‧₊・Kördüğüm ‧₊・

0.4

George artık sinirlenmeye başlamıştı. Bilmiyordu ama içini yiyen bir duygu vardı ve Bundan çok nefret etmişti.Samın onu ziyaret edip gelmesinden 2gün geçmişti.George Şuan Karl'ı bekliyordu. Laboratuvar sonuçları bugün çıkacaktı ve o kan kimin olduğu bulunucaktı. George Kanın Katile ait olduğuna %100 emindi. Sadece Kanın Dna'sı çıkması Ve Suç kayıtlarına taratmaktı. Yinede bunun bi işe yaramıcanı biliyordu çünkü Suçlunun Sabıkası olmadığını yani Suç Kaydı hiç olmadığı öğrenildi. Buda George'u ayrı sinir yapmıştı.

Gerginken eleri ile oynamayı George alışkanlık haline getirmişti. Şuan koltukta oturmuş Karl'ı bekliyordu. Kapının ani açılmasıyla Kafasını kapıya doğru çevirdi. Karl'ı görünce şükredermişçesine yerinden kalktı. "Ee ne oldu?" Karl Hayalkırıklığı gösteren gözlerle George'a baktı. George O konuşmaya çalışmadan konuştu "Tahmin ediyim Kanın Kimin olduğu bilinmiyor"
Karl Hayır anlamında başını salladı. George'un bu kafasını karıştırmıştı. Kan Katile ait değil miydi?. George Karl'ın cevap vermesi için baktı.
Karl İç çekerek Konuştu
"Camdaki Kan 'Adam Clark' Yani Kurbana ait"

George Bunu duymayı beklemiyormuş gibi Şaşırdı. Karl nefesin arasında hayal kırıklığını belli edermişçesine homurdandı.
George Nerede yanlış yaptığını anlamıyordu. Katil bilerek Camı saklamıştı, ama Eğer kurbanınsa neden saklasın ki?
Karl George'un düşünmesini izliyordu. Her zaman başı derde girdiklerimi George böyle düşünceye kapılıp bir yolunu bulurdu.
George düşünürken aklından bir olanak geçirdi ve O olanak o kadar Mantıklı gelmiştiki.

Karl George'un suratından Bişey bulduğunu görebiliyordu.
"Neden bunu daha önce düşünmedim?!" George sevinçle haykırdı. Karl Merakla kafasını kaldırdı.

"Cesed- ..

Katil, Cesede not Bıraktı"

•••

George bişey bile diyememişti. sadece şüpheli görünmesin diye sessiz duruyordu ama zaten onların ondan şüphe duymayacağı kesindi.

George bu işi yaparken ne kadar kendini tehlikeye soktunun şimdi farkındaydı. Ne yazıki iş işten geçmişti.

Jschlatt sinirle bağırdı
"BUNU KİM YAPTI"

George Oda eğer Ses geçirmez olmasaydı Sesi Sorgulama odasından çıkıp koridorda yankılacağına emindi.
"Ben yapmadım- Yemin Ederim! Lütfen Ailem var çocuklarım var! Yalvarırım.."
Sonda adamın sesi kısılmıştı
Jschlatt Adamın saçını tutup kendisine bakmasını sağladı. "Sorun yok. merak etme. Ağlama"
Adam Jschlatt'ın bağışladığını düşünerek ağlamayı bırakarak gülümsedi.
George ise tam tersi Şuan Jschlatt'ın yapmak istediği şeyi anlamış gözünü adamdan kaçırıyordu.
Jschlatt kapıdan dışarı çıkarken George seslendi. George ise normal olarak Jschlatt'ı takip etti odadan tam ayrılırken silah sesi duyuldu.Adamın öldüğüne bir işaret..

Jschlatt George'un endişeli ve Pişmanlık yüzünü görünce konuştu "Sıkıntı yok Dosyaları kimin sildiğini Bulunacak"
George Jschlatt'a bakarak içi rahatlamış gibi baktı ama sahte olduğu çok belliydi
Jschlatt ofisine gelince oturdu. "Bad ile son yaptığınız aşı inanılmazdı" Jschlatt konuştu. George ise dinlemeye geçti
"Ama burdaki çalışanlardan yada gizli bir sızmadan birileri Çalışanların tüm bilgi Dosyalarını silmiş. Bütün Çalışanların Kimlikleri Hayatı ve benzeri herşey gitmiş." Yüzünde bir öfke vardı. George ise şimdi neden buna onu anlattığından endişeliydi.
"Artık bütün bilgi kaynağımız gitti Şimdi onu yapandan başka bişey uğraşmıcaz...ama siz dışında"
George tek kaşını kaldırdı
"Siz aşıya devam edicekseniz o kadar yakınlaşmışken İnanıyorum en sonunda istediğim olacak"
George kafasını salladı Ve izin alarak Ofisten çıktı