"İhanetin kabul edilebilecek bir şey değil Kyojuro!"
*****
Rengoku Kyojuro kendisine gelen teklifi geri çevirmedi ve Akaza sayesinde iblise dönüştü. Ailesini, ustasını, nişanlısını ve öğrencilerini geride bırakmıştı.
Kyojuro'nun kargası bu haberi h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Uyuyor mu hâlâ?" diye sordu Akaza bıkkın bir şekilde. Sürekli yumruk attığından dolayı parçalanan ellerini yenilemiş ve Eimi'nin ağaca yerleştirdiği son oku alıp kırmıştı. Okları bulmak ve parçalamakta üst ay bir iblis olsa bile zorlanmıştı ve Kyojuro bir şekilde kendisine engel olmasa onun kılıcını da yok edecekti.
Akaza Eimi'ye kısa bir bakış atıp ikiye ayırdığı oku birden fazla parçaya bölmeye devam etti. Eimi'nin kullandığı taktiği beğenmişti. Bayılsa bile etrafa yaydığı soğuk rüzgârları hissedebiliyordu. Ayrıca işini hızlıca ve sessizce halletmişti. Ne kendisi ne de buradaki iblisler bir hashiranın burada olduğunu fark etmişti. Kasabanın etrafını ve bulundukları alanın birazını oklarla donatmak için etrafta dolaşmış olmalıydı ve buna rağmen fark edilmemişti. Daha önce böyle bir teknik kullanan kılıç ustasıyla karşılaşmadığına emindi.
Yavaşça Kyojuro'ya doğru yaklaşıp Eimi'yi izlemeye devam etti. Böyle bitkin ve terler içinde uyuması tanıdık bir hissin kendisini esir almasına neden oluyordu.
Kyojuro yanına gelip daha sonra birkaç adım uzaklaşan Akaza'ya kafasını çevirip "uyuyor" dedi. Akaza ve kendisinin bir anlık refleksiyle hayatta kalmışlardı. Akaza'ya bir şey olmazdı ama kendisi ve Eimi tehlikede olurdu. Eimi yaralı bir şekilde kurtulmuştu hatta.
"Asıl kurtarmaya çalıştığım sendin. O sadece kucağında olduğu için şanslıydı. Onu orada bırakmalıydık. Uyandığı an seni öldürme çalışmalarına devam edecek."
Akaza ağaca sapladığı zehirle kaplı kılıca bakıp "Rui'nin dağında kullandığı zehirden çok daha farklı" dedi. Kendisi üzerinde bir etkisi olmamıştı ama Kyojuro'yu birkaç saniyede öldürecek türdendi.
"Sana bu kılıçla saldırmadığı için şanslısın."
Kyojuro bir şey demeyip çenesini eline yaslayarak uyuyan Eimi'yi izlemeye başladı. "Vücudu ısınıyor başta buz gibiydi ayrıca yaralarını doğru düzgün kontrol edemedim. Hafifte olsa kanaması var."
"Etrafına bak Kyojuro ormandayız. Burada ona yardımın dokunmaz tabi o uyuyorken onu iblise dönüştürürsek durum değişir."
Kyojuro kafasını iki yana sallayıp ağaca yasladığı Eimi'nin vücudunu kendine çekip sarıldı. Haorisinin bir kısmını da onun üzerine örtmüştü.
Onu düşündükçe hep mor salkım ağaçlarının altında bu şekilde oturup konuştuklarını görüyordu. Aynı ortamda olmasalar bile yine de sarılıyorlardı.
"İblise dönüşmeyi istemiyordu eğer ondan habersiz bu kararı verirsem benden nefret edecektir."
"Zaten nefret ediyor pek bir şey değişmeyecek" diye mırıldandı Akaza gözlerini kapatırken. İkisinin ilişkisi kendisini bir şekilde rahatsız etmişti ve daha fazla onları bir arada görmeye dayabileceğini zannetmiyordu.
"Akaza ormanlık alandayız evet ama aynı zamanda burası dağlık bir bölge. Burada birilerini bulabilirsin."
"Karın için daha fazla bir şey yapmayacağım Kyojuro. Bunu demeyi kendimden beklemezdim ama onu ye."
