Never be alone (Dutch Fan-Fiction 1D/Demi Lovato)

Hoofdstuk 1 ~ A normal day, not a normal life

'Biebbiebbieb' Ugh ik heb zo'n hekel aan dit geluid. Met mijn ogen nog dicht zoek ik naar mijn wekker zodat ik hem op snooz kan zetten. Na 2 minuten is dat eindelijk gelukt en rol ik mijn bed uit. Gister had ik alvast een set kleren neergelegd (zie foto^). Ik trek mijn lichtblauwe short aan en doe daar over een zwart hemdje. Mijn haar laat ik los, maar met 2 plukjes naar de zijkant gedraaid met een gekleurd touwtje erdoor. Verder doe ik simpele schoenen aan en wat armbanden om.

Als ik beneden aankom, zie ik mijn vader met zijn vriendin zitten ontbijten. Mijn ouders zijn al bijna 12 jaar gescheiden en ik ging bij mijn vader wonen. Nu heeft hij al bijna 4 jaar met zijn vriendin: Jackie. Aan het begin toen hij Jackie aan me voorstelde was ik heel boos. Ik wilde niet dat mijn vader met iemand anders dan mijn moeder had. Ik probeerde mezelf wijs te maken dat ze heel gemeen en stom was, maar dat gaf ik al na een maand op. Jackie is een hele lieve vrouw en ze is erg behulpzaam. Maar toch betrap ik me er soms nog op dat ik hoop dat pap en mam weer bij elkaar komen. Mijn moeder heb ik eigenlijk al heel lang niet meer gezien. Twee maanden na de scheiding verbrak ze het contact tussen ons. Maar ja... Ik loop naar de keukentafel toe en ga zitten. 'Hoi Emma, fijn geslapen?' vraagt mijn vader (die ik vanaf nu gewoon Tim ga noemen). Ik knikt en pak een boterham. Tijdens het eten praat ik wat met Jackie en Tim. Als ik klaar ben ga ik naar boven mijn spullen halen en me klaar maken.

Oh en nog even 1 ding; ik ben totaal niet populair op school, ik heb geen vrienden... En soms word ik gepest... Maar ja, er moet toch iemand zijn die de pineut is? Al had ik het niet perse hoeve zijn...

~ Paar minuten later ~

Ik doe mijn oortjes in, Nightingale van Demi Lovato staat op. Nightingale is mijn favo liedje van haar. Ik pak mijn fiets en fiets naar school. Eenmaal aangekomen, zet ik mijn fiets in het rek en loop ik naar binnen. Ik doe mijn spullen in mijn kluisje en pak mijn boeken. Net als ik klaar ben duwt iemand mijn kluisje dicht. 'Bedankt, ik was net klaar,' zeg ik. Ik kijk op en kijk in het gezicht van Rowan.

Rowan... Hoe zal ik hem beschrijven..? Hij is de populairste jongen uit mijn klas. Hij weet altijd mijn humeur te verpesten. Hij probeert mij altijd te irriteren, maar doet dat niet opvallend. Zijn vrienden en hij hebben zowat altijd hun baseball jack aan die ze kregen van hun football coach. Hij is de populairste jongen maar heeft opvallend genoeg geen vriendin. Zo zou ik hem wel omschrijven.

'Kijk eens wie we hier hebben! Emma L!' zegt hij lachend tegen zijn vrienden. Met 'L' bedoelt hij 'Loser', maar eigenlijk zou je ook kunnen denken dat hij mijn achternaam bedoelt. Ik heet namelijk Emma Laurens. Maar ja, daar gaat het nu niet om, Rowan probeert me weer eens voor schut te zetten, wat hem altijd lukt. 'Wat wil je, Rowan?' vraag ik. 'Niets hoor, alleen wat geintjes uithalen,' zegt hij met zijn irritante grijns. Echt hoor als ik het kon, had ik hem meteen die grijns van zijn smoel afgeslagen. 'Als je dat maar laat! En mag ik er nu langs? Ik moet naar mijn les,' zeg ik geïrriteerd. Hij doet een stap op zij, maar zoals gewoonlijk steek hij zijn been uit. Maar daar trap ik niet meer in. Ik stap over zijn been heen en zeg: 'Je moet echt eens wat nieuws proberen! Je doet dat nu al bijna 4 jaar.' Ik zit in mijn laatste jaar dus je zou denken dat hij het al wat langer zou doen, maar ik ben in mijn 3e jaar van de middelbare naar deze school gekomen, want ik ben een keer verhuisd...

