Jennie in the Bottle

Wish #5

I don't know and I don't know how he will be successful. All I know it might took time before he become successful at habang ganon ay hindi ako makakabalik sa bote ko.

Ginamot ko nadin ung iilang sugat na natamo niya dahil sa pakikipag suntukan.

"Aray!" reklamo niya nang madiin ko ung bulak.

"Ayan, makipag away ka pa."

"E bakit ka kasi nakikipag sayaw sa panget na yun?"

"Huh? Hindi naman iyon panget." wala sa sarili kong sagot ko. He's a bit older than Rigger pero hindi naman panget iyon. Gwapo, pero mas gwapo ito kahit may sugat.

"What?" reklamo niya. "Sinasabi mo ba na gwapo iyon?"

Totoo naman ah. Hindi ko nalang din siya pinatulan dahil walang humpay ang reklamo niya sa akin na dapat pala hiniling niya na luminaw ang mata ko dahil malabo daw.

He was already asleep because he drank a while ago while I'm still here on his sofa.

"Antok na ako, ikaw ba?" he asked me.

Umiling ako. Never ko pa nasubukan matulog. "I'm not sleepy."

Tumaas ang isa niyang kilay at tinignan ako pagilid. "Right, you're genie. Hmmm..." Tila nag isip saglit. "But you're not a genie anymore."

Umirap ako. "I'm not sleepy nga."

He smirked at me. "Let's see. Dun na ko sa kwarto, you know, I don't mind sharing with you." malisyoso siyang sabi. I know he's joking.

"Manyak!" tumawa lang siya, it's not even a compliment, I'm insulting him.

Am I sleepy? I dunno but my eyes were kinda heavy. So this is how sleepy feels like? I even can smell the liquor on my breath.

Where will I sleep? Tumayo ako at pumasok sa kwarto niya, his sleeping soundly. I look around, it's just one not so big bed in the middle, mas malaki ung kama sa resort. I looked at him, nakahubad na uli ang kanyang pantaas at natatakpan ng kanyang kumot ang pambaba. Nanlaki ang mga mata ko ng may maisip. He's not sleeping naked, right?

Dahil sa naisip, nagdesisyon na kong wag matulog doon at bakit ko nga ba naisip na doon ako matutulog? But bed, where humans should sleep right? And the sofa, where humans should sit!

Umupo muli ako sa sofa at napahikab. Ugh! I'm sleepy already. I decided to lay down on the sofa and closed my eyes. It just took me a minute and I fell into a deep sleep.

Nagising ako nang makarinig ako ng mga boses, mahina pero alam kong malalakas ang mga boses na iyon.

"Bakit ba kayo andito?"

"Wow man! We're just concern, na guilty kami na iniwan ka namin kagabi. Baka mamaya naisip mo magpakamatay. Kaya dinalaw ka namin ngayon, if ever, pwede ka pa namin dalhin sa ospital."

"Mga gago!"

Nakaranig ako ng tawanan kaya tuluyan ko nang minulat ang aking mata. Naramdaman ako ang malamot na matress nang subukan kong bumangon.  I'm surprised to wake up inside the room. Paano ko napunta dito? Binuhat niya ko? Why did I suddenly felt red just imagining him carrying me?

Tumayo ako.

"Pero seryoso, pare. Dahil pare-pareho naman na tayong walang trabaho ngayon. Nag dala na nga din kami ng agahan kasi alam namin di ka makakapag luto baka alak agad lantakin mo."

I opened the door kaya napabaling sa akin ang mga nag uusap sa sala. Gulat na nilingon ako nung mga nakaupo sa sofa na kausap ni Rigger. Naalala ko sila, mga kaibigan niya ito. Tinitigan ako ng dalawa mulo ulo hanggang paa. I suddenly felt conscious, nakalimutan ko nakikita na pala nila ko kahit hindi ko gusto. But why should I? Taas na ko sila tinignan pareho at pasimpleng inayos ang buhok. Magulo ba ito? Hindi ako alam, hindi naman madalas nagugulo ang buhok ko noon.