Sınıfta cam kenarında oturmuş olan kahverengi saçlı genç elini çenesinin altına almış,dışarıda top oynayanları izliyordu.Su an dersi hiç dinleyesi yoktu.Fizik hocasından nefret ediyordu zaten.
Bazen o da dışarıya çıkıp diğerleri gibi top oynamak istiyordu ama bunun için oldukça utangaçtı.
Bu özelliğinden nefret ediyordu.Bu yüzden sınıftakilerle de pek fazla konuşamıyor,sessizce kendi başına oturuyordu.
Zaten oldu olası pek fazla konuşkan değildi ama bazen kendisini dışlanmış hissediyor,-onlara yanaşmayan kendisi olduğu halde- üzülüyordu genç çocuk.
Eski sevgilisini düşünürken iç çekti.Onunla birlikteyken bu utangaçlığı biraz olsun azalmıştı ama şimdi ayrıldıklarından-bill'in değişiyle ara verdiklerinden-dolayı yine uçup gitmişti özgüveni.
Dipper barışacaklarını sanmıyordu çünkü ona göre ara verildikten sonra bir daha dönüş olmuyordu.
Bill ile son zamanlarda yaşadığı bir ileşimsizlik olmuş bundan ötürü Bill ara vermeyi önermişti.
Dipper'ın anlamadığı şey Bill'in son zamanlardaki garip davranışlarıydı.Sarışın çocuk ondan uzak duruyordu sanki.
Düşünceyle gözleri doldu.Son zamanlarda pek bir şey yiyemiyordu.Bu yüzden zaten zayıf olan vücudu iyice çökmüştü.Yeme bozukluğu olduğundan dolayı Bill bir şeyler yemesine yardımcı oluyordu ama o yoktu artık.
Zilin çalış sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı.Ağladığını görmemeleri için erkekler tuvaletine gitti hızlıca.
Aynanın karşısına geçip yüzünü ıslattı hafifçe biraz da olsun rahatlamak için.Bill ile aynı okuldaydı fakat bölümleri farklı olduğu için farklı sınıftalardı.Dipper eşit ağırlık okurken Bill dil bölümündeydi.
Bu yüzden Bill'i arkasında gördüğünde oldukça şaşırmıştı kahverengi saçlı genç.Çünkü Bill bu kattaki tuvalete değil hemen onun bir kat altındaki kendi sınıfının olduğu koridordaki tuvalete giderdi genelde.
Kırmızı gözleriyle sarışının yüzüne baktığında,dudaklarını zorlayan buruk bir gülümseme belirdi.Hızlıca tuvalletten çıkıp kendini sınıfa attı.Sarışının aynı onunki gibi çökmüş olan suratına daha fazla bakamazdı.Gözlerine yeniden yaşlar dolduğunda burnunu sıkıp tavana baktı akmamaları için.
Kafasını sırasının üzerine koydu ve biraz da olsa uyumaya çalıştı.Dün gece düşünmekten gözüne uyku girmediğinden huzursuz bir uykuya daldı.
Bill ise bu sırada kendini yiyip bitiriyordu.Dipper'ın kırmızı gözlerini gördüğünde kalbine bir acı saplanmış orda kalmıştı.Yavaşça merdivenlerden inip kendi sınıfına ilerlerken hala sevdiği çocuğun yüzünü düşünüp üzülüyordu.
Ne olursa olsun birakmamalıydı onu.Çocuk olmadan yaşayamazdı ve onun o halin gördüğünde bundan daha çok emin olmuştu.
Sınıfa girip yerine oturdu.Neyse ki sınıfta onu rahatsız edecek kimse yoktu.Dil bölümü olduğundan öğrencilerden pek bir ilgi görmeyen sınıf sadece 10 kişiydi.Sırasında duran bilgisayardan Beethoven'ın Moonlight sonatını açtı.Uyumlu piyano sesi kulaklarını doldururken iç çekti.
Çocukla bu çıkışta düzgün bir dille konuşup durumunu anlatacaktı. Korkmamasını umdu ondan.Kendisinden tiksinip bir daha onu görmek istememe ihtimali geldiğinde,zaten sabahtan beri bir şey girmediği midesinin daha çok bulandığını hissetti.
flashback
Odasında sevgisiyle yazışan sarışın çocuk, sevgilisinin attığı fotoğrafla kıkırdadı.Çok sevimli buluyordu sevgilisini.Şekilli kaşlarının hemen altında ev sahipliği yapan kocaman kahverengi gözleri yüreğini hoplatıyordu adeta.
