Eve geldiğimde hala şoktaydım. Yemek hazırlamaya başladım. Kafam dağılsın unutayım istiyordum.
Tuna eve gelmişti. Onu karşıladım. Kafam gerçekten çok dağınıktı. Benden yeni kıyafetlerini hazırlamamı istedi. Yemekten sonra duşa girecekti. Ben Kıyafetlerini hazırlarken mutfağa girdi. Birden bağırmaya ve küfür etmeye başladı. Mutfağa koşup
- ne oldu dedim
- köfteler kül olmuş gerizekalı !! Açlıktan ölüyorum burda
- ne bağrıyorsun! Unutmuşum işte senin kıyafetlerini hazırlıyordum
- yok bu böyle olmayacak her gün başka bi olay yeter artık !!
- hergün ne olayı ya ? Ne yapıyorum ben sana !!
- bıktım artık karılık mı yapıyosun bu eve hergün geliyorum ya yemek yok ya yanmış ya ev tozlu yeter !!! Azcık kadın ol artık !!
- ben de çalışıyorum ayrıca hastayım rahatsızım biliyosun
- ne hastası be kullanma şu durumu artık analarımız öyle miydi hasta da olsa hamile de olsa her boku yaparlardı bu mu karılık
- ne biçim konuşuyorsun hamile olsaydım da bu şekilde mi davranacaktın !?
- ne hamileliği çocuk falan yapmam çekemem biz daha anlaşamıyoruz bile bide çocuk mu çekicem sakın hamile kalayım diye bi hata yapma dikkatli ol gerekirse sevişmeyelim yeter ki bana çocukla falan gelme
- ne diyorsun sen ya bu kadar mı kötü bi insan oldun hamile olsam ne yapacaksın
- kalmayacaksın dedim o kadar ayağını denk al !!
- sana yazıklar olsun !!!
Ağlamaya başladım. Gözlerimden yaşlar akıyor engel olamıyordum. Yanıma bile gelmedi. Salona geçip televizyonu açtı. Sesini sonuna kadar açtı ki ağlayışımı duymasın. Yatağıma geçip yattım bi süre sonra uyumuşum.
Sabah telefonun sesine uyandım. Hemataloğum arıyordu. Beni hastaneye çağırdı koşa koşa gittim bakalım ne olmuştu.
