Tanıtım

130 5 1
                                    

Bavulumun tekerleri tırtıklı yolda zorlanırken çocukluğumun geçtiği bu şehre bakıp gözyaşları arasında gülümsedim.Ne ara bu kadar körleşmiştim, ne ara özgürlüğümden bu kadar uzaklaşmıştım?

Ne ara aşka boyun eğmiş, kendi sonumu hazırlamıştım bilmiyorum.Gözlerime inen perdeyi artık kaldırmış, kendime sıkı bir tokat atmıştım.Beni her zamanki yerde karşılayan kişiye bakıp 32 diş sırıttım.Çocukluğum, gençliğim, ruh ikizim.

İşte orada.Her zamanki sokağımızda, her zamanki köşe başında.

Filmlerden sahne çalarak bavulumu sokağın ortasında bıraktım.Ayağımdaki topuklulara aldırmadan hızla en yakın arkadaşıma koştum.Ve yine çocukluğumuzda yaptığımız gibi tam ortada buluşup birbirimizi sardık.Sanki hiç bir şey değişmemişti.Ben aşka kapılıp hayallerimizden vazgeçmemiştim ve birbirimizden ayrılmamıştık.Araya yıllar girmemişti.Biz yine bizdik.Tamam kabul, canımız yanmış biraz olsun büyümüştük.Ama hala ailelerimizi sinir krizine sokan, asi iki kızdık.Artık önümüzde uzun bir süre, gerçekleşecek hayaller ve yaşanacak aşklar vardı.Kollarım en yakın arkadaşıma sarılı şekilde kendime söz verdim.

Ben Melodi Alaz, her şeyi unutup küllerimden yeniden doğacağım.

Çapkın KızlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin