Zindan Adası • OgNis

19

Oy ve yorum hatırlatıcısı 🔔❤️

14 Şubat özel bölüm! Deliye her gün bayram olduğu için 14 Şubat özel bölümü 15 Şubat'ta atıyorum. Çünkü neden olmasın?

Bu arada Nisa'ya bayılma sahnesini de ben yazmıştım. Her yazdığımın olması beni hafiften korkutmaya başladı... Nisa'yla Ogeday adada boş zamanlarda zindan adası okuyup fikir mi alıyor acaba wownahwkenrkl

-

"Ezgi dışarıdan gelen tepkiler nasıl?" dedi Seda Abla merakla.

Takım olarak ateşin başına ıslanan kıyafetlerimizi kurutuyorduk. Herkes burada olmasa da çoğu kişi buradaydı. Bugünün oyunu bitmiş anlat bakalım için 2 saatimiz kalmıştı.

"Yani her kafadan ayrı ses çıkıyor aslında. Tek bir fikirde çoğunluk yok." dedi Ezgi de.

"Karşı takımı da izledin sen, dimi?" dedi bu sefer Sude.

"Aynen izledim. Onlar zaten takım olamamışlar. Hepsi bireyselliğe çoktan dönmüş. Bizim tek avantajımız takım olabilmemiz. Yoksa güç olarak eşitiz." dedi.

Kıyafetlerim kuruyunca Ogeday'ınkilere geçip onları kurutmaya başladım. Ogeday odun toplamaya çıktığı için burada değildi.

"Yenge benimkilere de el atsana be!" dedi Anıl barakanın ucuna oturmuş ayak ayak üstüne atarken. Ellerini de barakaya dayamış destek alıyordu.

"Saçmalama Anıl." dedim sitemle. Hiçbir işi olmamasına rağmen benden istiyordu ya!

"Ogeday'a gelince ay aşkım tamam aşkım, bana gelince saçmalama Anıl! Adaletin bu mu Dünya?"

"Çocuk odun toplamaya gitti. Sen kendini yaymış yatıyorsun." dedim hemen mahalle kavgası moduna geçerek.

"Ben mi?" dedi Anıl şaşkınlıkla işaret parmağını göğsüne dayayarak. Elini az önce destek almak için kullandığı için desteğin gitmesi ile sırt üstü düştü.

Anıl'ın bağırması ile ben gülmeye başlarken diğerlerinin gözü de Anıl'a döndü. Benim gülme sesimle beraber ne olduğunu anlayamadıkları için bakakaldılar.

Anıl yerinde dikleşti ve elini havaya kaldırdı. "Gelmenize gerek yok arkadaşlar. Öldüm sadece önemli bir şey yok." dedi kinayeyle.

Bunu duymamla daha çok güldüm ve Anıl'ın yanına gittim ve yanına oturdum. "İyi misin?"

"Ne gülüyorsun ya düştüm burda!"

"Anıl ben kendim düştüğümde de gülüyorum." dedim gülmeye devam ederken. Artık gülmekten yanaklarım acımaya başlamıştı.

"Yenge diyip bağrımıza bastık biz de işte..." Anıl hemen dramatik moduna geçmişti.

Gülüyordum çünkü düşüşüne birebir şahit olmuştum. Zaten yatar gibi oturduğu için düştüğü mesafe çok kısaydı. Bu kadar mesafeden de bir şey olmasına imkan yoktu.

"Yaa Anıl!"

"Tamam tamam, demedim bir şey. Bugün ayın kaçı biliyor musun bu arada?"

"Bugün..." diyerek düşündüm. Zaman algım yavaş yavaş kaybolmaya başlamıştı. "14 Şubat olması lazım." dedim emin olamayarak.

"Sevgililer günü yani dimi?" diyerek onay almak ister gibi konuştu.

"Evet." dedim anlamayarak.

"Eee Ogeday'la bir şey yapmayacak mısınız?"

"Ne bileyim... Ben pek önemsemem böyle günleri. Bir şey de konuşmadık öyle."

"Ogeday önemser ama."