KÖTÜLÜĞÜN SENFONİSİ

1.bölüm

Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece

Yanlızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna

Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye

Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan

Kalbini bir mektup gibi buruşturup fırlatılmış

Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan

İçindeki çocuğa sarıl

Sana insanı anlatırrrr

Eller günahkar

Diller günahkar

Bir çağ yangını bu bütün dünya günahkar

Eller günahkar

Diller günahkar

Bir çağ yangını bu bütün dünya günahkar

Masum değiliz hiç birimiz

Masum değiliz hiç birimiz

Yine bir şarkının sonuna daha gelmiştik işte her şeyin bir sonu olduğu gibi şarkıların da bir sonu vardı maalesef. Alkış sesleri eşliğinde merdivenlerden indim benden sonra ki kızın sahneye geçmesiyle dikkatler ona çevirildi bu rahatlamama sebep oluyordu dikkat çekmeyi hiç sevmezdim evet şarkı söylerken dikkat çekiyordum ama şarkı söylemek beni rahatlatıyordu, şarkı söylemek bana her şeyi unutturuyordu yani şarkı söylerken hiçbir şeyi önemsemiyordum . Kalabalığın arasından geçip dışarı zorlukla çıkabildim karoeke barın önünde bekleyen Ahmet amca'nın yanına gidip
" gidelim mi Ahmet amca?"

" tabi küçük hanım" dedi tebessüm ederek kapısını açtığı arabaya bindim annem her zaman başka son model arabalarından yolluyordu gösteriş yapmak istediği ap açık belliydi bu ne kadar canımı sıksada anneme bişey diyemiyordum arabanın haraket etmesiyle kendime geldim cebimdeki telefonumu ve kulaklıklarımı çıkarıp müzik açtım ,müziği seviyorum çünkü müzik sonsuzdur, müzik herkesten her şeyden kaçıştı benim için özellikle de annemden kaçışım için annemi çok seviyordum ama babamın ölümünden sonra göşteriş yapmayı seven, kibirli , cimri biri olmuştu o ne kadar kötülüğe gidiyorsa ben ondan o kadar uzaklaşıyordum ama hala çok seviyordum sonuçta o benim annemdi beni dokuz ay karnında taşıması bile ona borçlu olmamın en büyük sebeplerindendi. Mayıştığımı hissettiğimde göz kapaklarım kendiliğinden kapanmıştı bile.
"Küçük hanım hadi kalkın geldik"
Ahmet amcanın sesini duymamla göz kapaklarımı yavaş hareketlerle açtım karşımda duran Ahmet amcaya tebessüm edip arabadan indim. Zili çaldığımda Nesli sultan'ın kapıyı mutsuz bir şekilde açması annemin yine bişey yaptığının kanıtıydı Nesli sultan'ın beni görmesi biraz neşelendirse de hala içinde ki mutsuzluğu fark edebiliyordum " hoşgeldin minik serçem " dedi o muhteşem sesiyle annemden daha çok bakmıştı bana çocukluğumdan beri yanımdaydı
" hoşbulduk sultanımmm" dedim içeri geçerek hırkamı çıkarıp askılığa astıktan sonra Nesli sultan'ın tombik yanaklarını öptüm
"annen çalışma odasında seni bekliyor minik serçem " dedi işte beklenen cümlede gelmişti, hayatımı değiştiren nasıl kararlar almıştı acaba bu sefer ki ne kadar etkileyecekti beni , ayaklarımı harakete geçirip yukarı çıktım annemin çalışma odasının kapısının önüne geldiğimde durdum derin bir nefes alıp kapıyı çaldım içerden beklenen ses geldiğinde yavaş haraketlerle kapıyı açıp içeri girdim bilgisayardan kafasını kaldırmadan oturmamı işaret ettiğinde söyleceği şeyin hayatımı maf etme olasılığını düşünmemeye çalışarak oturdum kafasını kaldırıp gözlüklerini çıkardı " bak tatlım lafı dolandırmadan konuya gireceğim iş nedeniyle İstanbul'a taşınmamız gerek " dedi işte yapmıştı yine yapacağını hayatımı maf eden en berbat kararıydı bu , burası benim doğduğum yerdi, burası büyüdüğüm yerdi, burada mutlu olmuştum burda üzülmüştüm ben her şeyimi burda yaşamıştım benim tüm sevdiklerim burdaydı en önemliside büyükannem, büyükbabam ve babam buradaydı. Gözümden düşen yaşlara aldırmadan " bunu yapamazsın anne benim her şeyim burda , sevdiklerim burda büyükannem büyükbabam burda en önemliside babam burda" dedim sona doğru kısılan sesimle
" arya bu senin için daha iyi geleceğin için " dedi beni ikna etmeye çalışıyordu sadece, ama ikna olmasamda son sözü hep o söylerdi ben kuklaydım o benim yöneticim
" istemiyorum anne lütfen gitmeyelim" dedim ama boşaydı kararı kesindi olumsuz anlamda kafasını salladığında daha çok ağlamaya başladım ayağa kalkıp yanıma geldiğinde elleriyle göz yaşlarımı sildi " tatlım her şey senin için sık sık buraya gelebilirsin sevdiklerini ziyaret edersin orda seni daha iyi hayat bekliyor okullarının açılmasına da 1 hafta kaldı orda yeni okul , yeni hayat , yeni mutluluklar bekliyor bizi arya şimdi kalk ve valizini hazırla ağlaman hiç birşeyi değiştirmiyecek " dedi işte onun sevgisi bu kadar sürüyordu her sevgi dolu haraketinin sonunda kalp kıracak bi şey çıkardı. Elimin tersiyle göz yaşlarımı silip ayağa kalktım hiç bir şey demeden odadan çıktım Nesli sultan'ın beni görmesi onu daha çok üzeceği için aşağı inmeden odama girdim yatağa sırt üstü kendimi atıp göz yaşlarımın serbest kalmasına izin verdim daha gideceğim için üzülen bir sevgilim ya da arkadaşım bile yoktu üç sene önce bitmişti benim tüm arkadaşlıklarım zaten bu zamana kadar hiç sevgilim olmamıştı da hoşlandığım biride olmamıştı hala da yoktu ben üç sene önce hayattaki bağlarımı inceltmiştim. Üç sene önce prenses kralını kaybetmişti