When A Playboy Fall inlove [COMPLETE]

Chapter 22

Shanea's Pov:

Natapos ang araw ko ng ganun lang, kinuha narin naman ako ni Manong. Hindi rin kasi nagtagal si Ella sa opisina kailangan pa raw niyang bumalik sa resturant nila. Pagdating ko naman sa bahay ay nasa dining table na sina mommy at daddy kumakain.

"Hey, Mom! Hey, Dad!" Bati ko sa kanila at tsaka bineso. Kaagad naman ako umupo sa kabila, bali kaharap ko si Mommy ngayon. Binigyan naman ako ng yaya namin ng pinggan tsaka nilagyan niya narin ng Juice ang baso ko.

"Don't forget na bukas na yung meeting mo with Engineer, okay?" Nagulat ako sa sinabi ni mommy. Huh? Bukas na ba yun? Akala ko hindi ko pa? Masyado ba akong maraming iniisip na hindi ko na naisip na may meeting pa pala ako with James?

Kunot noo naman akong tumingin kay mommy. "Bukas na ba yun, mom? Kagagaling lang niya sa opisina ko kanina ah? And by the way, narito na yung picture sight na pinapasa mo" sabi ko. Kinuha naman yun at nilabas sa envelope. Nakangiti naman tinignan ni mommy ang envelope. Makikita mo sa mukha niya na na-a-amaze siya sa picture. Ano bang meron sa picture na yan? Wala namang importante.
"Pinagbuksan nalang ni Engineer, kasi may gagawin pa raw siyang importante" sabi ni mommy habang binabalik na ulit sa loob ang picture.

"Bakit? Hindi ba importante ang project natin, para pagtoonan niya ng pansin?" Nakakunot noong sabi ko. Mas marami pa ba siyang gagawin aside sa pinapagawa naming hotel malapit sa beach? Ganyan na ba siya kabusy'ng tao ngayon?

"Hindi lang naman ang hotel natin ang kailangan niyang asikasuhin hija" hmp! Masyado lang siyang pa importante. Ang kapal pa ng mukhang mag-aya sa akin ng ngayon?

"Oh? Edi kayo nalang pumunta, mom" sabi ko. Napatigil naman agad si Mommy sa pagkain niya pati si Daddy natigil rin. Seriously? What's your with my parents? "What?" Confused kong tanung. Wala naman atang gagawin bukas. Bakit, kailangang ako pa? May trabaho ako sa office bukas. Walang katapusan ang trabaho ko, mabuti nalang sana kung hindi muna ako nagpapahinga sa pag momodel ko.

I prefer modeling rather than managing our company this is stressful. Idagdag pa yung mokong na yun. Tss
"You know that we have work right? At aalis kami ng Dad mo papuntang Manila bukas" seryosong sambit ni mommy. Kinabahan naman ako, Am I crossing some lines? Wala naman ah? So, bakit ako kakabahan sa seryosong boses ni Mommy? Siguro, hindi talaga maganda kapag seryoso na si mommy magsalita. Nakaka-intimedate.

"I thought, wala kayong trabaho bukas? And besides, ano gagawin niyo sa Manila?" I said.

"Pinapunta kami ng Tita Grace mo, dahil magpapatulong siya." Sabi naman niya at nagsimula na ulit kumain.

"May work rin naman ako bukas, Mom e" reklamo ko. I don't really want to meet again that asshole. Tama na siguro yung nasa office. Mababaliw na ata ako kapag nag-usap pa kami ulit. Hindi ko rin kasi mapigilan ang tibok ng puso ko kapag nandyan siya e. And I don't want him near me.

"Oh, eh sino gusto mong makipag-usap sa kaniya? Kuya mo?" Bahagya naman akong tumango. "You know already that your brother is in maldives now, right? He's spending he's vacation with his family. And he deserve that vacation. Your brother is spending to much time in working our company while you were in Canada. I didn't force you to work in our company, right? So, what's wrong being in a meeting with Engr. Lopez? Is there something you didn't tell us Shanea?" Nagulat ako sa sinabi ni Mommy. Napatuwid naman ako ng upo dahil sa sinabi niya.

O-of course not!" Nauutal kung sabi. Ba't pa kasi nagrereklamo, Shanea? Your mom doesn't know you had a past with that Engr. Hindi nalang ako nagsalita at nagpatuloy nalang ako sa kinakain ko. At baka kung saan pa mapunta ang usapan namin. Mahirap na.

Nauna ng umakyat sina Mom at Dad dahil mag-iimpake pa sila. 1 week daw kasi sila dun kaya maraming damit dadalhin nila. Naiwan naman ako sa lamesa na nakatulala habang pinoproseso ang isiping magme-meeting kaming dalawa bukas! What the hell? Oh shoot! Hindi ko pa pala natatanong kung saan at kailan kami magme-meeting ni Engr. Lopez kaya tumayo na ako sa upuan ko at kinuha yung bag.

Umakyat ako sa taas at pumunta sa master's bedroom at kumatok. Binuksan ko ang pintuan at busy naman silang nag-iimpake.

"Yes hija? You need anything?" Tanung ni Mommy na natigil muna ang pagliligpit dahil sa akin. Bahagya naman akong ngumiti. Argh! I really have no choice but to do it. Bakit kasi siya pa ang Engr.

"Uhm.. i just want to ask if saan kamk magkikita bukat and what time?" Tanung ko.

"Sa conference room lang kayo mag me-meeting bukas around 10 it's not bad for you kasi sa company lang naman kayo magme-meeting about sa contruction. After that, you can go back to your office." Sabi niy. I was kind of shock na sa conference room lang kami mag-uusao but king of nervous talking to him again.

Yeah! Nag uusap kami pero hindi naman yung kaming dalawa lang. After almost 6years ngayon ulit kami mag-uusap ng kaming dalawa lang. I know it's business but still, shit! Am I having a choice here? Argh!

"Ano bang pag-uusapan namin?" Tanong ko kay mommy. Hindi pinapahalata na medyo kinakabahan ako para bukas.

"You're not really talk that to much, siguro may edi-discuss lang siya sa mga gagawin sa hotel at kung paano gagawin" sabi ni mommy na nagpatuloy sa ginagawa niya. Mabuti nalang hindi talaga siya nagfo-focus makipag-uspa sakin at taalgang mahahalata na niyang kinakabahan ako.

Huming nalang ako ng malalim" okay! I'll go. Just leave a note to Manang if you're leaving tomorrow" sabi ko. Tumango lang naman siya at ngumiti.

Lumabas na ako sa kwarto nila at naglakad na ako patungo sa kwarto ko. Sana lang pagkatapos namin mag-usap about sa hotel ay umalis na siya dahil hindi ako nagiging komportable kapag malapit siya sa akin. Lalo na yung puso ko parang lalabas na sa dibdib ko.

Humiga ako sa kama ko at hindi na ako nagbihis. I'll just sleep early to ease this feeling. I closed my eyes and I feel asleep.