Underwater Love - Kinny Zimmer [ZAWIESZONE]

Rozdział Dwunasty

Wystukałam szybko wiadomość do Michała, że ma zejść na dół, bo będzie awantura. Zdenerwowana wrzuciłam telefon do kieszeni i patrzyłam jak dziewczyna dalej zmierza w moją stronę z kapturem na głowie. Odpaliłam fajkę. Chuj z tego, że miałam nie palić. Popatrzyłam się na zieloną, nie ukazując emocji.

-Cześć stara- powiedziała jak gdyby nigdy nic i zatrzymała kilka kroków ode mnie.- Co się nie odzywasz i mnie odrzucasz?
-Robisz sobie ze mnie kurwa żarty?- podniosłam głos.- Daliśmy ci z Wiktorem rano do zrozumienia, że masz się odpierdolić.
-Aj tam. Pierdolenie o Chopinie- zaśmiała się, machając lekceważąco ręką.
-Jak mnie znalazłaś?- zignorowałam jej wypowiedź.
-Lokalizacja na snapie. Zawsze masz włączoną- wzruszyła ramionami.- To jak? Czemu nie chcesz ze mną gadać?

Patrzyłam na nią jak na głupią i wyrzuciłam peta. Z budynku wyszedł Michał. Oczywiście nie sam, bo za nim szedł Kinny, Janusz i dwa Kacperczyki.

-Nela, kurwa- wyrzuciłam ręce w powietrze, tracąc cierpliwość.- Rozmowa rano była całkiem poważna. Nigdy mnie nie nazwałaś "dziwką" dla żartów. Szczególnie w takiej sytuacji! Jeżeli rano nie zrozumiałaś to powtarzam kolejny raz i ostatni: To kurwa koniec- zacisnęłam dłonie w pięści.

-Co tu się dzieje?- wtrącił Michał wkurzony, stając przede mną.
Obok niego ustał Maciek i Janusz, a koło mnie ustał Paweł i Jakowski, łapiąc mnie za rękę.
-Zawołałaś ochroniarzy?- Nela prychnęła i przesunęła się tak, żeby mnie widzieć.
-Jakich kurwa ochroniarzy?- wyszłam przed chłopaków, puszczając rękę harcerzyka. Niech nie myśli, że się jej boję.- Nela do chuja, mówiłam, że to koniec i zdania nie zmienię.
-Czyli puściłaś się z Kinnym. O to chodzi!- wytknęła mi z chytrym uśmieszkiem.- Kurwa wiedziałam.

-Dziewczyno, nie załamuj mnie- wkurwiony Wiktor ustał koło mnie. Bardziej wkurzonego nigdy go nie widziałam.- Mówiłem ci coś rano i się powtarzać nie będę do kurwy!- uniósł głos.- Masz się od nas odpierdolić.
-Od was? Więc się przyznajesz, że ją przeleciałeś? Japierdole co za cyrk- zaśmiała się.
-Przestań Dworzecka, bo to już się robi żałosne- usłyszałam westchnięcie Walczuka za sobą.
-Zaraz ci wyjebie- chciałam się rzucić na dziewczynę, ale zostałam pociągnięta do tyłu przez Janusza i Matczaka, bo stali najbliżej. Wiktor stał z zaciśniętą szczęką. Patrzył się na dziewczynę z nienawiścią.
-Ty kurwo- syknął Michu w stronę dziewczyny.- Wypierdalaj stąd, zanim ci coś zrobię, mała szmato!- teraz to on się wyrywał w jej stronę, ale złapał go za jedną rękę Maciek, a za drugą Paweł.

-Nosz kurwa, Michał ogarnij się- powiedział młodszy Kacperczyk, myśląc rozsądnie.- To do chuja w końcu dziewczyna.
-W chuju to mam. Uznam, że nie widziałem- warknął.
-Szkoda mi cię Matczak- Nela widocznie dobrze się bawiła.- Widać jak ci jointy mózg wypaliły.
-A ci kurwa dragi i nie wiadomo co jeszcze. Spierdalaj stąd, bo nie mam zamiaru na ciebie patrzeć.
-A ja na ciebie. Przyszłam tu z Sekulską Amelią pogadać, a nie sądzę, że wy się tak nazywacie.

-Nie mam ochoty z tobą rozmawiać. Po tym co pierdolisz- spojrzałam na chłopaków, którzy byli serio zdenerwowani, a Michał próbował się wyrwać w stronę dziewczyny.- Zabierzcie stąd Michała. Idziemy do środka- zdecydowałam.
-Nie skończyłam jeszcze- dziewczyna złapała mnie za rękę z pobłażliwą miną. Wyrwałam rękę z jej uścisku.- Nie zauważyłaś, że zawsze zachowywałaś się, tak jak ci zagrałam? Byłaś nikim i zawsze będziesz. Beze mnie nie dasz sobie rady.
-Puść ją- wtrącił Janusz ostrym tonem.

-Ty jebana manipulatorko!- wrzasnął farbowany blondyn.- Nie odbierzesz nam kurwa Amelii! Nie zabierzesz mi jej!- wyrwał się z uścisku chłopaków i ze złością stanął obok mnie.- Wypierdalaj stąd albo nie wytrzymam- powiedział już spokojniej.
-Nela mam już totalnie dosyć- westchnęłam cicho.- Niszczysz mnie, a to nie robi mi dobrze. Za każdym razem, gdy mi się coś udaje, to się wkurwiasz. Tak nie robią przyjaciółki.