Aslinda bolumu bi 40 yil sonra falan aticaktim ama beni sikersiniz diye cok korktum acikcasi
Bu son stok bolumum valla ybyi cok beklersiniz
Kitabin okumasida bir turlu artmiyor kafayi yiycem
kim reklamami yapar yapana para verirdim ama fakirim o yuzden opucuk versem olur mu 😘
Saka
Neyse yine cok uzattim iyi okumalarr<3
+82****
Taehyun'a aşıksın değil mi?
O zaman git ve aşkına sahip çık Beomgyu.
Ne
Neyden bahsettigini ve kim oldugunu anlamiyorum
Eger biraz daha konusursan seni engellemek zorunda kalicam
+82****
Şuan kim olduğumu deli gibi merak ettiğini ve engellemeyeceğini biliyorum
Ama üzgünüm Beomgyu kim olduğumu sana söyleyemem
Adimi bildigine gore yakinimdan birisin
Seni bulmam ne kadar zor olabilir ki?
(Görüldü)
-
Bir kaç dakika bekledi ama hâlâ gizemli numaradan mesaj yoktu. Gizemli numara çevrimdışı olduğunda oda telefonu bir kenara atıp boş odanın içinde tırnaklarını ıssırarak volta atmaya başladı. Kim olabilirdi ki? Onun Taehyunı sevdiğini bilen sadece Soobin ve geçen ki mesajlardan anladığı üzere Yeonjundu.
Soobin yada Yeonjun neden böyle bişey yapasın diye düşündü. Onları kafasında direkt elemişti. Kimseye söylememişti bunu kim biliyor olabilirdi ki? Bu karnının içinde sancılara sebeb oldu. Ya eğer bu gizemli kişi tüm okula bunu yayarsa? Ve daha da kötüsü Taehyun'a söylerse napıcaktı?
Bunları düşünmek bile yüzünü ekşitmesine sebeb olmuştu. Gerçekte olursa ne yapıcağını asla bilmiyordu. Kafasını toplamaya çalışarak tekrar telefonunu eline aldı ve numarayı okul grubunda aramaya başladı eğer okuldan biriyse böylece kolayca bulabilirdi
Tüm sınıfı taramıştı hatta hocalarının numaralarını bile kontrol etmişti ama bu numarayla kimse yoktu. Büyük ihtimal sahte bir numara olduğunu düşünmeye başlamıştı. Çaresizlikle telefonunu tekrar yatağa attı. Kafasında bin bir türlü senoryolar kurarken gözlerinin dolduğunu hisssetti. Hiç biri hoş senoryolar değildi.
Aklında ki düşünceler ile boğuşurken gelen telefon sesiyle irkildi. Telefonunu attığı yataktan aldı ve üzerinde yazan 'tae' yazısı ile duraksadı. Bu kadar basit bişeyle bile kalbi hızla atmaya başladı. Derin bir nefes alarak telefonu açtı ve kulağına götürdü.
-efendim
-Hey,Beomgyu her zaman geldiğimiz kafede soobin ve yeonjunlarla karşılaştım da eğer mü-
Bi anda kesilen ses ve hışırtı ile kaşlarını çattı
-Her zaman geldiğimiz kafedeyiz geliyorsun.
Eğer diyorsan ki ben senin gibi akıllı değilim unuttum tae sana konum atsın.
Ve telefon kapandı.
Yeonjunun nerdeyse 5 saniye süren nefessiz konuşmasından sonra Beomgyu içli bir nefes verdi ve hafif gülümsedi. 'Bu çocuğun huyu hiç değişmeyecek' diye içinden geçirerek dolabından eline gelen bir kaç günlük kıyafet çıkardı.
Saçlarını elleriyle kabaca düzeltip telefonunu aldı. Aslında bu teklifi kabul etmeyecekti ama eğer gitmezse Yeonjun o konuşmasından sonra onu ayaklarından çekerek bile oraya götürebilirdi.
Yaklaşık 15 dakikalık bir yoldan sonra kafeye varmıştı. Taehyunın gülümseyerek sallayan elini görüp yanlarına gitti. Taehyunın yanına oturduğunda Taehyun elini hemen Beomgyunun saçlarına atmış ve karıştırmıştı.
5 genç derin sohbete daldıklarında gelen ses ile yanlarına gelen Jinriyi gördüler. Herkese selam verdikten sonra sevgilisinin yanağına küçük bir öpücük kondurdu
"Yanınıza oturabilir miyim?"
"Tabi" diyerek Taehyun sandalyeseni biraz geri çekti. Diğerleri Yeonjunun ve Kainin kavgalarıyla sohbet ederken Beomgyu derin sesizliğe dalmıştı.
Yere diktiği gözlerini Soobinin ona bakmasını hissettiğinde bir kaç saniye göz teması kurup geri çekti. Şuan öyle çok Taehyuna bakmak istiyordu ama Jinri ile dip dibe oluşlarını görmek canını yakıyordu. Eğer onlara bakarsa büyük ihtimal bu masadan göz yaşları ile kalkardı.
Masada olduğunu herkesin unutmasını ve ordan kaçıp gitmeyi o kadar istiyordu ki.
"Öyleydi değil mi Beomgyu?" Taehyunın sorusuyla anlamayarak ona döndü. Ne konuştuklarını dinlemediği için hiç bir şey anlamamıştı. Durumu düzeltmek için ağzına ilk geleni söyleyeverdi
"ıı.. şey evet öyleydi" kaçamak cevaba karşı Taehyun kaşlarını çatarak Beomgyunun saçlarını okşadı "İyi misin? " Yine bi anlık duraksadı. Zaten rol yapma becerisi yoktu bi de karşındaki Taehyun olunca hiç bir şey yapamıyordu. "Evet iyiyim ama biraz başım ağrıyor eve gitsem iyi olucak" diyerek ayaklandı
"çok mu kötüsün? Doktora götürmemi ister misin?" Taehyunın endişeli bakışlarına takılı kaldı bir süre. Neden bu kadar güzel gözleri var diye geçirdi içinden. Sonra gözlerini telaşla çekti "Hayır hayır biraz dinlensem geçer. Görüşürüz." Diyerek tam yerinden kalkarken Jinri'nin sesi ile duraksadı "Bende kalkayım yetişmem gereken bi yer var."
Belki de incelik yaparak onunla beraber çıkmalı ve gideceği yere bırakmalıydı ama bunu yapacak cesareti kendinde bulamadı.
Hızlıca kafeden çıktı.
Evinin yakınına vardığında titreyen telefonunu hissetti. Annesinin mesaj attığını düşünerek açtığı telefonda gizemli numarayı görünce şaşırdı. Hızlıca ama korkarak bildirime bastı. Gördüğü mesaj kaşlarını çatmasına neden olmuştu.
-
+85***
Özür dilerim.
°°°°°
E artik kim oldugunu anlarsiniz heralde
Yorum ve vote atmayi unutmayinn 💓
