5

189 3 0
                                    

1 hafta sonra harry
1 hafta oldu tam koskoca bir hafta amy'ye vampir olduğumu söylemiştim ve tam bir hafradır o odadan cıkmıyordu bazen düşüncelerini okumak bana iyi geliyordu kendine teselli verip o bana zarar vermez ki diyordu ama yine tek yaptığı ağlamaktı ona söylemekte zorluk çekmiştim beni birinin kanını emerken görmüştü bir türlü odadan cıkmıyordu ben evden cıktıktan sonra cıkıp bir şeyler yiyip geri gidiyordu vampir güçlerininde avantajları vardı elbet yukarıya cıktım ve amy'nin kapısını tıklatım

"Amy"

"Efendim"

"Ben cıkıyorum hadi aşşağıya in biraz yemek ye kaç gündür odadasın ben gece dönerim sen rahatına bak güzelim"

"Sen ne yapıcaksın yine o masum insanların kanını emiceksin değilmi SENDEN NEFRET EDİYORUM"

"korkmana gerek yok amy seni ısırmam ve ben masum insanları öldürmüyorum ve evet düşüncelerinide okuyabiliyorum ted oldukça yılışık bir insan yani onun için üzüldüm senin içinde" dedim alaycı bir ses tonuyla çünkü  bu söylediklerimde ciddiydim amy kapıyı açtı ve burun buruna geldik bana sinirli bakışlar atıp iğneleyici bir sea tonunda konuşmaya başladı.

"Ah..amy ben iyi insanları öldürmem cünkü ben kahramanım aahh..vıdı vıdı vıdı bunların hepsi boş sonuçta öldürüyormusun..EVET DEMEKKİ BUNLARIN BİR ANNAMI YOK"bana bağırdıkça içimdeki dürtüye engel olamıyordum sinirlenmeye başlıyordum kendimi kaybediyordum ve artık sanırım dayanamıyordum gözlerim kararıyor ve görüşüm bulanıklaşıyordu sanırım içimdeki o şey artık amy'ye karşı cıkıyordu.

Amy
Harry'nin gözleri aniden reng deyiştirdi ve sarıya döndüler o kadar korkunçtu ki sanırım sınırlarını zorlamıştım hemde çok yüzündeki damarlar belirginleşti dişleri sirvileşti geri adım atarak kaçmaya çalıştım odamın kapısını kapattım ve kitledikten sonra telefonumu alıp louis'yi aradım hemen açtıkmıştı tanrıya şükür harry evde bir şeyler dağıtıyordu kırıkma sesleri geliyordu

"Amy?"

"Lou..h..hemen gel harry ç..çıldırdı ve sanırım dönüştü korkuyorum"

"Hemen geliyorum amy mümkün oldukça onu yatıştıracak şeyler söyle ve saklan" dedi telefonu kapattım ve kapıya doru gittim nolur söylediklerim işe yarasın diye duva etmeye başladım.

"Harry?"

"Ben hatamı biliyorum özür dilerim herşey için seni bunca zaman zorladığım ve üzdüğüm için özür dilerim nolur beni affet ama elimde değil ben bir insanım ve sen...sen bir ..vampirsin korkuyorum harry lütfen yapma bunu" dedim resmen ağlıyordum beni duyduğunu cok iyi biliyordum vampir güçleri sayesinde duyuyordu en azından ben öyle düşünüyorum şuan odadan cıktım ve aşağıya doğru yavaşca indim indiğimde harry koltukta oturmuştu etraf darma dağın ve duvarlar delik deşikti sanırım onu asla sinirlendirmemem gerekiyordu yanına biraz daha yaklaştığımda lou vardı ama konuşmuyorlardı sadece oturuyorlardı yanlarına gittim ve tereddütle harry'nin yanına oturdum

" ben özür dilerim...üzgünüm" dedim ikiside bana döndü harry normale dönmüştü ve bu biraz olsun içimi rahatlatmıştı o an içimden ona sarılmak gelmişti ve öylede yaptım boynuna atladım ve sımsıkı yarıldım şaşırmıştı bu yaptığıma ben bilene şaşırmıştım resmen. Çok geçmeden elleri belimi bulmuştu sanki ona biraz haksızlık yapıyosun amy kendi iç sesime haklılık payı olarak kendimi kurban edebilirdim-bi dakika harry benim düşüncelerimi okuyabiliyor ce ben burda boş boş konuşuyorum AMAN TANRIM gülerek benden ayrıldı ve.

"Sakin ol amy bazen okuyamıyorum soyun yüzünden ama coğu zaman okuyabiliyorum" dedi iyide benim soyum neydi soy tam olarak ne annama geliyordu hiç yaşamadığım bir şeydi bu kafa karıştırıcı ve boş bir şeydi bence.

Harry'nin yanına daha çok sindim ve "benim soyum ne soy ne demek ne işe yarıyo ve neden beni burda tutmaktan bu kadar israr-" sözümü böldü ve "hey...hey ufaklık yavaş gidelim Hepsini açıklayacağım ama şimdi değil kaldıra bilecek durumda değilsin" dedi ve ayağıya kalktı ve gitti ben burda göt gibi kaldım ve o gitti

Yeni yazdığım kitabada bakarsanız sevinirim arkadaşlar o da Daddy hikayesi gibi bişey

Lou

Götü bohlu harry

Vampire Daddy ✅✴hs✴Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin