The Rain Street In Ohio (Army Series #2)

Kabanata 4

"You should not leave like that without saying anything." Panimula ni Revel matapos kami maging tahimik ng halos sampung minuto.

"Now we were exposed outside of the base, which it should not. Knowing that you attacked those immature." Dagdag nito.

Napalabi ako dahil sa hapdi na nararamdaman ko sa aking balikat, kasabay pa ng pangaral niya sakin kaya mas ramdan ko na ang inis.

"At least inform me before leaving-"

"I heard a woman's scream, Revel. How could I inform you first when I knew that she's already dying?" I know I sound rude to him, knowing that he's my captain now. But at least he should get my good point.

Hindi siya agad nakapagsalita.

Akala nila ay hindi ko napapansin. Simula nang malaman nila ang aking posisyon lalo na ng naging kabilang ako sa Team Six, ay mas nakatuon na ang pansin nilang lahat sa akin. I don't what is the main reason, but they should know that I'm not a child anymore na dapat pang tignan sa lahat ng aspeto.

They should know that I'm skilled enough despite my gender if that is one of the reason. Sa panahon ngayon hindi na dapat sila nagbabasehan sa gender ng isang tao.

A minute after hanggang sa napapikit ako at tila ginising ako ng aking konsensya.

He's still my captain after all.

"I'm sorry Sir, I should not respond to you like that." Kako.

"Its just that..my wound is so painful." Agad naman siyang napalingon sa akin.

"I'll inform you the next time." Iyun nalang ang aking nasabi pagkatapos. He just nodded at me without saying anything.

Dalawang location pa ang aming pinuntahan bago kami bumalik sa aming base.

Pagkababa sa sasakyan ay sinabihan ako ni Revel na siya na ang bahala sa mga kinuha namin at inutusan nalang akong pumunta sa medical site. Aakmang magrereklamo pa sana ako nang nagsalita ito.

"You said your wound is painful." Aniya.

"Don't be stubborn. Now, go." Utos nito at hindi na ako hinintay pa, at nauna ng umalis.

Kaya naman agad akong tumungo sa medical site para ipakita kay Ry ang aking natamong sugat. Isang maliit na daplis sa leeg, at isang malalim na sugat banda sa aking balikat.

Though they checked a while ago, mas panatag lang ako na tignan ni Ry lalo mas humapdi ang malalim na sugat sa aking balikat.

She injected me na hindi ko na pinansin pa dahil sa nararamdamang sakit. Nang biglang dumating sila Cody at Lior. Nagtataka tuloy silang napatingin sa akin. Pero imbes na sabihin kung ano ang nangyari ay si Ry na ang nagpaliwanag.

Kasabay pa ng pangaral nito sa akin dahil tila napapadalas na raw ako rito sa kanilang site.

"You know you're good at combat, right? But we also know that your strength is not enough, Carson." Si Cody. Sinisimulang pangaralan din ako.

"Hindi ka na under sakin, pero ayokong napapadalas karin dito." Dagdag pa nito.

"Sabi kasing sumama ka na sakin 'non. Tulungan kita sa training." Sambit naman ni Lior na nasa aking tabi. Ilang beses ko nang narinig yan sa kaniya na tutulungan daw niya ako.

Lior is known as the genius combat here in our base. Pero mas makulit pa siya kesa sa bata kaya lagi akong humihindi sa alok nito.

Baka maglaro lang kami at hindi na inintindi pa ang sinasabing training.

"Kahit umuo na ako ngayon, we can't do that anymore. We're going to Malta soon anyway." Sambit ko.

"Oh, you're right." Si Lior sabay tango.