Vivre's.
Pabigat ng pabigat yung katawan ko.
The dream is still the same. Black, boses lang ng mga taong nasa paligid ko.
Limang araw nalang...kakayanin pa ba?
Fuck that donor, at the end of the day, when the operation didn't succeed wala rin.
My case is rare diba, mahirap din makahanap ng donor.
Nagising ako ng pinag papawisan at hingal na hingal as I quickly looked to my bed side cabinet para sa gamot.
I squinted my eyes while I'm trying to catch my breathe. I can't reach my cabinet kaya I drag my body creeping while trying to grab my meds but it just made me fall from my bed.
The cabinet fall behind with me creating a ruckus noise all over the room.
" No, I shouldn't take this bullshit- "
A sharp pain suddenly occured at my chest tagos sa likod ko. I feel like I've been stabbed by a long needle.
I quickly clenched my shirt ng mahabol ako ng hininga. My legs quiver while crippling to the ground as I wanted to make the pain stop.
" Ma! " Kumikirot na yung dibdib ko sa kaba at takot.
Hindi pa naman ngayon diba?
" Ma- " I choked in my breathe at umiyak sa sakit ng nararamdaman ko.
I tried to stand up at buksan ang pinto in despite having the sharp aching stings in my chest.
My knees are getting weaker and weaker as I was looking for a thing to hold to.
Every time I inhale, pakirot lang ng pakirot as I grasp my shirt against my chest and pressed down baka sakaling mawala yung kirot but no.
Sa natitira kong lakas,
"MA! " Huling sigaw bago tuluyang bumagsak yung katawan ko sa malamig na papalapag.
Pilit kong huwag pumikit at naramdaman ko ng may humawak sa akin. My body involuntarily balled out from the intolerance of the discomfort I feel.
' Make it stop.. ' Mahina kong iyak habang nakatingin sa dingding looking helpless and hopeless.
" Vivre! " Si mama.
" Do not call anyone. Just you and kuya please.. " Mahinang ani ko habang nilalabanan kong huwag pumikit sa nararamdaman ko.
" What?! We are going to the hospital. KUYA! " Sigaw ni mama sa pag alala habang hawak hawak niya na ako.
" Just don't tell anyone what happened. Ma.. "
" Oo nak, please. Wag ka munang pipikit. " Habang niyayakap ako ni mama.
" Kuya! " Sigaw ni mama hanggang sa muffled na naririnig ko.
" Wag munang susuko bunso.. nak! " and the pain went away.
It was peaceful, black, light feeling at ramdam kong naging normal ang pag hinga ko.
Am I really still breathing?...
Hindi pa pwede. Hindi pa ngayon, Vi lalaban tayo diba?
Lalaban ka? May tatapusin pa tayo Vi!
My eyes suddenly opened in a white bright room. A warm hand was rubbing my hand ng tumayo ito.
" Vi! You're awake! Kuya call the doctor! " Tarantang ani ni mama ng makita kong lumabas agad si kuya sa pintuan.
" I knew hindi ka susuko nak. " Her brows meet habang hinalikan yung noo ko halos maiyak siya.
She sighed trying to stop her tears from falling and saw her gulp hard.
" Are you taking your meds? Bakit nagkakaganto ka? "
No.
" Hindi ba't lagi kang hinahantid sundo ni Zero papunta dito para mag pagaling ka? "
Bullshit. I was just strolling around, what for? Unti unti naman nang natutupad pangako ko.
Napapagod na ako, napapagod na din kayo sa akin, hindi naman masama na sumuko?
I nodded nalang and smiled.
" Then bakit- "
The door flung opened ng tignan ako ng doctor sa pag aalala.
" Vivre... Mrs. Celis pwede mo bang kaming iwan saglit? " tanong ng doctor kay mama at kay kuya.
Nag tatakang hawak sa akin ni mama.
" Please? I need to talk to the patient confidentially. " Mahinahong pakiusap ng doctor.
Mama nodded while wiping her tears away.
" Tara na nak. Bunso, we will wait outside ha. " Lapit ni mama kay kuya at hila palabas sa kwarto.
" Are you taking your meds? " agad na tanong sa akin ng doctor right after the door closed.
" No and please don't tell it to anyone. Hanggang kelan nalang be talaga ako? "
" Vivre.. "
" Hanggang kelan na nga lang ako. Answer me! "
" 5 days.. they are also looking for donor Vi. Kaya we are making you take your meds para humaba pa sa 5 days. "
" Hindi na, doc. Can you not tell them? Handa na ako e."
" Anong ready ijo? "
" I'm ready to give up. Na handa na akong maiwan sila. I did what I wanted to. I guess after years of my death, they'll move forward. "
" No, Vivre. Paano yung mga iiwan mo? You said you wanted to live longer sabi ni Zero. If you give up he'll give up- "
" What do you mean? "
" Gusto ka niyang mabuhay ng matagal Vi. "
" And so do I pero hanggang dito nalang ako diba, doc? I have this chronic heart disease and my case is super rare kaya hirap silang mahanap ng donor. Dun din ako hahantong. "
" How did you know? " Gulat na tanong niya sa akin.
I look down before speaking.
" Tama naman diba? "
" You heard us? " lapit sa akin ng doctor.
Hindi na ako nagsalita kasi binalutan na ako ng lungkot at takot when tears started to fall down but I aggresively wiped it.
" Vivre.. "
Mga luhang hindi mapigilan sa pag patak
" Why am I crying? I look so pathetic, dapat nung last month pa ako wala dito sa lupa. Hindi na ako nasanay. " Hindi ko maitaas yung ulo ko.
" Hinahapan ka nila ng donor Ijo. Lalaban ka daw sabi ni- "
" Pinapalagay ko lang yung sarili ko. "
No choice naman na, bakit ba ipag pipilitan pa.
" Do as I say. Let me be. Ito nalang mag papasaya sa akin. By looking at my love ones happy around me, sa akala nilang condition ko. Please bare with me. Ako na mag sasabi sa kanila pag dating ng araw. "
Makaawa ko sa kaniya while forcing a smile.
" Please? " The doctor couldn't do anything more, he just nodded and looked down.
" You need to be confine Vi. Until the last day. "
" I'll do as you say just keep this as a secret. "
That's the deal.
Nandito na naman ako sa hospital, and this time for real. My days are counted.
" Vivre.. "
" Hmm? " tingin ko muli sa doctor while my fingers are fidgeting.
" You are strong. "
My eyes cast down, head down and chin pulled in.
" I was. "
I was back then, pero ngayon I covered up the fear of letting myself go.
" Just tell Zero, I needed to be confine and nothing more. Wag mong sabihin sa kanila na nangyari to. "
A tear escaped from my eyes. God made me live for a month with them and I guess hanggang dito nalang. At least I get to have time with them, to finish what I wanted to finish, to feel what I wanted to feel.
I looked up back to the doctor, crows-fit wrinkles from the smile I showed and re assured him I'll be good.
" Thank you, doc. "
Until then, he ison my side.
Text na nandito ako sa hospital love, sabi ng doctor I need to get confined but don't worry, I'm fine. It's to make my days be longer than 5 days...---------------------------
ah cge cge loves, are you sure?
Pupunta kami ni Jay and Heeseung to practice for paskuhan.
Tweet oo nga pala..paskuhan.
Text kunin mo kay mama yung susi para kunin yung gitara ko.
Tweet praktis sa hospital.
Vivre's
" Tara? Pwede ka naman daw ba lumabas ng hospital diba? " bulong sa akin ni Zero matapos namin mag practice ng banda for the paskuhan.
Hindi ko din alam.
" You are taking your meds diba? You are rehabilitating well? " Masayang tanong niya sa akin na ikinasakit ng damdamin ko.
Do I really need to lie?
I nodded, " Kaso hindi ko alam kung pwede akong lumabas."
" Mabilis lang may ipapakita lang ako sayo. Ipapaalam kita kay tita mama. "
I was about to stop him from going to mama pero naka alis na siya sa harap ko.
" Ma, can I take Vivre out mabilis lang? " Masayang tanong nito kay mama habang tumingin sa akin si Mama.
" Ibabalik ko po siya dito before mag 7:30 pm. "
It's 6:08 pm.
Mama was too hesitant as she looks at me again.
I nodded as a signal na okay lang ako.
" Okay lang sa akin, tanong mo din sa kaniya kung gusto niya. " Ngiti ni mama kay Zero.
Zero keenly turned to me to ask, " May tatapusin lang tayo, love. "
He was anticipated with my answer that I got curious kung anong tatapusin namin.
May hindi pa ba kami tapos na pangako? Ang natitira nalang is yung paskuhan. Ano pa ba?
" Liy? " Hawak niya sa leeg ko as he rub his thumb on my jaw.
I smiled and nodded, " Sige.. "
" Oy una na kami, may pupuntahan pa kami ni Jungwon. " Ani ni Jay matapos kong sumagot kay Zero.
" Naayos mo na yung chord? " Tanong ni Zero ng nag tanguan yung dalawa.
" Wow ayan ha, ano date niyo ba yan ni Jungwon. " Mabilis na ibinaling ko yung atensyon sa nag aayos na gamit na Jay.
" Date pft. " Tawa ni Heeseung habang nag aabang sa pintuan.
" Oh bakit- "
" Oh gago wala akong sinasabi. " Resbak ni Hee bago dumila.
" Hoy mga tanga nandito so tita mama! " Sipa ni Zero sa dalawang nag aasaran.
" Tayo tayo lang ba mag peperform sa mismong araw? " tanong ko sa kanila dahil kaming apat lang yung nag practice.
Umiling si Zero as he caressed my hands before explaining.
" Nandun sila Mark and yung banda na kasama natin noon. They will practice on their own at sasabihan ko nalang sila sa kung anong na practice natin so that you won't feel uncomfortable. You need to be confine diba? "
" Ah.. " I bob my head.
" Oy tara na Jay! Ambagal! Malelate tayo sa date mo. " Aya ni Hee ng buksan ang pinto.
" Magkasama kayo? " Tanong ko habang lumapit ako sa pintuan para ihatid sila.
" Hmm pareho lang ng daan kaya isasabay ko na tong HEEnayupak. " Heeseung pulled out a fist ready to punch Jay.
" Joke lang tarantado to. " Takip ni Jay sa mukha niya.
" Una na kami Zero! See you- " This time si Zero ang nag taas ng kamao niya kay Hee na ikinatahimik agad nito.
" Bukas kasi hahhahhahah... "
" Oh, ingat kayo. " Nag tanguan na yung tatlo at isinara na yung pinto.
" Prepare tayo sa pag alis, take your time. Mag hihintay lang ako dito. " He walks to the sofa to sit.
Tinulungan niya si mama sa pag tatanggal ng butil ng mais.
tweeeet----- the outfit of Vivre.-------------------------------------------------------
" Saan tayo pupunta? "
" Basta. " He just bubbly answered me ng isara niya yung pinto ng shotgun seat at umikot papunta sa driver's seat
" Pag ako hindi nakabalik tamo- "
" Hoy hindi ako ganun. " pout niya as started the engine.
I chuckled, " I trust you love. "
" I know you'll like it, Hiraya. "
-----------------tweet----------------- nasa kotse pagabi na
" StudioMakati? " Takang ani ko matapos akong pag buksan ni Zero ng pinto.
" Anong gagawin? "
" Kakain. "
" HA SA STUDIO MAKATI?! "
" Ay malamang mag pipicture, nako ka. " tawang iling niya habang inaalalayan niya ako papunta sa main entrance.
" Tell me pag may nararamdaman ka. I will make this quick, we will make this quick. "
" Ano ngang gagawin? "
" You'll know once we get in. " Hawak niya ng kamay ko at hinila na ako papasok.
" Hoy gago wala akong makita! " Sigaw ni Sunoo habang naka piring.
" Aba'y gago yun nga yung point. Piring piringan nga tas hahanapin mo kami. " sigaw ni Niki at sabay na nagtawanan ang nakita kong limang importanteng tao sa akin.
Nagulat ako sa presensya nilang lima, sa suot at sa set up ng kwarto.
" Hoy mga bobo nandito na pala sila! " Tawag ni Jungwon ng salubungin niya kami ni Zero ng naka coat na mahaba, lagpas tuhod na itim na tela, yellow collar at naka tie sa loob.
Napa atras ako ng titigan ko silang lahat ng nakasuot sa kani-kanilang mga toga.
" Ano to?! " I became speechless at tinignan si Zero ng nalilito.
" Surprise Vi. I told you gagraduate pa tayo. You told me to fulfill your wishes before the 10th day didn't you? " He cups my cheek and kisses forehead.
" Kahit sa litrato man lang diba! " Masayang ani ni Sunoo ng lumapit sa amin.
" Ang sarap sa pakiramdam! Feeling ko talaga gagraduate na ako kahit 1st year palang tayo. " He turned 360 degree to brag the suit and toga.
" Here! " Lapit ni Hee at Jay habang inaabot yung toga namin ni Zero.
" Date pala haaaa.. " I narrowed my eyes while looking at the two.
" What?! " Tawa ni Jay.
" Nag date nga sila right before going here- " expose ni Hee kay Jay ng sipain to sa likod ng tuhod para tumahimik.
" Go wear it! For sure bagay na bagay sayo yung academic gown! " tuwang sabi ni Sunoo habang feel na feel niya parin yung kaniya.
" Isko ka pala? " Turo ko sa sash ni Sunoo ng tumango siya.
Bagay sa kaniya, bagay sa kanilang lima.
I pictured them out while looking at them happily joking around.
-------------tweet atleast I get to see us in this attire. Nakita ko rin yunng itsura ko kung sakaling gagraduate kami ng sabay sabay. ----------
" Love, how do I look? " Zero successfully dressed up.
Mixed emotions, natutuwa, kinikilig kasi ang pogi niya, excited, at the same time nalulungkot, natatakot na ito nalang talaga yung last na makikita ko sila sa gantong damit.
Atleast, atleast..
I get to see, ma picture out kami kung sakalaing gagraduate kami ng sabay sabay.
" Zero... " He spread his hands while smiling dearly at me.
Hindi ako nag alinlangang lumapit at yakapin siya.
" Thank you, Zero. " He hugs me back and rubs my shoulder.
" At least sa picture, I get to have memories of graduating. Yung kumpleto tayong pito. "
" I love you. " I looked to him.
" Mas mahal kita. " ani niya.
" Hoy gago ka talaga wag mo hilain yung toga ko pag to nasira lagot tayo kay Zero! " Rinig kong sigaw ni Jay kay Niki.
" Oh bakit mayaman ka naman diba? Bayaran mo nalang siya. "
" Eh hindi pa nga nag iistart ng photoshoot! " Ang ingay nila sa likod namin na ikinatawa namin ni Zero.
" Ay pala. "
" Bakit po love? "
" Saan mo kinuha yung mga toga? "
" Ninakaw ko pi- " Ng hampasin ko siya sa dibdib ng ikinatawa niya.
" Biro lang! Pinakausap ko si Kuya about it, pumayag naman si Grandma. I even got Hee and Sunoo's graduation attire para meron tayong pito. "
He briefly explains ng isuot ko na yung toga ko.
It feels heavily successful.Nafefeel ko na parang gagraduate talaga ako. The gown is perfectly fit.
" Gagraduate tayo Liy... ng sabay. " Ng siya na mag tapos ng zipper sa likuran ko.
I smiled patheticly.
------------------tweet hindi na nga............hindi na ako aabot. Kahit dito nalang. naramdaman ko naman dito. ------------------
" Yung tipong aakyat tayo sa stage, happily getting our diploma at official BS holder na tayo. " Umikot siya para pumunta sa harapan ko at hawakan ako sa balikat.
" Promise me, lalaban ka. " he brings up the pinky again.
I hate to lie pero...hindi naman sama diba?
I was hesitant to take commitment pero ' promises are meant to be broken naman diba? '
" Promise. " I intertwined my pinky with his, pressed our thumb together and as a seal, he kisses my forehead.
" Oh tara na? " Aya niya ng mag start na kaming pito.
----------------tweet about grad pic---------------------------
