~ÖZGÜNLÜK~ //VİLLAİN DEKU//BAKUDEKU

~1~

izuku'dan

bu gün yine okulda zorbalığa uğradıktan sonra her zaman çıktığım gökdelenin tepesine çıkmaya başladım. Tepeye vardıktan sonra en uca oturup ayaklarımı aşağı sarkıtıp sallandırmaya başladım. Bir süre öyle durduktan sonra ayağa kalkıp kollarımı açtım ve  rüzgarın bedenimi okşamasına izin verdim. Suratımda buruk bi tebessüm vardı. Bi süre daha orda duracakken arkamdan bi ses yükseldi.

katsuki "oi lanet inek! Ne işin var orda!? Çabuk buraya gel!"

izuku "kacchan? Ne işin var senin burda?"

katsuki "asıl senin orda ne işin var! Çabuk buraya gel!" 

izuku "İyi de ben her zaman buraya gelirim. sen istersen git, ben güneş battıktan sonra gidicem."

katsuki "bir an önce eve gitmezsen inko teyze endişelenir aptal! Yürü eve gidiyoruz!"

izuku "sana burda kalıcam dedim. sen evine git."

katsuki "oi sen ne zamandan beri bana emir veriyorsun?"

izuku "hayatımı değiştirmeye karar verdiğim günden beri! ne o? yoksa hayatımdaki bütün değişiklikleri sana rapor mu vermem gerek?" 

katsuki "sana kim benimle böyle konuşma izni verdi?"

izuku "konuşma şeklim için birinden izin mi almam gerek?"

3. şahıs

yeşil saçlı hafifçe sarışına döndüğünde sarışın şok olmuştu.  Yeşillinin yakut gözlerinden bi tanesi donuk, kan kırmızı rengini almıştı. 

katsuki "SENİN O SİKİK GÖZÜNE NOLDU LAN!?"

izuku "hassktir ben lensi çıkartmıştım dimi lan"

katsuki "SEN AZ ÖNCE KÜFÜR MÜ ETTİN!?"

izuku "amk sanki 3. dünya savaşını çıkardım. bu ne biçim tepki?"

katsuki "b-bu imkansız... benim tanıdığım deku asla küfür etmez..."

"çünkü ben senin tanıdığın deku değilim" deyip gülümsedi yeşilli

katsuki "s-sen ne?"

izuku "ben izuku'nun 2. kişiliğiyim. sen de katsuki olmalısın. hakkında çok şey duydum. oh. o sana ne diyodu... hah! hatırladım. kacchan. her neyse. benim gitme vaktim geldi. sonra görüşürüz!" deyip gökdelenden aşağı atladı. 

katsuki endişeyle aşağı baktığında yeşilliyi göremedi. daha sonrasında fazlla düşünmemeye çalışarak -sadece çalışıyodu- eve doğru yol aldı.