̶A̶ş̶k̶ı̶n̶ ̶P̶s̶i̶k̶o̶l̶o̶j̶i̶s̶i̶ | ̶D̶a̶n̶H̶y̶o̶

⋅1

Jihyo'dan

Bugünde alarmın sesiyle uyandım. Kalkıp Eunji'nin odasına gittim. Yatağına yanaştım.

Jihyo: Kızım. Eunji uyan hadi okul vakti, ayrıca ikizini de uyandır annecim.

Eunji: Tamam kalktım anne.

Jihyo: Sen giyin bende kahvaltıyı hazırlarım. 

Aşağı indim. kahvaltıyı hazırlamaya başladım .

Jieun: Biz geldik anne. Kahvaltı hazır mı?

Jihyo: Evet hazır anneciğim. Hadi oturun. 

Eunji ve Jieun oturup kahvaltı yaptılar. Tam çantalarını sırtına alırken servis kornasını çaldı.

Jihyo: Hadi hızlı olun. 

Biz onları uğurlarken bir ses duydum.

Daniel: Kızlarını servisle gönderiyorsun. Kendin götürebilecekken

Jihyo: Bu onlar için daha iyi.

Daniel: Onlar için iyi olan annelerinin yanı

Jihyo: Anlamıyorsun! Beni gören insanlar hasta diyor!

Daniel: Desinler sen hasta olmadığını bilmiyor musun?!

Jihyo: Sen öldüğün halde görmem normal mi sence! 

Tekrardan kayboldu. Sabah 8 olduğu için bir iki saat daha uyumak için yattım.

-

Tekrar alarmla uyandım. Saat 11.30 olmuştu. Mutfağa geçip kahvaltı için bir şeyler hazırlamaya başladım.

Daniel: Sen beni unuttun değil mi? Mektubumu bile okumadın! 

Sesinden korkup parmağımı kesmiştim.

Jihyo: Hayır! Korkuyorum anlıyor musun?! Yazdıklarından yazmış olduğun şeylerin beni üzmesinden korkuyorum!

Daniel: Ben seni üzecek ne yazmış olabilirim Jihyo!

Jihyo: Bilmiyorum! Git başımdan!

Kayboldu. Her zaman ki gibi. Banyoya geçip yara bandı yapıştırdım. kahvaltıyı hazırladım. Oturup kahvaltımı yaptım. Kahvaltıdan sonra üstümü değişmek için odama çıktım. Üstümü değiştikten sonra aşağı indim. Çantamı alıp çıktım. Arabaya bindim. Arabayı çalıştırdım. Bir 15 dakika sonra kliniğe varmıştım. Seansıma 10 dakika kalmıştı. Arabayı durdurduğumda indim. Kliniğe girince önce danışmaya yanaştım.

Jihyo: Merhaba benim Bayan Hye Sun ile randevum vardı.

Kadın: Bakayım... Adınız nedir?

Jihyo: Kang Jihyo.

Kadın: Evet siz şöyle oturun ben doktora haber vereyim.

Koltuğa geçip oturdum. Biraz telefonla ilgilenmeye başladım o ara.

Daniel: Kendini hasta mı sanıyorsun? Niye geldin buraya

Jihyo: Seni görmem normal değil.

Daniel: Yani beni görmek istemiyorsun!? Kocanı?! Aşk olduğun adamı!

Jihyo: Sen öldün! Tam altı yıl önce!

Kayboldu. Hep böyle oluyordu. Ama kalbim de kırılıyordu. Ne kadar o olmadığını bilsem de..