Zero's
Nalilito ako sa situation kung sino uunahin ko. Ayokong iwan si Vivre pero ayoko ring may mangyari kay kuya Paulo.
" Hahanapin ko lang si Kuya Pau, Hiraya. " I held his hand while looking down waiting for our friends to arrive.
" Bakit? Akala ko ba nagiging maayos na kayo nina grandma? " nag aalalang halpos niya sa braso ko at sa mapasa kong kamay.
" May nangyari lang, Vi. May aayusin lang ako bago ko sabihin lahat. We were able to meet mom and dad. " Ngiti ko sa kaniya re assuring him na babalik pa naman ako.
" Babalik pa ako mamaya sa last practice natin, Liy. " I give a peck on his forehead and let go of his touch.
" Zero! " Tigil niya sa pag alis ko. He is holding my wrist really tight.
" Mag iingat ka. You'll bring your Kuya Paulo safe here. " Ngiti niya sa akin and nodded.
" Mag iingat ka din dito. It's Sunday, Liy. Wag kalimutan mag online mass. " I patted his head at saktong dumating na din sina Jay.
It's my time to go.
May God protect the people I trust and love the most.
Ipagpapasa-Diyos ko nalang.
I was here in the lobby of St. Thomas Hospital.
" Victoria Lopez room po. " Sinisigurado ko lang na tama yung sinabi niya sa text.
" Sino po sila? "
" Zero Lopez. Apo niya. "
" 406- ay 404- " nalito din yung babae sa room number.
404? isn't where mom and dad....
" Yung room ng vichae ano ba talaga? " I'm getting impatient.
" 406 po sorry po sir nagloko lang po yung monitor. " Kabang tawa niya at yumuko avoiding my gaze.
I tilt my head from confusion at nag simula ng pumunta sa elevator to go to the room.
Kahit hindi ko pa nakikita yung room number, mahahalata mo na agad yung-
" Dalawang room yung may body guard sa labas? "
Para ba lituhin ako?
Nang makadaan ako sa isang room na may dalawang body guard, naririnig kong may dalawang boses na familiar.
I cannot hear it properly and unable to eavesdrop dahil sa nakaharang.
Before getting closer, may ginawa lang ako saglilt sa phone ko at ibinalik sa pocket ko.
" Zero Lopez. " ani ko sa guard at nag pupumilit buksan yung door knob.
The two guards are too strong from stopping me.
" Sir hindi pa po pwede- " I strongly let go of their grasp ng mahawakan ko yung door knob at iikot to ng maramdaman kong may tumulak sa akin ng malakas.
Nakita ko na yung dalawang pamilyar na nag uusap.
I got into my knees sa lakas ng tulak galing sa labas.
I was kicked on my back by them.
" Zero- " Gulat na tayo ng doctor ni Vivre kausap si grandma.
What is he doing here?! Kausap ng Doctor ni Vivre ngayon yung pumatay sa magulang ko.
" Oh you're here. " masiglang bati sa akin ni grandma.
Inatake ba to o palabas niya na naman?
I was kicked again on my back ng tuluyan kong madikit yung mukha ko sa sahig before the guards get a hold of my forearms.
" Sorry ma'am nag pupumilit kasi pong pumasok. "
Kaya pala..
" What are you doing here? " tanong ko habang dahan dahan akong inaangat ng guard to face the two.
I look at the doctor and then si grandma.
" Ilang days na nga lang uli si Vivre Celis bago ko ibigay yung pera sayo? " harap harapan na tanong sa doctor.
My brows knotted at lumalim ang pag hinga ko.
I let out a confused sigh ng pabalik balik ko ibinabaling yung tingin ko sa kanilang dalawa.
" What do you mean? Binabayaran ka ni Mrs. Vichae? " Tanong ko sa doctor but he's looking down.
" Hindi ka sasagot? "
I laugh sarcastically and gritted my teeth. I feel betrayed lalo na sa part ni Vivre.
Kelan pa to nag simula?
" Kaya ba sinasabi mong walang pag-asa si Vivre? You were just following Mrs. Vichae command para sa lecheng pera na yan- " A cold hard punch meet my face ng harapin ko uli ang puting sahig.
" Anong klaseng doctor? Pinapatay yung sariling pasyente. Ng dahil sa pera kapalit ng isang buhay? "
The doctor shows a frown face while about to explain,
" Meet the parent's child na inutusan ko sayo noon na patayin. Azalea and Carlos. " Nagulat kaming pareho ng doctor ng mag tinginan kami.
I can't help but clench my fist and tremble in the wrath that I was holding right now.
" Look I'm so sorry Zero- Hindi ko alam na mga magulang mo yun. I was in short nun kaya kinakailangan kong gawin. Hindi ko alam kung saan ako pupulutin pag hindi ko sinunod yung lola mo. " He get into his knees begging a sorry.
I bit my bottom lip, hindi ko na alam pwede kong magawa sa puntong to.
I am facing the two murderers who killed my family.
I slowly look at Mrs. Vichae then down to the doctor. Hindi na ako makapag salita pa.
" Isusunod din ba si Vivre? " Mahinang ani ko sa doctor when a cold tear trickled my cheeks.
" Walang wala ka ba uli kaya gagawi mo na naman?! " Sigaw ko sa kaniya habang nakatungo nalang siya.
" Tangina bat hindi ka sumasagot?! "
Malakas na tawa ni Lola ang humampas sa amin. Nagsimula na akong magwala sa hawak ng dalawang gwardya at nakakita ng pinakamalapit na patalim at itinutok sa Vichae. I was clutching her hospital gown as I pinned her down on her bed.
Nangigigil ako sa inis, sa lungkot, sa irita, sa halong halong emosyon. Hindi ko macontrol yung sarili ko.
Nandito na naman tayo sa natatakot niyang mukha.
" Look Demonyo talaga! Help save me! Papatayin ako nento! " She was overreacting as if I can kill her with a fork.
But I could really kill her at this moment.
'babalik ka kasama si Kuya Paulo mo diba?'
Voice and his face flash before me.
I fell on my knees when the sound of the fork reverberate.
I saw my hand trembling habang nagising ako sa katotohanan.
" Look who wants to be a murderer like your grandma Zero. "
She admitted that she's a murderer, how lunatic.
She quickly fixes her gown and looks down at me.
" Wag kang mang damay ng ibang tao. " I growled furiously then I crawled back.
I was now a helpless kid crying crazily in front of these cruel people
" Ibang tao? You love him right? Ibang tao siya sayo? "
Siya nalang yung meron ako..
" Bakit siya pa?! Leave him alone! Ako nalang. Wag mo na siyang idamay! Ganun ba ako ka-salot sa pamilyang to?! "
" Hindi mo alam? You almost killled me! Anak ka talaga ng demonyo! You should've have seen yourself. Nakakatakot! Akala ko nasa impyerno na ako. " nakakairitang pang-asar niya sa akin at sinampal ako.
" Tomorrow's your birthday ijo? Don't cry like a baby nakairita! You're grown up. Nakakaawa ka naman... " she knelt down on my level to hold my chin.
" As a very great grand mother, what's your wish? Isa lang kaya pag nag kamali ka ng sasabihin, Good bye.. "
" Ano bang gusto mo mangyari? " mahina parin pala ako. Takot parin ako sa bawat hawak niya.
Bumalik ako sa umpisa. Hindi pa pala ako buo.
" Just tell me your last wish and I will tell you. "
Last wish?..
" Parang awa mo na, let me and Vivre go.. " warm tears keep on flowing.
" As if may magagawa ka pag ginalaw ko yang lover boy mo. " she chuckled.
" Let us go to America.. please. " This time nag mamakaawa na talaga ako. I bow down and I rubbed palm together beggingly crying.
" Your wish is granted but sa isang deal, apo. Huwag ka ng bumalik. Don't ever come back in this family and wala ng mag ngangalang Zero Lopez sa pamilyang to. "
I stop from begging and look at her coldly. I look like a psychopath at this point...
" That's how badly you wanted to eliminate me in your life, huh? "
" Aba tutal! Kung hindi ka sana niluwas ng demonyo, hindi mag kakaganto pamilya namin. I don't want a Lopez stick in your name. Nakakasira ng pangalan. I will make sure na hindi ka na makakauwi ng buhay dito. "
So all this time, I was excluded in this family? Ang tanga ko sa part na may unting puntos na nag tiwa ako.
" Bring out the papers. " ani niya sa doctor.
" This person right here will not lay a hand with your lover boy. The moment you two will go to America, siguraduhin mong hindi ka na babalik. And we are out of your league. "
" Tumayo ka diyan! Let him sign the papers. " sinipa ako bago binigyan ako ng ballpen and signed the paper.
" Great! " Muli akong hinawakan nung dalawang guard.
" Si kuya? Where is he? " Hindi ko parin nakakalimutan yung pinunta ko dito.
" Oh.. you still care about your brother. Hm, I guess you treasure him now. " tawa niya.
" Hindi ka ba natatakot na pati siya baka mawala sayo? "
" I said where is he?! " nawawalan na ako ng pasensya.
" Guards, dalhin niyo siya sa 404. " command ni lola.
Si Kuya Paulo nandun?!
Bumilis yung tibok ng puso ko ng iharap na ako sa room kung saan natapos ang lahat noon.
Natatakot akong buksan muli itong pintuan nato as I tried to back away sa hawak ng guard but they are too strong.
The traumas are coming back.
I had no choice, the door flung wide open ng maaninag ko si Kuya Pau na nakaupo sa wooden chair, hands and feet are tied walang malay.
" Kuya! " Binato ako ng dalawang guard papasok sa loob at isinara ang pinto.
Memories are flashing ng makita ko sina Dad at Mom na nag hihingalo sa kwarto na to.
The room hasn't changed. Now this time, si Kuya Pau ang nandito ng walang malay.
I quickly run to him ng tanggalin ko yung mga nakatali sa kaniya. Binaliwala ko yung takot at kaba ng nararamdaman ko para lang ilabas kami sa kalbaryong to.
" Zero?.. " mahinang tanong niya sa kakagising niya.
" Kuya, lalabas tayo dito. " naiiyak kong tanggal sa nakatali but the memories really hunt me. I feel like bumabalik ako sa simula. Kung saan ako unang nadurog. I wasn't able to untie the rope well because my vision became blurry and my head feels light.
" What are you doing here? Hindi ka dapat nandito. " nanghihinang bulong niya.
" Isn't it the room you hated? Bakit ka pa nag pumilit? Your lips are bleeding may pasa ka din cheekbone. "
I get to hold of my lips, hindi ko ata namalayan na napalakas yung kagat ng labi ko sa gigil.
" Lalabas nga kasi tayo! Ilalabas kitang buhay dito! " Naiinis kong sigaw at naiirita dahil sa hindi ko ka agad matanggal yung nakapulupot sa kamay at paa niya.
" You shouldn't have come Zero. Si Vivre.. "
" Ikaw din kuya! Paano ka? " Nag mamadaling tanggal ko sa may kamay at sumunod na yung sa paa.
" Hind mo ba inisip na ginamit lang ako ng lola mo to threaten you? Na sa oras na umalis ka sa tabi ni Vi, may gawin yun. " I stop from what I was doing ng tignan ko siya.
" Hindi niya naman ako sasaktan eh, she just uses me to bait you, bunso kaya umalis ka na dito. May nag hihintay pa sayo doon. Someone needs you right now. " I saw him smile when a tear fall from his eyes.
" Ayokong mawalan ka ulit, bunso. Okay lang ako dito. Bumalik ka na agad doon. " Hawak niya sa braso ko.
" Go, Zero. Kaya ko na sarili ko. " tulak niya sa akin sa pinto.
" Go! I know he's the only one you have, bunso. You won't let anything happen sa kaniya, lalo na sa inyo. "
Nalilito na ako sa sitwasyon.
I saw him untying the rope on his feet weakly.
" Sasama ka sa akin. " I get to hold myself from breaking down at dali daling tinanggal ang natitirang tali sa kaniya at binuhat siya.
" Umalis ka na Zero! Okay nga lang ako. "
" Sa tingin mo naniniwala ako sa bruhang yun? Eh pano kung may mangyari pa sayo. Sasama ka sa akin palabas ng ospital na to. "
I remember that I pressed the record button before entering the room of grandma.
" You record it? " tanong ni kuya Paulo habang I'm making myself better ng nandito na naman ako sa kwartong to.
" May mahina ba sayo? " tanong ko sa kaniya looking down avoiding the room once more.
" Bunso.. " he broke down crying and hugged me.
" You really came to save me! " Tinulak ko siya sa pag kakayakap kasi cringe.
Okay lang sana kung si Vi kayakap ko e.
" Huy ano ba, kaya mo naman mag lakad diba? " he nodded ng buksan na namin ang pinto.
" Ako unang lalabas.. " Bulong ko.
Gladly wala ng body guard sa labas.
" Huh? " this is odd.
Tinawag ko na uli si kuya to exit the room. Kahit sa room ni grandma wala ng naka bantay.
" Bakit wala ng body guards? "
" Sasama ako sayo. This is not what is planned. For sure, they won't let you go back to Vivre. "
Hatak niya sa akin sa elevator hanggang makababa kami.
" This is really weird Zero.. Puntahan na agad natin si Vi. " we got out of the hospital at pumunta sa kotse ko.
" Ako na mag drive, look at you. "
Ng may mag tutok ng baril sa ulo ni Kuya Paulo.
I saw my brother getting scared as he became stiff.
" Go Zero! " bato niya ng car keys ko.
Umiling ako...
I promised Vivre na madadala ko si Kuya Pau, yung safe kami.
This may sound cliche but Kuya Paulo studied martial arts kaya nadodge niya agad yung baril at itinutok sa lalaking nag threat sa kaniya.
" Go open the car Zero. " Hindi niya inalis yung tutok sa lalaki hanggang makasakay kami sa kotse ko.
I started the engine at habang papalabas kami ng parking lot, there's multiple cars following us.
" Eyes on the road! "
" Call Jay.. " Ani ko at binigay yung cellphone ko.
" Jay.. magpadala ka pa ng body guards. " ani ko.
" Jay!! Look at the window, sa may entrace check a body guards. "
" Tito Paulo!! " Ani nilang lahat.
" May bumababa sa white van.. " ani ni Jay ng marinig naming isara niya yung kurtina.
" Stay where you are at wag kayo mag papasok ng kahit sino. " command ko.
" Behind you Ro! " inaambahan kami ng sumusunod sa amin.
" Ano bang nangyayari? Mag ingat kayo! " Sigaw ni Hee sa kabilang linya.
Naunahan kami isang sumusunod sa amin kaya nag break ako.
" Let's switch. " Hila sa akin ni Kuya.
" Better hold tight. Gusto mo makita racing skill ko bunso? " Ngiti niya sa akin.
As I nod and got a hold on the roof tightly ng biglang humarurot siya sa gilid and easily escapes the bastards.
" Kuya!! " Takot ko.
" Shh trust me. " Ngumisi pa siya ng bilisan niya pa lalo yung harurot.
" Tell Jay na pa secure nung entrance ng elevator. "
" Hoy jay! " sigaw ko uli sa phone ko.
" Ano? rinig mo sinabi ni tito Pau diba? "
" Someone wants to barge in Zero! "
rinig namin sa kabilang linya ang dabog ng bilisan pa namin.
" Putangina tara na kuya. "
" We're near. Anong klaseng hospital ang hindi nag hihigpit ng security?! " Naiinis na din si kuya at sumakto na makita namin ang white van na tinutukoy namin.
" Zero call 911 " sabi ni kuya ng makita naming nakapasok na sila sa loob ng building.
We were about to go to the entrance ng abangan kami at simulan kami suntukin.
" How pathetic are you to follow her instruction?! " sabi ko habang umilag kami ni Kuya.
My hand was pulled and head locked me.
" Malapit na sila dun why don't you just stay still ijo? " bulong sa akin ng nanakal.
My adrenaline is bursting, Vivre is in danger. Hindi ako papayag na mapapahamak sila ng dahil sa pamilya ko.
I get to elbowed his stomach at tinulungan si Kuya sa pag alis ng mga nakahawak sa kaniya.
We successfully entered the hospital at patuloy na humahabol sa amin.
" 911 what's your emergency? "
" Hey, we are at the xxxx hospital, may nakapasok na invaders here. They are hurting innocent people please send the police here. Lalo na sa room ng 109.. " sa room ni Vivre.
We get to the elevator at sinipa yung gustong makisakay sa amin na humahabol. Gladly the elevator closed just in time.
" May papunta na po sir... " ani nung nasa kabilang linya.
"Thank you paki bilisan.. we were in danger. " ng binababa ko na catching my breathe.
I saw my brother panting real hard ng makita kong nakahawak sa tagiliran niya.
" Kuya.. " I tried to check on him ng makita yung dugo na tumulo.
" You got stabbed... "
" Okay lang to, malayo to sa bituka. " assure niya sa akin.
" Bobo ka ba?! Malapit nga eh! " biglang bumukas na yung elevator and we saw 4 men around mid 30's barging the room of Vivre's. Jay's body guards started to punch pero kulang, dalawa lang sila.
I can hear the loud sirens of police outside the window.
" Kuya.. kaya pa ba? " tanong ko.
" Ako nalang.. " ani ko habang nakikita ko siyang namumutla.
" Lalaban tayo Zero. Malapit naman na dumating yung police, itodo na natin to. " Ngiti niya sa akin.
I nodded.
We walk toward the men ng tumingin sila sa direction namin. They stop banging the door. We tried to help Jay's body guards at suntukin sila.
" You really came up here to ruin someone's life? " ani ko habang galit na galit akong hinihila yung lumalapit kay Kuya.
I cannot let him fight alone kasi mahina na siya.
Nakita kong may lumaabas sa kwarto ni Vivre.
" Hee, Jay, Niki?! Bat lumabas pa kayo?! "
" Basta para may ambag naman kami Zero.. " ng simulang manapak si Jay.
" I'll cover your back dude. " Ani sa akin ni Hee.
I successfully pulled the bastard pero nakita kong may lalaking may hawak ng mahabang bakal para ipukpok kay kuya when I quickly pulled him to dogdge the metal rod.
A hard stick hit my head ng marinig ko na yung mga police lumabas ng elevator.
" Zero!! " Sigaw sa akin ni Heeseung.
I fall unto the ground ng marinig ko ng maaresto yung mga humahabol sa amin.
" Zero! " inaudible.. my ears are ringing.
" Zero.. " alalang hawak sa akin ni Kuya Paulo.
" Open the door! Wala na sila.. " Makaawa nina Jay sa room ni Vivre.
Jay started to make a call pero they sound inaudible.
" Safe naman na tayo diba? " I smiled sa kanila at pilit itayo ang sarili. My eyes are heavy pero pilit kong imulat.
" Okay ka lang?! " alalang ani ninya sa akin ng hatakin ko siya sa pag bukas ng pinto.
" Nahilo lang.. "
" Zero you need to stay still! " command sa akin nina Hee na wag tumayo pero pasaway ako.
" I need to see him. Yung pahinga ko.. " hatak ko ng paa ko papasok ng room.
" Hiraya! " I opened the door blurry yung paningin ko.
Hinatak ko si Kuya papaloob and smiled at Vi.
" He's safe with me. " Lahat sila ngumiti sa tuwa habang dahan dahan na kaming naglalakad papalapit.
Jungwon and Sunoo cheered habang nag aalala sa amin.
" Zero! You are bleeding! " Sigaw ni Niki sa pinto.
My vision started to become more blurry.
" Your head Zero- "
Hindi ko na maintindihan yung sinasabi nila sa paligid.
My head feels light at parang may tumutulong pawis sa gilid ng mukha.
I get to hold that fluid then saw a red pigment on my head.
Pa gaan ng pagaan bawat hakbang papalapit sa pahinga ko.
A little bit more step Zero..
My eyes feels heavy ng hindi ko kinaya.
------------------
Vivre's
Nakita ko yung taong mahal ko na bumagsak sa sahig. His head is bleeding ng agad akong tumakbo para alalayan siya.
His blood staining my hospital gown but I didn't care.
" Call a doctor! " sigaw ko ng matakot ako sa nakikita ko.
" Vivre ikalma mo, hindi ka pede ma overwork. "
" He's not fine! What do y'all want me to do!? " Jay and Hee panicked to go outside and call for help.
" Zero! " haplos ko sa buhok niya ng mahirapan akong makahinga.
" Vivre. " a pair of hand covered my eyes at inilayo ako sa taong mahal ko.
" Zero! "
" Vivre, he's going to be fine! " kalma sa akin ni Sunoo at Jungwon.
" Look at him! He looks lifeless! Hindi siya kumikibo! " I started to breathe heavily.
Kumikirot, nanghihina sa nakita ko.
Makita ko harap harapan bumulagta yung iniitay kong bumalik.
He came pero hindi naman dapat sa gantong paraan.
" Ma! Si Zero! " kahit sila mama at papa, they stood frozen looks traumatize sa nangyari.
I cried heavily wala na akong paki sa kirot ng nararamdaman ko, it pains me na makita yung mahal ko na pilit ngumiti kapalit ng nararamdaman niya.
Wala akong magawa kundi umiyak nalang when a medic entered and kinuha si Zero together with Kuya Pau who's injured.
The floor was stained by his blood.
" He's going to be okay Vivre... "
--------------------------
Zero's
I woke up in this filthy white room again, nasa emergency room.
" Ah.. "
" Zero?! Look kilala mo ba kami? " salita ng nasa gilid ko ng maaningag ko si Kuya Pau at Hee.
" Hind sino kayo? " acting ko sa kanila.
" Hindi niya tayo kilala!? " Iyak ni Hee sa braso ni Kuya Paulo.
" Para namang mga ulol, si Hee at Kuya Pau " iling ko sa kanila habang tumatawa. I hold my head ng may bandage.
" Naalala niya tayo! " Iyak nilang dalawa ng lumapit para yakapin ako pero iniwasan ko.
" Si Vivre? " yun agad tanong ko.
" Kilala niya pa tayo! " silang dalawa nalang nag yakapan at umiyak.
The nurse came ng sabihin na hindi naman ganun kalala yung nangyari sa akin. No amnesia will be encountered. I need to rest lang daw kasi nasobrahan sa pagod yung katawan ko kaya nanghina.
I thanked the nurse at mag lakad na kami.
" Huy hinay hinay lang! " habol sa akin nung dalawa sa akin habang inaalalayan ako.
" Gago kaya ko na! " tawa ko sa kanila.
" Kuya? Yung saksak mo? " tanong ko.
" Naalala mo mga nangyari?! " kapit niya sa braso ko.
" Parang ugok naman to paulit ulit. Di mo narinig wala nga daw amnesia mangyayari sa akin! Natamaan lang tas pumutok kaya dumugo. "
" Ayun, okay naman na. Hindi naman malalim saksak nila e. Weak payat. " siya na nga nasaksak yabang pa.
" Maangas ka na niyan? Kung ikaw hinayaan kong mapukpok sa ulo, bawas angas mo siguro. " Iling ko ng mag madali na ako mag lakad pa elevator.
" Wait! " I closed the elevator at iniwan silang dalawa.
" Zero tamo ka lagot ka samin! " tuluyan nag close na at natawa ako sa kanila.
I looked up to to the ceiling of the elevator as I see myself with a bandage.
I walked out of the elevator ng pumasok na ako sa loob ng kwarto.
" Zero! " tayo ni Jungwon at Sunoo sa gilid na natutulog na Vivre.
Si Jay and Niki napagod at ayun tulog rin.
" Okay ka na?! " tanong nila sa akin.
" Si Vivre kamusta? "
" He cried to sleep sa pag aalala sayo.. "
Hindi ako makapag salita.
" Wala siyang magawa kundi umiyak lang. "
Biglang nagising si Tita mama at lumapit sa akin to check me up.
" Anak!!! " alala niyang tingin na halos maiyak.
" Okay ka na ba talaga? I failed to protect my son-in-law.. " she gently held my head and gave a peck on it.
" Upo ka muna dito. What food do you want? " natataranta niyang ani.
' Ma...she's just like you. Kung buhay ka pa, baka mas grabe ka pa mag alala sa akin. '
My eyes soften ng paupuin niya ako sa sofa at bigyan ng binalatan na kyat kyat.
