[ON HOLD] 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐓𝐡𝐚𝐭 𝐈 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐘𝐨𝐮 | ✍︎

𝟎𝟔 | 𝐌𝐞𝐬𝐬 𝐓𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬 𝐔𝐩

• POV HOLLY •

Wat doe ik hier? Waarom heb ik hier in vredesnaam mee ingestemd?

Ik staar naar mijn glas water en luister naar het zachte gemompel om mij heen. De meest gesproken taal lijkt Frans te zijn, wat niet zo gek is als je nagaat dat ik momenteel in een chique, peperduur Frans restaurant zit, in het hartje van Parijs... met Aiden.

Na veel aandringen van zijn kant om met hem uit te eten te gaan zodat we over "ons" konden praten, had ik uiteindelijk toch ingestemd.

Nu heb ik daar alleen vreselijke spijt van.

De man tegenover mij lijkt met de dag knapper te worden en daardoor voor mij dus ook steeds moeilijker te weerstaan.

Ik ben al een keer de mist in gegaan na de balletvoorstelling van Het Zwanenmeer. Toen liet ik me door Aiden mee leiden naar de Eiffeltoren, wat vervolgens uitmondde in een zeer verhitte zoensessie in de lift van het hotel.

Ik ben een stomkop — een zwak wezen dat meteen bezwijkt zodra die eikel naar me grijnst of verlangend naar me kijkt.

We zijn inmiddels bij het hoofdgerecht aanbeland en los van de paar woorden die we uit beleefdheid met elkaar hebben gewisseld, is het gesprek tussen ons doodgebloed — net als onze relatie.

Ik dreig langzaam gek te worden van de stilte, zijn nabijheid en zelfs het eten dat waarschijnlijk overheerlijk is. Ik zou het niet weten aangezien niks me smaakt door de spanning en stress die momenteel volop door mijn lichaam giert.

Ik frunnik aan de witte servet op mijn schoot die de rok van mijn smaragdgroene jurkje moet beschermen tegen eventuele smeer gevaar.

'Ik trek dit niet meer,' zeg ik en kijk Aiden aan.

Hij trekt zijn wenkbrauw op. 'Wat niet?'

'Dit. Hier met jou zijn in dezelfde ruimte.'

Met een zucht leunt hij achterover en haalt een hand door zijn haar. Daardoor spant de stof van zijn witte overhemd om zijn gespierde armen en schouders, wat me dingen laat voelen die absoluut uit den boze zijn.

'Babe,' begint hij. 'Ik—'

'Noem me zo niet,' zeg ik met verstikte stem. 'Dat recht heb je in LA verloren toen je me de deur wees.'

Hij vloekt onder zijn adem en baalt zijn vuist op de tafel. 'Geef me dan een kans om het uitleggen.'

Sterk blijven, Holly.

Ik steek mijn kin in de lucht en zeg vastbesloten: 'Nee. Je hebt me te veel pijn gedaan, Aiden.'

Zijn mond vertrekt in een rechte streep. 'Net zoals jij mij. Als jij niet zo nodig hierheen wilde komen met die eikel van een Noah, dan zou dit alles nooit gebeurd zijn.'

Is hij nu fucking serieus?

'Ongelooflijk!' Ik smeet mijn servet op tafel neer en sta op. 'Ik kan niet geloven dat ik óóit voor je ben gevallen. Ik ben weg hier.'

Motherfucker die hij is.

Aiden zucht als ik me omdraai en koers zet naar de uitgang. 'Loop nou niet weg.'

Ik luister niet naar hem en been het restaurant door zonder aandacht te schenken aan de mensen om ons heen, die vermaakt worden door de show die wij ze geven.