Last Encounter [SEQUEL-COMPLETED]

CHAPTER 27

Do you know you are walking but you dont know where to go? The exact thought wont flash right because all I think were the gloom and anger. Anger to myself that I shoulve early then she wont falling for that guy, kung maaga lang sana ako edi ako parin...

"Hijo!"

Bumalik ako saulirat at nakita ag sariling basang basa sa ulan habang hitakhita ni Nanay piling. In the triplr of my heartbeat I look around and saw a huge truck rushing holkowing with the cold wind of the night, mabilis, matulin at mukhang walang planong tumigil.

"Ano bang nangyayari saiyo hijo?!" namutla syat nanlalaki ang matang nakaangat ng tingin sakain, "Muntikan kanang mamatay don! Sana bay makikita nilang may nadaanan sila!"

Nanginig ang labi ko habang nakatingin sa nagaalala nyang mukha. Sa magiisang buwan ko rito sya na ang tinuring kong kaibigan at bagay na bagay ang tawag sakanyang nanay dahil kahit samalayo hindi ako nawalan ng ina at nawalan ng taga gabay.

" N-nay..." tulala kong tawag.

"Oh? May masakit ba sayo?" kapa nya sa sa braso ko habang sinisiyasat kung meron nga ba at nang walang makita ay nagangat sya ng tingin halatang nakahinga ng malalim, "Pasok na, basnag basa ka na..."

Ngunit kahit hinila nya ako ay hindi ako umalaw saaking puwesto habang lumalatay saaking pisngi ang maiinit na luha na alam kong hindi pansin dahit din sa butil ng ulan. I thank that to that.

"Anak..."

Mapakurap ako doon at nagangat ng tingin. Malapit na sya saakin at may nakakalungkot na tingin.

"Anak, alam kong mahirap... Please pasok na"

Ano bang alam nya? Ngunit kahit akomgbhila nya ay hindi ako pumasok bagkus ay hinila ko sya at niyakap ng mahigpit. I hgged her in the middle of starry night, while raining struck to us underneath.

"Nay... Mali ka eh, hindj nya naman ako g-gusto eh... H-hindi nya naman ako hinihint-tay eh... She hate me n-nay, at walang dalawang emosyon sa iisang tao..."

I buried my face onf her shoulder as I felt her heavy breathing and her hands that now starts to rubbing me on my back.

" N-nay, mali ka..."

-

Tulala at walang magawa tanging kuliglig at malalakas na kulog lang ang kasama ko ngayong gabi habang nakatingin sa kisame. I should have gone home. Pero wala akong lakas para gawin yun. Hindi ko alam kung handa ba ako para gawin yun.

Yes I am a bastard coward, I am scared what my dad would react and I am scared if he did react it might be in wrongful way.

Pinikit ko ang aking mata ng mariin at tumagilid sa pagkakahiga at tinanaw ang ulang sumasayaw saaking bintana.

"You sure uuwi kana?" Mom ask suspiciously early morning she called.

"Yes mom, but dont expect me to marry Daphney after I return"

She breath out so shakiky, "A-anak, ano bang nangyari dyan? Ayaw nya ba sayo?"

I stopped to packing my things when she ask that. I never want to get in touch again with Ana so I isolate my self here and Nay Piling is knowcking always but I stay persistent and ignore her.

Bumuntong hininga ako at kinuha ang bag ko. It's better to took off in this cold morning—bakit akala mo ba may pipigil sayo kung hapon o di kaya mamaya maya kana umuwi? David, she dont love you anymore, she doesnt care if you gone.

"Damn it" kurap kong mura upang pigilan ang luha.

Feeling ko sa relasyong ito ako pa ang babae. I am being so sensitive!