⋅2

13 2 0
                                    

Bir dahaki seans..

Kapıyı tıklattım ve içeri girdim.

Dr. Hye Sun: Merhaba Jihyo. Gel şöyle.

Jihyo: Merhaba.. Koltuğa geçip oturdum.

Dr. Hye Sun: Evet.. Başlayalım o zaman .. 

 Dr. Hye Sun: Hm... İstersen onunla ilk tanıştığın günü anlat?

Jihyo: Olur. Başta çokta güzel bir gün yani akşam değildi...7 Yıl önce ... 

-

Jihyo'dan

Sonunda mesaim bitmiş eve dönüyordum. Eve giderken biri karşıma çıkıp bir anda ağzımı kapattı. Sonrası karanlıktı boş bir odada olduğumu sonra fazlasıyla ölesiye dövüldüğümü hatırlıyorum. Ama sonra biri beni uyandırmaya çalışıyordu. Farklı biri...

Daniel: Uyan!

Jihyo: Hı.. Ahhh...

Daniel: Yardım edeyim sana.

Tam ayağa kalkacakken ayağımı burktuğumu farkettim.

Jihyo: Ayağım...

Dediğim anda tereddüt etmeden beni kucağına almıştı.

Jihyo: Ne yapıyorsun?

Daniel: Ayağının daha kötü olmasını istemeyeceğini düşündüm.

Sonra bir arabaya geldik. Kapısını açıp önce beni oturttu. Sonra yan (şoför) koltuğuna da o oturdu. Arabayı bir süre sürdükten sonra bir eve geldik. Baya büyüktü. Sonra kapımı açtı. Tekrar kucağına aldı. Evin kapısına gelince bir eliyle kapıyı açtı. Salona geçince beni koltuğa oturttu.

Daniel: Bekle pansuman için ilk yardım çantasını getireyim.

Jihyo: Ben kendim yapabilirim...

Daniel: Hiç yapabilecek halde değilsin.
Diyerek odadan çıktı.

Bende sızlayan yaralarımla baş başa kaldım. Cidden neden kaçırıldım ben? Hayır neden ben... Düşünemeden yaralarım iyice acımaya başladı.

Daniel: En çok neren sızlıyor?

Jihyo: Sırtımdakiler.

Daniel: O zaman sırtını aç.

Yavaşça tişörtümü kaldırıp sırtımı açtım. O da pansuman yapmaya başladı.

Daniel: Acırsa söyle.

O pansuman yapıyordu bende düşünüyordum.

Jihyo: Adın ne? Hani beni kurtaran kişinin adını bilmek isterim.

Daniel: Daniel. Kang Daniel.

Jihyo: Jihyo. Park Jihyo

Pansumanı bitirince sırtımı kapattım ve bana döndü.

Daniel: Senin kaçırılmanın bir sebebi vardı... Annen..

Jihyo: Ne? Annem mi?!

Bir anda ayağa kalkınca az daha düşüyordum ki klasik o beni tuttu.

-

Dr. Hye Sun: Klasik mi? Neden öyle söyledin?

Jihyo: Çünkü hikayemiz finale kadar klasik bir film gibiydi..

-

Daniel: Sakin olur musun?

Jihyo: Tamam. Ee sebebi?

̶A̶ş̶k̶ı̶n̶ ̶P̶s̶i̶k̶o̶l̶o̶j̶i̶s̶i̶ |  ̶D̶a̶n̶H̶y̶o̶Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin