FERDINAND'S POV;
7:00
Gumising akong walang katabi at hinahalikan sa umaga, napaupo ako sa kama at napatingin sa bintana ng kwarto namin.
" dyos ko patawarin moko" bulong
Biglang tumulo ang luha ko, kaagad ko naman itong pinawi
Tumayo na ako at naligo na pagkatapos non ay bumaba nako pumunta nako sa kusina
"hehe wala nga plaang magluluto para skn" bulong ko, muli namang punatak ang luha ko
Hindi nalang ako kumain at lumabas na ng bahay, pupunta pa kase ako kina daniel eh.
(PHONE RINGING)
Nag ring ang cellphone ko kaya naman sinagot ko kaagad ito.
"Hello?"
(Anak?bakit hnd kayo natuloy ni imelda?)
"Nay pasensya na po may naging problema lang po"
(Bakit anong problema anak?)
"Wala po nay, naubusan lang po kami ng ticket papuntang ilocos, pasensya napo"
(Ok lang anak, basta pumunta kayo dito ha)
"Opo, pangako po inay pati inay sorry po" ika ko habang umiiyak
(Bkit ka nag s-sorry nak, teka umiiyak kba?)
"Hindi po nay, sige napo kumain napo kayo ha"
(Oo nak")
Ibinaba kona ang telepono, at pumasok na sa kotse napakabigat ng puso ko hindi ko malabas lahat ng sakit na nararamdaman ko.
Lumaki kasi akong hindi nag o-open sa mga magulang ko kaya sinasarili ko ang problema ko, ewan koba basta natatakot lang akong mag open.
Pina-andar ko ang sasakyan ko at nagpatugtog muna, pag dating ko sa bahay nina daniel ay pumasok na ako.
"Oh ferdinand ikaw pla, pasok ka nakakain kanab?" josefa.
"Ah oo josefa nakakain na ako"
"Sure ka ha?"josefa
"hahaha oo"
"Sige tatawagin ko muna si daniel at imelda ha"
Tumango naman ako at umupo sa sofa nila mamaya maya ay dumating na si imelda, nakayuko ito at hindi natingin sakin.
Agad ko naman siyang nilapitan.
"Imelda, pasensya na bumalik kna satin please" pagmamakaawa ko
BINABASA MO ANG
Ginuhit na tadhana (On Going)
RomanceSorry my first story was disable. This is work of fiction. names, characters, Businesses, Places, Events and incidents are either product of the author's imagination or used in fictitious manners. any resemblance to actual event is purely coincident...