The Break-Up Story

Chapter Three: Nine Days Ago

7:30 P.M

Raining

"What happened?" Janna asked me.

What did happen? I can't remember anything. 

I just know we fought about something. Masyadong mabilis 'yung nangyari eh. Parang maraming nabitawan na masasakit na salita... 

5:30 P.M

Raining

"Hey.." I mumbled.

Ang awkward yata naming dalawa ngayon ha? Ano bang nangyayari sa boyfriend ko at parang wagas na wagas kung manahimik? 

"May problema ka ba? May sakit ka ba???" Tanong ko sa kanya habang inaalis ko 'yung seatbelts ko.

Pinikit niya 'yung mga mata niya tapos huminga ng malalim. "Lily..."

"What? Did I do something wrong? Okay ka lang ba?" Okay lang ba tayo?

"Shut up!" He shouted.

That startled me. Never niya pa akong nasigawan. Never niya pa rin akong nasabihan ng 'shut up.'

This past few days, Migo has been acting so weird. Parang lagi siyang moody, parang wala siya sa aking pakialam.. Iniiwasan niya na rin ako. Hindi nga nagtetext sa akin. Pero, I tried to remain positive, wala pa namang nangyayareng masama kaya hindi ko pa kailangang mag-react.

"Sorry. Pagod na pagod lang ako." Sinabi niya agad.

I wanted to cry, pero ba't naman ako iiyak? Wala naman siyang ginagawang masama. Baka mamaya pag-awayan lang namin 'to.

"Sus, ikaw talaga..." I smiled. :') "Okay lang 'yun naiintindihan naman kita. Let's just eat?" I kissed him on his cheek before I got out of the car.

Pag-pasok namin sa cafe matamlay pa rin siya kaya ako na lang 'yung nag-order.

"Alam ko na! Waiter!" Tinawag ko 'yung waiter at dahil regular costumers na kami dito, V.I.P na kami dito.

"Yes ma'am?"

"I'll have two chamomile teas and two tuna sandwiches." Favorite namin :D

"Okay ma'am, we'll serve it right away."

Pag-tingin ko ulit kay Migo, naka-yuko na siya, parang malalim 'yung iniisip.

"Migs.. Ano ba talagang problema?"

"I told you?!? Di ba?!" Sigaw niya ulit na galit na galit. "There's no problem. Pagod lang ako."

Syempre, lahat ng tao nagtinginan sa amin, wala na akong nagawa kung hindi mag-kunwaring walang nangyayari.

I took a deep breath and even though it's so hard to do it... I managed to fake another smile.

Okay lang ako. Sabi ko sa sarili ko.

"Ahm, so how was your day?" I blurted out.

"I'm tired."

'I know, but I wanted to know if anything interesting happened to you today.. "

"Nothing happened! Okay? Are you happy now?" He shouted again.

I closed my eyes. I was trying really hard not to cry, pero ayun.... Tumulo 'din 'yung luha ko.

"Ahm.. You know, something really weird happened to me today. Nawalan ako ng thirty pesos, tapos 'yung kaklase ko naman nakapulot daw ng thirty pesos sa may volleyball field. Sa tingin mo... "Yun kaya 'yung nawala kong pera?"

He shrugged. "Ewan."

"Alam mo, pupunta 'yung Paramore sa Manila this December." 

He didn't answer me this time.

"Gusto mong pumunta tayo? Sagot ko na 'yung tickets."

Still no response.

Dumating na 'yung order namin, pero wala pa rin siyang kibo. Parang gutom na gutom nga siya, kaya pati 'yung isa kong sandwich binigay ko na sa kanya.

"Here." I said as I passed him the plate.

"Salamat." Kinuha niya 'yung sandwich tapos tatlong kagat lang naubos na niya.

"Pagod na pagod ka siguro."

"Oo nga. Pagod na pagod ako."

"Ano ba kasing pinag-gagawa ng banda mo? Baka mamaya over-time ka na sa mga gigs mo? Hoy, lalake, part-time job lang 'yan kaya ikaw, wag mong pagurin ang sarili mo. Magpa-check up ka kaya?"

"Shut up, Leony!" He shouted again. 

"Ano ba?" I shouted back. "I just want to make sure that you're okay, Migs.. 'Yun lang."

"Wala akong pakialam. Pagod na ako dito, Lily. I have to go." Tumayo siya, pero bago siya umalis, nag-iwan siya ng five-hundred pesos sa table sabi niya: "Heto, pambayad sa bill natin"

###

:D 25 reads???? Anyone up for that?