JN~ bir yıl sonra 12 Haziran
Sahili görmek istiyorum.
Sonunda eve güzelce yerlesmistik. Annemden izin alıp, dışarı çıkmak için üstüme bir hırka ve kafama bir balıkçı şapkası aldım.
Hızlı adımlarla evimizin çokta uzağında olmadığını bildiğim sahile doğru koşmaya başladım.
Onun orada olmasını umuyordum. Sonunda sahili görüyordum, koşa koşa kumsala ilerledim.
Durdum.
Oradaydı.
Gülümsüyordu.
Ağlıyor muydu?
Yanında bir kız vardı.
Sarılıyorlardı?
Ayrılmışlardı.
Daha fazla beklemenin anlamsız olduğunu düşündüm. Yanına gitmek için derin bir nefes aldım. Ardından hızlı ve kendimden emin adımlarla yanına ilerledim.
Çok heyecanlıydım.
Ona biraz daha yaklaştığımda koşarak arkasından sarıldım.
~
"Bugün tanıştığımız gün belki bugün gelir ha ?"
"Hyun bak-"
"Bana şöyle seslenmemeni kaç kez söyledim sana"
"Özür dilerim, unutmuşum oppa"
Yeji abisinin üzülmesine dayanamiyordu. Oturduğu yerden ona sıkıca sarılıp ayrıldı. İkisi de birbirine çok değer veriyordu.
HJ~
Yejiden ayrıldıktan sonra gözlerimi sildim. Sakin kalmalıydım, Jeongin için.
Bir süre sonra arkamdan hızli bir kosus ve birinin arkamdan sarıldığını hissettim. Kalbim duracaktı, bu Jeongin'in kokusuydu.
"Sevgilim.."
Kekelememi engelleyememistim.
İkimizde yavaşça ayağa kalkmıştık. Hemen ona dönüp suratını avuçlarıma aldım. Yüzünü okşuyordum. O gerçekti.
Hızlıca dudaklarımızı birleştirdim, bir yılın hasretini gidermek için sıkıca sarılıyordum ona.
"Özür dilerim Hyun, geri gelmek için iyileşmeyi beklemem gerekiyordu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sahil <[hyunin]>
FanfictionJeongin bu genç adama gülümsemesinin sebebini söylemeyi, ona küçük seyler için gülümsemeyi öğretmek istedi. Yapacaktı da. Simdi Hyunjin onun neden bu kadar mutlu olduğunu öğrenmek için bekliyordu. "Sahili seviyorum" 'minific