunu yapıcak güce bile sahip olmadığını hissediyordu.
Bir kaç dakika - belki saatler- sonra telefonu titredi. Annesinden bir mesaj geldiğini düşünerek cebinden telefonunu çıkardı. Ama mesaj aklından bile geçirmediği biri atmıştı.
-
Kai 😩🐧🤍
Beomgyu hyung
Bir kac gun sende kalabilir miyim?
-
vminetapanbiri hanimim yaz dedi yazdim yoksa hic niyetim yoktu valla
Of cok gicigim biliyorum. Normalde aylarca yazdiklari fice bolum atmayanlara cok gicik olurum ama aynisi ben yapiyorum 😶
Sonraki bolum cikmaz ayin 31 inde gelir bb
Oy ve yorum atmayi unutmayin lutfen<33