" You should have told me kung anong nangyayari sayo para natutulungan ka namin ng dad mo. "
Hampas niya sa akin ng mahina sa braso.
As I smiled and stick my tongue out.
" You are also part of our family- wait you remind me of someone! " She ruffled my hair.
"Aray!"
" Ay sorry! Oo nga pala may sugat pa yan. "
" Ay bukas na pala birthday ng anak ni Lea, yung naalala ko sayo.. babatiin ko pa pala. " kuha niya ng phone.
" Lea po? " tanong ko. It sounds familiar.
" Oo, yung best friend kong nasa America. Birthday bukas ng anak niyang si Zair. "
I was taken aback sa sinabi ni tita mama.
" Nag rereply sa inyo si Azalea Faustino? "
" One year na nga siyang hindi nag seseen- " napahinto siya ng banggitin ko ang pangalan.
" Wait kilala mo siya- " her eyes widen.
" Ikaw pala yung laging kinekwneto ni Mom.. "
" Yung kaibigan niyang si Tita Agatha and Tita Celestia. We call you Tita Les because I thought your name was kinda like Leslie or what. "
She was confused.
" No... " she looked at me in disbelief. She shook her head hindi makapaniwala na I was with them the whole time and I have them.
Kahit ako, all this time. The care they had for me was similar on how mom take good care of me.
" Last year pa siyang wala tita mama.. " I look far away and figdet my thumbs circling.
" Wala na siya... wala na si mom. " Ngiti ko sa kaniya.
" And you're right..tomorrow's my birthday.. " tears drop from our faces at gulat na gulat siya.
" What do you mean wala na siya?! We were just talking a year ago- No way.. "
Nakwento ko na sa kaniya pano namatay mom ko noon pero hind niya alam kung sino.
" You're my mom's friend na laging kinkwento sa akin.. " I laid back on the couch.
" Pero Zero name mo.. "
" Zair po talaga, it just changed nung umuwi kami ng Pinas. I need to change my name for a reason. "
" Zair.. " she knelt in front of me ng hawakan niya yung dalawa kong kamay.
" Don't tell anyone this yet.. I'm Zero dito. "
" If something happens to me, donate it to Vivre po ha? " I beg her.
" Zero I won't let that happen! Hindi namin hahayaan na may mangyari pa sayo. "
" Just in case lang naman, please tita. "
She was about to talk ng itigil niya yung luha niya by stopping her breathe and look at me with sympathy at hinampas ako sa balikat.
" It must have been hard for you... " She cried,.. for me.
" Why didn't you find us? Nina tita Agatha mo? " Hikbi niya na todo haplos sa kamay ko at simula na kaming humagulgol.
" Lahat daw ng minamahal ko at dumadating sa buhay ko.. iniiwan din ako. " I bowed my head preventing any loud noise from our cryings kasi halos lahat sila tulog.
" I don't want my future love ones to get taken away from me.. "
" How did Lea died?! Biglaan ba? Nag tampo pa ako na hindi ako pinapansin but all this time.. "
" Pinatay siya ni Grandma together with dad. " I aggressively wipe my tears.
She quickly went for a hug as we cried harder.
" Miss ko na siya.. " I cried on her chest. It's like the hug of my mom. Soft and comfortable.
She swayed back and forth like how my mom comforted me. Kaya everytime I break down, I tend to rock from side-to-side to ease my pain..
" Alam mo ba, she's the one who always comforted me this way. Lalo na nung walang wala ako.. " confess niya sa akin.
" She saved me from all of my lows and then I met your tito papa. She became my solace alam mo ba yun? She also saved us from giving us company and donations for Vivre's condition. " She let go the hug and looked at me.
" I wanted to tell her I'm grateful. You've been so strong anak.. " she kissed my forehead and then again speak,
" It was my dream to meet her son and here we are. Welcome home Zero. Welcome to our family. Thank you for loving my son, Vivre.. "
One last tears,
" Advance Happy birthday, Zair.. "
tweet na last practice happily then bukas na yung paskuhan--------------------------
7/10-------------------------------------
