Bugün intihar edeceğim||Hyunin

4. Bölüm

[Hyunjin]

Okul çıkışında annemin arabasına bindim. Çok yorucu bir gündü. Onu hâlâ bulamadım galiba. Bulsam anlarım herhalde her gün konuşuyoruz artık davranış şekillerini biliyorumdur.

Annem arabayı evin yanında olan kaldırımın önüne park etti. Arabadan indiğimizden annem bende bir şeyler olduğunu fark etti ama çok sorgulamadı. Anne ayıp oluyor insan bir gelir noldu der. Girdi evin içine bana da sormadı niye girmiyorsun diye.

Çantamı önüme aldım ve içinden sigara paketi ile çakmak çıkardım. Normalde içmiyorum ama bugün ihtiyacım varmış gibime geliyor. Çantamı evin içine doğru attım ve kapıyı kapattım. Dışardan bile geliyordu annemin sesi. Alt tarafı çanta attım amk sanki bomba attım içeri.

Çakmağı yaktım ve sigarayı ağzıma aldım. Çakmağı sigaraya yaklaştırdım ve içmeye başladım. Evin kapısına yaslanmış sigara içiyorum. Birde şimdi gelsin böyle utangaç bir kız onunla da uğraşıyım. Tam watty erkeği olurum o zaman. Sigaramı içmeye devam ederken birinin gözlerini üstümde hissettim.

Etrafa bakındığımda Jeongin'i görmüştüm. Küçükken onunla  kardeş gibiydik. Büyüdükçe aramız yavaş yavaş açılmaya başladı. Onun her şeyini bilirdim. Ama onu tanımıyorum çok fazla.

Çok yakınımda. Onun her şeyini biliyorum ama tanımıyorum. Erkek. siktir. Olabilir mi ki? Bunu öğrenmenin tek bir yolu var.

Ona doğru yürümeye başladım ama benden korkar bir hali vardı. Benden korkan ilk insan. Heyecanlandım acaba böö desem kaçmaya başlar mı. Yanına geldiğimde konuşan ilk o oldu.

"AY NOLUYOR NOLUYOR ALMIŞ SİGARASINI OKULUN BAD BOYU GİBİ ÜSTÜME GELİYOR AAA" diye bağırmaya başladı.

"NE BAĞIRIYORSUN LAN YEMİCEM SENİ MERAK ETME ISIRMAM" Korkusu geçmiş gibiydi. "Ne diyeceksin o zaman" ne diyeceğimi bilmiyorum.

"Eskisi gibi arkadaş olalım istiyorum." bana şüpheli gözlerle bakıyordu.

"Nerden aklına esti bir anda? Noldu aşık mı oldun?" bunları derken sırıtıyordu.

Sırıtması hatırladığımdan daha samimi ve hoştu. "Evet aşık oldum Jeong. Aşkımdan ölüyorum lütfen beni öper misin? Ölmeden önce son isteğim. 'Bugün intihar ediceğim' " Yanlışlıkla ağzımdan kaçırmıştım son sözü. Hafif kırılmışa benziyordu. O olduğundan emin değilim ama eğer değilse de kesinlikle arkadaş olmaları gerekiyor. Çok iyi anlaşırlar.

"Benim eve gitmem gerekiyor ama eğer 'eskisi gibi arkadaş olmak' istiyorsan bana yazabilirsin." bunu dedikten sonra düşündüm. Ailesinin durumu ortadaydı. İki tane telefon alamazdı kendisine. O zaman nasıl versin telefon numarasını?

"Telefon numaran ne bende yok da." bu soruyu beklemiyormuş gibiydi. Ama sonra telefon numarasını söyledi. O da değil galiba. Onu evinin içine girene kadar izledim. Cidden davranışları birebir uyuyordu.