~~ Acı Hayatım ~~

~~ Acı ve Gerçek hayatım ~~

Gerçek hayatımdan geçen olayları anlatıyorum...

Ben hiç bir kimse tarafından Sevilmedim sevgi görmedim bir yetim misali , aslında yetim değilim. Sadece ailem beni sevmiyor , değer vermiyor o kadar . bazen gerçekten doğduğuma lanet ediyorum sevilmemek ne kadar kötü birşey değersiz gözükmek. Annem ile babamın da arası iyi değil her gün kavga ediyorlar . Ama onlar ne kadar kavga ederlerse etsinler ben telefonumu ve kulaklığïmı alıyorum dışarı çıkıyorum evdeki olaylara karışmıyorum siktir ediyorum. Annem ile babam beni umursamıyosa ben niye onları umursıyım ki. Ama benim yanımda olan beni destekleyen arkadaşlarım var . onlar hep yanımda ben onlara anlatıyorum üzüntülerimi başka kimsem yok ki onlardan başka .. Onlar benim her zaman yanımdalar bi kere bile yanlız bırakmadılar beni . tabii arkamdan bıçaklıyan sinsi ve bencil arkadaş olarak gördüğüm kişilerde vardı ama artık onlarda umrumda değil .Aile sorunları kavga yüzünden psikolojim bozuldu , ve kaburgamda sinirden ve stresten batmalar çıktı Burnum kanıyor durduk yere. Nefes alamıyorum kimin umrumda tabiki de kimsenin .. Kendi başımın çaresine kendim bakıyorum ben acılara dayanan duygusal ama cesur bir kızım. Annem ve babam beni evden bile atmışlardı bir ara ben dışarda çaresiz kaldığım zamanları unutmuyorum. O zamanlar ne kadar zordu öyle kendi başımın çaresine bakmak ne kadar zordu sanki benim ailem yok ve sokakta kalmışım ama öyle değil .Moral bozuk sinir stres hepsi var evde sinirden koluma çektiğim façalar kesikler bunlar delilik değil çaresizlik lanet olsun ki bunu yapıyorum ben bu hale ilgisizlikten sevgisizlikten geldim . ama üzülüyor muyum ? Tabi ki hayır sadece karışık duygular içindeyim. Hayat devam ediyor bende zorluklara karşı geliyorum ne kadar dayanırım bilmem . bu olaylar arasında sigaraya da başladım lanet olsun o da bağımlılık yaptı . nerde kötü alışkanlıklar var bende o var . bu da salaklık değil çaresizlik yanlızlık benim hayatım bu ne kadar kötü dimi ? Bence benim hayatımı yaşamak isteyen yoktur . Hayat böyle zor iste herkesin hayatı dört dörtlük olmuyor . ben bazen gerçekten boşuna yaşadığımı düşünüyorum . geçmişe ait iyi bir anım yok hep kotu hayat kötü anı çaresizlik kavga gürültü benim hayatımın temeli bu . ama ben ne olursa olsun her daim cesur olmayı ve hayata tutnmayı öğrendim biraz uzun sürdü ama öğrendim . insanlar değer verilmesi sevilmeyi ister. Benim böyle bir beklentim yok .ben Hayatımdan memnunmuyum değilim napalım benim hayatımda böyle annemin daha beni bir kere öptüğünü sarıldığını bana kızım dedigini hatırlamıyorum, beni sevdiğini hatırlamıyorum . sadece o kavgalarına dahil oluyorum ve canı acıyan beter olan ben oluyorum . ama ben yinede her ne olursa olsun hayatımı yaşıyorum ve sevdiklerimin beni destekleyenlerin yanındayım onları hiç bırakmıcam . hayattaki tek değerli arkadaşlarımı da kaybetmek istemiyorum .herşeye rağmen güçlü olmayı ayakta durmayı öğrenmeliyiz, ben öyle yapıyorum. Kollarıma çektiğim façaların haddi hesabı yok ağlasamda bir fayda etmiyor . ağlayınca ailem bana iyi davranmıyor. Yani ağlamak bi şeyi değiştirmiyor . ben çok ağladım zamanında hic faydası olmadı ben zamanla güçlü olmayı öğrendim . beni seveni bende severim bana değer vereni bende değer veririm arkadaş canlısï birisiyimdir . hayat zor ama yapacak birşey yok hayatta bir sınav ve ben bu sınavı kazanıcam . ailemden ayrı bir evde tek başıma yasamak isterdim .hayatta özgür olmak kadar güzel birşey yok sana karışan olmuyor istediğini yapıyorsun ben dışardayken kendimi özgür hissediyorum . evde kalmak ise bir hapis misali sıkıcı ve bunaltıcı bi de kavga eden sana karışan anne ve baba olunca cehennem gibi oluyor ...