𝗦𝗶𝗹𝗹𝗮𝗴𝗲 💌 [ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ ]

02. මිනී

"ඒයි ජිමිනී නවතිනවාවාවාවාවා...." ජන්ග්කුක් කෑ ගහන හඬ ඇහි ඇහිම වේගෙන් අඩි තියමින් ඉස්සරහට ඇදෙන ජිමින්ට ජන්කුක් තමන්ට පුළුවන් උපරිම සද්දෙන් කෑ ගැහුවා.

"මොකද තඩි හාවෝ... කතා කරන්න ඕනෙ නම් දුවගෙන එන්න බැරිද කෑ ගහන්නේ...." ඉනට අත් දෙක තියාගෙන අඩියත් හප්පලා ජිමිනුත් උපරිම හයියෙන් කෑ ගැහුවේ අන්තිමට කොහොම හරි ජන්ග්කුක්ගේ වෑයම සාර්ථක කරලා. ඒත් එක්කම ජන්ග්කුක් ජිමින් ළඟට දුවගෙන ගියා.

"ඒයි අදත් එකක් තිබ්බා" උද්‍යෝගයෙන් දිලිසෙන ඇස් වලින් ජිමින් දිහා බලාගෙන ජන්ග්කුක් කිව්වා.

"මොකක්ද..." ජිමින් අනිත් පැත්තට ඇහුවෙ කිසිම ගානක් නැතුව.

"අර ලෙටර් එක. පස්වෙනි එක" ජන්ග්කුක් කිව්වේ සාක්කුවෙන් ලියුම අරගෙන ජිමින්ට දික් කරන ගමන්.

"ඉතින් දැන් මට නටන්නද කියන්නෙ ජියොන්..." ලියුම දිහාවට යාන්තමින්වත් බැල්මක් නොහෙලා ජිමින් ආහපු කෑ ගැහුවා.

"යා යා ජිමින්.... තමුන් දන්නවනෙ මම මොකක්ද කියන්නෙ කියලා... කොරියන් වලින් නම් මොකක් හරි කරගන්න තිබ්බා. එයා ලියන්නෙ ඉංග්ලිශ් වලින්නෙ. ශිට්... ප්ලීස් මිනී මට උදව් කරන්නකො රිප්ලයි එකක් ලියන්න...ප්ලීස්.... ඔයාට හැමදාම සාහිත්‍යට හයි මාර්ක්ස්නේ.." මදාවි ජියොන් ජන්ග්කුක් ජිමින්ගෙ අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන බැගෑපත් වෙන්න පටන් ගත්තා. එයාලව පහු කරන් යන හැමෝම මේ විකාරය දිහා බල බල යනවා.

"යා ජියොන් ජන්ග්කුක්... ඔය මෝඩ විදියට හැසිරෙන එක නවත්තගන්නවා...." ජන්ග්කුක්ගේ අත් දෙක ගසලා දාපු ජිමින් පස්සට වෙලා ආපහු කැ ගැහුව.

"හරි මම උදව් කරන්නම්. හැබැයි මට ලියල දෙන්න කියන්න එපා. තමුන් ඉගෙන ගෙන ලස්සන විදියට ලියන්න පුරුදු වෙනවා. එයා හේතු දහය ලියලා ඉවර වෙන දවසට ඔයාට එතකොට පුලුවන් කිව්ව තැනින් ලියුමක් ගිහින් තියන්න." ජන්ග්කුක් මූණ නරක් කරගන්න දිහා බලාගෙන අන්තිමට දුක හිතුණු ජිමින් කිව්වා.

"ඉගෙන ගෙන...? කොහොමද මම ලියුම් ලියන්න ඉගෙන ගන්නෙ...?" ජන්ග්කුක් ඇහුවෙ ඔලුව කස කස.