Yağmurlu bir los angeles günüydü Elimde şemsiyemle okul otobüsünü bekliyordum biraz bekledikten sonra okul otobüsü geldi boş bir koltuğa oturdum kulaklıklarımı taktım kafamı cama dayadım ve düşünmeye başladım diğer kızlar gibi bir hayatım asla olmamıştı onlar eğlenirken ben her zaman çalıştım ve bununda karşılığını aldım özel bir lisede tam burs kazandım.
Başarım benim için önemliydi ama keşke bunları annem ve babamda görseydi onları 10 yaşımda kaybettim o gün hala dün gibi aklımda bu küçük bir kız çocuğu için ne kadar acı bir şeyse benim içinde öyleydi okulda bana acır gözlerle bakılması yalandan beni anladıklarını söylemelerinden daha çok yaramı deşen bir şey yoktu 10 yaşındaki küçük bir kız çocuğunun her gece tanrıya annesini babasını ona geri vermesi için valvarması her sabah geri döneceklerini düşünerek uyuması ancak sabah anne ve babasının o kapıdan gelmemesi benim çocukluğum böyle geçmişti annem ve babamın gelmeyeceğini 11 yaşımda anlamıştım.
O günden sonrada bir karar vermiştim annem ve babamın benimle gurur duyması için her şeyi yapacaktım. Gerçi en büyük destekçim teyzem yanımda olmasaydı asla bu okulu okuyamazdım o beni alıp büyütmeseydi şuan da ne olurdu hiç bilmiyorum ben bunları düşünürken okula geldiğimi farkettim otobüsten indim ve okula girdim okul çok büyüktü burada okumama rağmen yinede her an kaybolabilirdim.
sınıfıma giderken öğretmenim bayan Smith ile karşılaştım ve ona"nasılsınız profesör"dedim."iyim estella sen nasılsın"
"İyiyim profesör teşekkür ederim " dedim. "Pekala o zaman derste görüşürüz estella" dedi. "Görüşürüz profesör"dedim ve sınıfa gitmeye devam ettim sonunda sınıfa vardım ve sırama oturdum
Sonra yanıma arkadaşım rose geldi."estella duydunmu yeni biri geliyormuş" dedi."hayır duymadım kimmiş ki"
"O kadarını bilmiyorum ama bir erkekmiş"dedi."neyse artık gelince görürüz hadi otur ders başlar birazdan"dedim ve kitaplarımı çıkardım biraz zaman geçti ve profesör geldi. Ders başlamıştı ama rose'un yeni çocuğun niye hala gelmedigini merak etmesinden dolayı derse odaklanamıyordum.rose hala konuşmaya devam ederken kapı çaldı ve içeriye bizim yaslarımızda biri girdi bu yeni çocuk olmalıydı içeri girdiği anda kızların ne kadar dikkatini çekmişse sınıfta bir uğultu oluştu.profesör Smith"çocuklar sessiz olun! Yeni arkadaşnıza kötü bir izlenim bırakmak istemezsiniz diye düşünüyorum" dedi ve sınıftakileri uyardı.bende bu arada yeni çocuğa bakıyordum kızların konuştukları kadar vardı yakışıklıydı kendine has bir havası ve tarzı vardı.üstündeki siyah yakalı deri ceketle çok iyi görünüyordu. Bu sefer profesör yeni çocuğa "evet bize kendini tanıtır mısın" dedi. Yeni çocuk konuşmaya başladı."merhaba ben James Jones" dedi ve profesörün "oturabilirsiniz bay Jones" demesiyle beraber en arka sıraya doğru gitmeye başladı bütün kızlar ona bakıyordu ama o hiç birine göz ucuyla bile bakmıyordu.sonunda zil çaldı ve yemekhaneye doğru gitmeye başladım bugün yalnızdım çünkü rose'un dişçi randevusu olduğu için okuldan erken çıkması gerekti yemeğimi aldım ve bir masaya oturdum.yemegimi yerken bir yandan telefona bakıyordum karşımdaki sandalyenin çekilmesiyle başımı kaldırdım bu yeni çocuktu neden benim masama gelmişti."Şey buraya oturdum ama senin için bir sorun yok degilmi"dedi."oturabilirsin tabiki sorun yok" dedim.masaya oturdu ve "ben James Jones tanıştığımıza memnun oldum " dedi "Estella Rossi bende memnun oldum" demekle yetindim. Bir süre sonra ona "aslında aklımı kurcalayan bir şey var o kadar yer var neden buraya oturdun" dedim."istemiyorsan kalkabilirim estella"
"Hayır lütfen yanlış anlama sadece merak ettim"
"Sınıftaki kızlar çağırdı ve onların yanına oturmak istemediğim için geldim ve sende yanlızdın gelmek istedim"
"Peki anladım "dedim ve yemek yemeğe başladık .yemek boyunca hiçbir şey konuşmadık öğle arası bitince derslere girdik. Dersler bittikten sonra eve yürüyerek gitmeye karar verdim.yürürken takip edildiğim hissine kapıldım adımlarımı hızlandırmaya başladım fakat biri beni kolumdan çekmeye başladı "bırak beni yardım edin" diye bağırmaya başladım.kimse yoktu adam beni kolumdan çekiyordu "Seni burda kimse duyamaz " dedi boğazım yırtılana kadar bağırıyordum adamda kurtulmaya çalışıyordum fakat nafileydi.sonra biri geldi adamın kolunu tuttu ve çekti bu james'ti adamı yere yatırdı ve yumruklamaya başladı.adama öyle sert vuruyorduki adamı öldürecekti daha sonra adamı bıraktı ve yanıma geldi adam hızlı adımlarla kaçtı.
Kollarımdan beni tuttu ve "Iyimisin"dedi.
Kısık çıkan ağlamaklı sesimle"E-evet" diyebildim.
Kızgın bir şekilde"lanet olsun burada ne işin var estella ya sana birsey olsaydı o zaman ne olurdu"bilegime baktı ve "O herifi bırakmamalıydım onu bulup geberticem fazla uzağa gitmiş olamaz" dedi.
"James ben iyiyim lütfen sakin ol" dedim.
"Gel benimle buralarda bir evim var oraya gidelim bileğine merhem sürelim" dedi daha sonra bana ceketini verdi
"üşüme" dedi ve evine gitmeye başladık.
Evet arkadaşlar yeni bir kurgu yazmaya karar verdim umarım beğenirsiniz sizi seviyorum
Lütfen nasıl olmuş hakkında fikirlerinizi yazın.....
Medyadaki şarkıyı dinleyin çok güzel
Coraline4556
