Neighbors with Benefits

NWB EP 4

Episode 4

*************

"Dafnie, anak?"

Narinig ko yong boses ni Mommy kaya naman dahan-dahan kong imulat yong mga mata ko at naamoy ko agad yong familiar na amoy ng room ko. Umupo
ako sa head broad ng kama ko tinulungan naman ako ni Mommy.

"Are you okay, anak?"

Tanong sakin ni Mommy.
Tumango naman ako pagkatapos kung hawakan yong ulo ko. Weird kasi naalala ko masakit yong ulo ko pero ngayon hindi na..

"Si Dylan yong naghatid dito sayo, wala ka pa ngang malay kaya naman pinaakyat ko na siya dito sa room mo. He took care of you, habang wala kang malay pinainum ka niya ng gamot and he told me pangpawala ng hang over yon."

Bumilis naman agad yong tibok ng puso ko dahil don sa sinabi sakin ni Mommy and the memories from last night flashed back in my mind. Pain registered to my heart that instant kaya naman napahawak nalang ako sa dibdib ko.

Hindi pwedeng malaman ni Mommy na nahuli ko si Jiro na my ibang babae last night at mas lalong hindi niya pwedeng malaman na.. matinding pagpipigil ng luha ang ginawa ko huwag lang akong maiyak sa harapan niya.

I gave in.. I gave into Dylan because I thought he was Jiro! What a dumb! What a dumb Dafnie! Paano nalang kapag nalaman 'to ni Jiro?

How I am going to tell him that I gave in
to his brother? That I lost my virginity to his younger brother and the worst part is kapitbahay ko pa sila Dylana?

Buti nga't di na tumitira at umuuwi jan si Jiro eh. Paano ko ngayon haharapin si Dylan?

"Dafnie?"

Tumingin naman ako kay Mommy
and she looked so worried. Ngumit naman ako sa kanya ng napakasincere at sinabi ko sa kanyang iwan muna akong mag-isa kasi puyat pa ako from last night buti nalang at naintindihan niya ako kaya umalis din siya agad at papadalhan nalang daw niya ako ng
pagkain sa maid.

Huminga ako ng malalim at saka ako
naglakad papunta sa glasswall ko, ang sakit! Ang sakit nung mga hita ko lalong-lalo na yong pagkababae ko! Langya hindi ko din makalimutan kung gaano ba kalaki yong ano ni Dylan at kung gaano yon kainit nung mahawakan ko kagabi.

Tingnan ko naman yong reflection ko sa salamin, I looked so stressed and messed up and I don't even know kung ako lang ba 'to o talagang parang my nagbago sakin?

I looked so different. Maybe because I just lost something precious, hindi ko naman napigilan yong pagpagsak ng luha ko. Is this the end of Jiro and me? Kaya siguro siya naghanap ng iba kasi hindi ko maibigay sa kanya yong sarili ko.

Sa tuwing kasi yayayain niya ako I always told him I am not ready kasi yon naman ang totoo. Kaya hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko, I easily
gave in to a guy that I don't know that much and the worst part is kapatid pa talaga ni Jiro sa dinami-dami ng lalaki dito sa Pilipinas.

I tightly hugged myself and started trying so hard. Hindi ko lang talaga matanggap na ganun nalang kadali nawala yong virginity ko!

He's not even my boyfriend! He's a stranger to me kahit na sabihin niyo pang kapitbahay ko siya.

I just keep on snubbing when I heard
someone open my sliding doors on my
balcony. Agad ko namang inangat yong ulo ko at una kung nakita yong mga paa niya.

It's a guy! And I don't know who he is! Agad akong napatayo at marahas na pinunasan yong mga luha ko.
My heart is beating so damn fast because I don't even know what this guy up to hanggang sa Makita ko yong mukha niya..

It's Dylan!  Anong ginagawa niya dito? Lumapit siya sakin at saka niya pinunasan yong mga luha ko kamit yong thumb niya, agad ko namang tinapik yong kamay niya.

"What do you think you're doing?"

Inis kung tanong sa kanya. Feel at home naman siyang umupo sa dulo ng kama ko. Nakamaong pants lang siya at walang pang-taas.

Bumaba naman ang tingin ko sa gitna ng mga hita niya at hindi ko
maiwasang maalala yong ginawa kung paghawak don at kung paano ko naramdaman kung gaano yon kainit, bigla tuloy akong namula. Sana lang ay hindi niya napansin.

"Are you.. Sore?"

Babasagin nalang nga niya yong katamikan, yon pa talaga yong itatanong niya sakin, napairap naman ako ng wala sa oras. Gusto ko sanang sabihin sa kanya na ano sa tingin mo?! With my sarcastic tone pero mas pinili ko nalang na huwag magsalita kasi baka kung ano pang mas malalang
masabi ko.

Bumalik ako sa pagkakaupo ko sa harapan ng mirror ko at saka ko tinitigan yong sarili ko. Ano kayang gagawin ko? Pupuntahan ko ba si
Jiro at saka ko siya kakausapin na nalimutan nalang namin lahat ng nangyari kagabi o tuluyan na akong makikipaghiwalay sa kanya but I'm lifeless without him.

Tumayo ako ng madinig kung tumutunog yong phone ko and to my surprise it was Jiro! Napangiti ako ng wala sa oras at lahat ng sakit nararamdaman ko kasama na ang
disappointment sa sarili ko ay nawala lalo na ng marinig ko yong boses niya.

"Dafnie Babe.."

Sabi niya sakin sa kabilang linya. Bumilis naman yong tibok ng puso ko at saka ko siya sinagot.

"Jiro."

Mahina kung tawag sa pangalan niya.

"I missed you so much babe. Can you go here at my place?"

Tanong niya sakin at kahit na hindi niya ako nakikita nakangiti akong tumango sa kanya atsaka ko tinapos yong tawag nung sinabi ko I'll be there in a while.

"What did he told you?"

Napalingon naman ako kay Dylan na nandito pa din pala hanggang ngayon.

"Bakit?"

Balik tanong ko naman sa kanya.

"He is cheating on you, you still want to be with him after all?"

Seryoso ko siyang tinignan sa mga mata.

"I love him so much, I'm lifeless without him."

Lumapit naman siya sakin at saka niya
hinawakan yong braso ko.

"Ano ba Dylan nasasaktan ako!"

"Psh. I didn't know you were this sadist. You still want to be with him even though you already saw him with other woman? I can't believe this!"

Binitiwan niya ako at saka siya lumabas sa sliding door ng balcony ko.
Nagkibit balikat nalang ako at nagdiretso sa bathroom para magayus at makapunta na ako kay Jiro.