Als ik naar mijn klas loop, zie ik de 2e groep popu's aankomen: De cheerleaders... Savana is de leider van die groep.

Als ik haar zou moeten beschrijven, zou ik het volgende zeggen: Tuttig, te trots, bazig, wilt alles krijgen wat ze wilt, altijd haar zin willen en irritant. Ze heeft echt niet normaal rijke ouders van wie ze alles mag. Bij haar is het ook opvallend: geen vriendje. Maar ze is wel verliefd op Rowan. En ze denkt dat ik ook op hem ben, waardoor ze alles doet om mij de grond in te krijgen. Well, please no! Waarom zou ik in godsnaam op hem zijn?!

Snel loop ik het lokaal in en zoek een plek helemaal achterin. Net als ik mijn spullen op mijn tafel leg zie ik Savana en Ruby voor me staan. 'Oh euhm haii,' zeg ik. Savana wenkt naar een lege plek en zegt: 'Ga daar zitten! Wij willen hier zitten.' Zuchtend sta ik op en loop naar de lege plek. Tevreden gaan Savana en Ruby zitten. Opnieuw leg ik mijn boeken op de tafel en ga zitten.

Na een paar lessen is het pauze. In pauze zit ik altijd op de zelfde plek buiten. Daar ben ik alleen en hoef ik me nergens aan te ergeren. Behalve dan op dit soort momenten... Zoals gewoonlijk zit ik onder een boom. Het is een grote beuk. Ik plof op de grond en pak mijn mobiel. Ik zet muziek op en ga alvast wat huiswerk maken. 'Zozo, zit je weer eens alleen L?' hoor ik boven me. Ik kijk op en kijk recht in het gezicht van Savana en Regan. 'Uhm, met wie zou ik anders moeten zitten?' vraag ik voorzichtig. 'Tja... Met de andere L's? Daar pas je perfect bij!' zegt Regan met een spottende lach. Ik negeer haar opmerking en doe mijn oortjes weer in. Ik zie dat ze blijven staan. 'Nou komt er nog wat van?' vraagt Savana. Ik kijk haar vragend aan. 'Ga je nog bij de ander L's zitten of wat?' zegt ze geïrriteerd. 'Uh nee, waarom zou ik? Ik zit hier goed,' zeg ik en kijk weer in mijn boek. Ze beginnen te lachen en lopen weg. Maar wat ik nog wel hoor is dat ze het volgende zeggen: 'Wat een sukkel is dat kind! Hahaha' Ik negeer het ga weer verder.

~ Na de lessen ~

Ik loop naar mijn kluisje. Ik voer mijn code in en open hem. Ik leg mijn boeken erin en pak de spullen die ik nodig heb. Mijn mobiel trilt. Ik unlock mijn mobiel en bekijk het bericht. 'Hoi Em. Kom meteen naar huis! Ik heb een verrassing voor je! X-jes Tim' Ik reageer en pak mijn fietssleutel. Ik doe mijn kluisje dicht en loop naar buiten. Ik pak mijn fiets uit het rek en stap op. Ik begin te fietsen, maar ik kom heel traag vooruit. Ik stap weer af en bekijk mijn banden. Lek... Ik had het kunnen verwachten. Ik kijk om me heen en zie Rowan en zijn vrienden lachen. Dacht ik al... Dan maar lopen...

~ Eenmaal thuis aangekomen ~

'Haii Tim,' zeg ik als ik de woonkamer in stap. 'Waar bleef je?' vraagt mijn vader. 'Oh dat ja... Iemand genaamd Rowan heeft mijn band lek geprikt,' zeg ik. 'Maar ja het gaat erom dat je er bent,' zegt hij. 'Je bent bijna jarig, en dus heb ik alvast een cadeautje voor je. Je wilt het al je hele leven, maar ik vond het niet goed. Maar nu je bijna klaar met school bent, vind ik het goed,' zegt Tim. Ik weet meteen waar hij het over heeft! Omgg, yeay eindelijk!!!! Tim loopt naar de keuken en komt terug met een groot cadeau. 'Hier voor jou, omdat ik zo trots op je ben!' zegt hij terwijl hij het cadeau aan mij overhandigd. Ik open het cadeau. Ik krijg een hele grote glimlach op mijn gezicht.