CHAPTER 24

2 2 0
                                    

Nakanguso ako habang seryusong nakatingin sa box ng cake sa kwarto ko. So pano to ngayon? Should I eat this damn fucking cake who she was all care about or throw?

I sigh and rest my head to the couch that given inside my rental room.

-

"Naku hijo hindi kita magets eh, bakit mo ba laging binibigyan iyang babaeng iyan ng pagkain? Gusto mo basya?"

Naginit ang pisngi ko roon. I dont like the girl but I just feel like to share what the suppose to give. Nakailang araw na ako rito at iyon ang lagi kong ginagawa o di kaya inaabang ang pagtapos ng shift ni Ana pero lagi syang wala o di kaya nagkakasalisihan kami.

"Gusto ko lang ho tumulong... Ayus po ba ito?" sabay pakita ko skanaya ng mga hinihiwa kong sibuyas.

"Hmmm, hindi na masama sa baguhan"

"Po?"

Nakakainsukto pero tumango lang ako. Coming from a hustler it probably compkiment?

"Para mong ginisa yung sibuyas" napatingin sya sa mukha kot ngumuwi, "Namumula rin yang mata mo. Sabihin mo saakin hijo, ano bang nangyayari at naparito ka? Mukha namang hindi ka nagtratrabaho, wprking student? Mukharin hindi. Mas maniniwala pa ako kung sasabihin mong anak ka ng isang negosyante"

"He-he, gusto ko lang ho matuto sa buhay"

Umirap sya at iwinagayway ang kamay nya para paalisin ako at sya ang pumwesto sa kinatatayuan ko.

"Ilang taon kana ba hijo?"

"Turning eigtheen po"

"Oh? Meron akong anak na babae, magseseventeen sya. May Girlfriend ka ba?"

Napatikom bigla ang bibug ko roon. Hindi ko alam kung napapansin nya bang ang awkward ng tanong nya o wala lang talaga syang pake, sadyang gusto nya lang malaman.

"Meron ho"

"Sabagay..."

"Bakit ho?"

"Kung ako kasi ang mga babae rito na kaedaran mo ay ikukulong na kita"

Napangiti ako ng malungkot doon. Well not in my case. Ako yung kumawala sa sariling piitan at ngayon naghahanap ako uli ng way na makulong. Kung isa akong kriminal ay napakatanga ko na.

"Uhm... Nagkaroon po kasi kami ng unting pagtatalo..."

"Hays, kabataan nga naman. Pagtatalo? Bakit?" dismiyado sya ngunit nagpapatuloy sya sa pagtatanong.

Hanggang sa nasabi ko saknaya ang totoo (well kalahati lang).

"Naku! Ikaw na bata ka naman bakit mo pinili ang pinagseselosan nya?! Edi tama nga sya ng hinala. Alam mo kasi hijo, ang mga babae ay mabilis makaramdam. Kung anong kinamanhid ng lalaki ayon ang ikinasensitibo ng lalaki. Hindi kita rin masisi kasi kahit naman magasawa ay may ganyang tampok din"

Pinapanood ko lang ang kamay nya hanggang sa maihanda nya na ang lahat ng rekados.

"Oh, ikaw ang maglagay doon"

I smiled and nod obediently replace her hands with mine on the tray where the mini glass bowl palce on.

"So... Hula koy nandito ka para akanya?"

Natigilan ako sa paghahalo ng sibuyas sa bowl.

"Hindi ka tatanggapin non..."

Ginapangan agad ako ng kaba dahil alam kong may posibilidad nga iyong mangyari.

"Ito payong matanda lang ah, as na mas may experinsado ako kesysa sayo. Ang mga babae kahit mahal ka nyan kung may ginawa kang masamang nasaktan talaga sila nang tudo, kahid gaano pa kamahal ka nyan ay hindi ka nila tatanggapin? Alam mo kung bakit? —nasusunog na yung mantika! Dyus ko naman ilagay mo na!"

Last Encounter [SEQUEL-COMPLETED] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon