WAIT FOR MY REVENGE(On-going)

CHAPTER FOUR

ANGEL POV:

Pag gising ko nang umaga ay bumungad agad sakin si lola, ang akala ko ay nandito pa den ang apat ngunit wala na pala. Pinakain agad ako ni lola ng almusal at ngayon ay nag iimpake na kami sa pag labas namin. Akala ko ay may babayaran pa kami ngunit bayad na pala ito. Binayaran na daw ito ng apat gusto ko pa sanang bawiin ngunit wala na akong magagawa dahil napirmahan na daw ito.

Eh ano naman?

Dito kase sa hospital nila pag nag p-paid ay pipirmahan ng nag bayad at hindi na mababago pa basta ayun hindi ko ma explain
intindihin niyo nalang hehe

Pag labas namin ay sariwang hangin ang bumungad saakin

"Hmmm... napaka sarap na hangin" nakapikit kong bigkas habang pinakikiramdaman ang hangin na dumadampi sa mukha ko

I love the air and the rain also.

napalingon ako sa gilid ko ng mag salita si lola mula rito

"Apo, tayo na't nandyan na ang taxi"

"Opo"

Nag lakad na ako papuntang taxi at samakay. Sa ngayon hindi ko pa alam ang gagawin ko nakakabigla ang pang yayari na to

I feel betrayed, I..I...just wanna be alone but i don't want to leave my grandma. She's my everything after all.

'Yeah angel you have grandma to giving you a full of love, don't be afraid, don't be feel alone' kausap ko sa sarili

Ang sakit lang kase yung kaibigan na tinuring ko na kaibigan at kapatid ay sinaktan lang ako at niloko sobra ko siyang ipinag tatangol kahit ang sarili ko ay hindi ko maipag tangol. Mas pinili kong ipag tanggol siya kesa sa sarili ko kase mahal ko siya eh at kaibigan ko siya. Pero kahit ganun ay kaplastikan lang pala ang pinapakita niyang kabaitan saakin noon. Ipinagtatangol niya din naman ako at thankful ako don,noon. Pero ngayon? Ha! kaplastikan niyang kupal siya

My evil spirits is awake.

Isa pa tong si daryl, nanligaw pa siya almost 6months akala ko totoo na lahat ng ipinapakita niya saakin yun pala plano nilang dalawa yun. Nakakainis! Sobra akong nagagalit. Binigyan nila ako ng hinanakit sa puso. Hindi paba sapat sakanila na palagi nalang ako binubully? baket kailangan pati sila ganituhin ako? hindi ko ba deserve maging masaya? Ang dami kong tanong na hindi ko masagot.

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko habang nakatingin sa daan. nang makarating ay tinulungan kona si lola na buhatin ang mga gamit na ginamit ko sa hospital.

Pinag masdan ko ang bahay mula dito sa labas, grabe dalawang araw lang ako nawala pero miss kona agad itong bahay. Simpleng bahay lang ito na mag dalawang palapag. dito ako lumake at nag kaisip. Dito rin kame nag karoon ng masasaya at malulungkot na memories kaya kahit anong hirap hindi namin ito ibinenta.

"Apo halikana pumasok kana rito, kanina kapa dyaan" sigaw ni lola dahil nasa loob na siya at ako nandito pa sa labas ng gate.

Pumasok na ako sa loob at nag paalam kay lola na aakyat mona para mag pahinga dahil sobrang nakakapagod bumyahe. Nang makapasok sa kwarto ko ay dumeretso ako sa cr para maligo at pag tapos ay nag bihis lang ako ng pambahay na damit bago iblower ang buhok at natulog.

——

Naalipungatan ako ng may narinig ako kumakatok sa pinto ng kwarto ko

"Apo, kakain na"

"Opo susunod na"

Niligpit ko muna ang hinigaan ko bago bumaba. Na sabe kona bang may kasambahay kame? syempre hindi pa. Isa sa mga pinag kakatiwalaan namin ay si tyang nilda, hindi ko siya tita pero mas gusto ko siyang tinatawag na tyang hehe.
wala siya ngayon dahil may emergency sakanila at kailangan niyang mag off muna.