Tamam mı, Devam mı?

- 1 -

Kapıyı çarparak evden çıktım. Bir şeyleri değiştirmeliydim çünkü her şey çok sıradanlaşmıştı.

İsterseniz baştan anlatayım...

Dans benim vazgeçilmez parçam. Ama ailem buna karşı. Hayatımda dans etmemi istemedikleri gibi çok saçma buluyorlardı. Devamlı '' Neyle karnını doyuracaksın Asrın.'', '' Dansçı olup da napacaksın Asrın ?'' ,'' Beceremezsin Asrın'' deyip duruyorlardı. Bu o kadar sinir bozucu ki. Ve bu konu yüzünden defalarca kavga ettiğimiz olurdu. Ailemi bir türlü anlayamıyordum mutlu olduğum beni mutlu eden şeyden vazgeçmemi nasıl isterlerdi. Acaba mutlu olmamı istemiyorlar mıydı? Veya bunu görmüyorlar mıydı ? Benim ve düşüncelerimin onlar için pek bir önemi yoktu.Beni ciddiye almadıklarından bunu anlayabiliyordum.

Çok inatçı bir insanımdır. Yapmak istediğim şeyi engellediklerinde inadına o işin üstüne giderim. Onlar benim düşüncelerimi önemsemedikleri için bende onları artık önemsemiyordum. Artık onlar için hiçbir çaba göstermiyordum ve isteklerini gerçekleştirmiyordum.Eve geç gitmeye başladım.

Bir gün eve giderken farklı bir yoldan gitmek istedim. Daha uzun bir yoldu ama hemen eve gitmeye meraklı değildim. Alt geçitten geçerek karşıya geçmem gerekiyordu. Alt geçite girdiğimde tam karşımda birini gördüm. Karanlık olduğu için yüzünü seçemedim.Ama daha önce tanıdığımı düşünmüyordum. Onu izlemeye başladım. Yaptığı işe o kadar dalmıştı ki benim onu izlediğimi fark etmemişti bile. Grafiti yaptığını gördüm. Gerçekten çok güzel görünüyordu. Renkler o kadar canlı ve güzeldiki bırakıp gidemiyordum. Siyahı diğer renklerden daha çok sevmeme rağmen... Farkında olmadan oraya öylece oturmuşum. Yüzünü hala görememiştim. Bir yabancıyı oturmuş izliyordum. Fark ettiğimde ne yaptığımı sorguladım. Salak mısın Asrın? Kalk git şurdan.

Kendime kızma çalışmalarım bittikten sonra kalktım ve gittim. Onu izlemek .. iyiydi. Ama eve girdiğimde her şey aynıydı. Gerginlik, sinir ve öfke evin dört bir yanında ve bunu hissedebiliyordum. aileme açıklama yapmadan direk odama girdim. Acıkmıştım aslında ama onların suratlarını görmek dahi istemiyordum. Yatağıma uzanıp müziğin sesini açtım ve olanları düşündüm. Bunu yaparken çok yorgun olacaktım ki uyuya kalmışım. Sabah kalktığımda isteksiz bir şekilde okula gitmek için hazırlandım. Evden çıkacağım sırada babam, '' Akşam erken gel seninle konuşmamız gereken önemli bir konu var '' dedi. Babamın dediğini merak etmiyordum. Yine kavga çıkaracağını bilmem için geleceği görmem gerekmiyordu.

Okul sıradan geçmişti. Zaten dersi dinlediğim söylenemezdi. Okulda bir kaç arkadaşımla beraber spor salonuna gider müziği açıp figürler bularak kendimizi dansta geliştirirdik. Bazen tek giderdim. Müdür beni önceki gün odasına çağırdı. Liseler arası yarışmaya katılmak isteyip istemediğimi sordu. Bunun gibi dansla ilgili bir çok aktivite için müdür beni çağırıyordu. Spor salonuna o kadar sık gidiyordum ki dansla ilgilenmediğimi bilmeyen yoktu.Okuldan çıktım. Arkadaşlarıma müjdeli haberi verdim.

Eve gelirken yine alt geçitten geçtim. Hava kararıyordu. Bu sefer orada değildi. Yaptığı grafitiyi seyrettim. Daha önce bu kadar güzel bir grafiti görmemiştim ya da diğer şeyler gibi dikkatimi çekmemişti. Öylece eve gittim. Eve girince her zamanki gibi yine odama çıkacaktım ki babam durdurdu. '' Asrın, buraya gel .'' dedi.

Bir an önce buradan defolup gitmek istiyordum.Ağzımı bile açmadan karşısındaki koltuğa oturdum.Annem de karşı koltukta bacak bacak üstüne atmış oturuyordu. ''Bu gün Müdürünüz beni aradı. Liseler arası dans yarışmasını kabul etmişsin. Ayrıca tek bu da değil. Bununla ilgili düşüncelerimizi biliyorsun.''

'' Düşünceleriniz umurumda değil. Bu benim kararım. '' Ona karşı nefret kapasitem dolmuştu.'' Dans edip napacaksın Asrın. Önünde dansla ilgili bir gelecek göremiyorum. Başaramayacaksın. '' Öz babam bana başaramayacağımı söylüyordu. '' Seninle konuşmak istediğimiz konu buydu. Okulda derslere girmek yerine spor salonuna gidiyormuşsun.Seçmelere katılıyormuşsun. Başvurular yapıyormuşsun. Arkadaşlarınla birlikte çok zaman geçirmenden rahatsız olduğumuzu defalarca sana söyledik. Müdürünüz arayıp yarışma olayını anlatınca ne kadar doğru bir karar vermiş olduğumuzu anladık.'' dedi.

'' Ne kararından bahsediyorsunuz?''

'' Yakınlarda bir okul var. Kaydını oraya aldırdık.''

NE'!

Her şey tam güzelleşmişken, arkadaşlarımla iyiyken, dansla ilgili hayallerim yavaş yavaş gerçekleşmeye başlamışken ne diyordu bu adam!

'' Neyden bahsediyorsun sen? Bana sormadan mı hareket ediyorsunuz? Yeni bir okul istemiyorum'' dedim.

Sonrasında kapıyı çarpıp çıktım.

İşte böyleydi. Ben ne yapacaktım şimdi ?