Bir gülüşü var, balık görse unutmaz.

73 2 0
                                    

Yine lanet okul sabahı !. Annem her zaman ki gibi erkenden uyanmış ve kahvaltımı hazırlamış. Sabahları hiç bişey yiyemediğim halde annem kahvaltı hazırlamakta ısrarcı. Çay içip bi kaç şey atıştırdım. Dişlerimi fırçaladıktan sonra giyindim ve durağa gittim. Sabah saat 6.50 ilk Mirayların oraya gidicem ordan beraber binicez otobüse. Hava soğuk. Sabah ayazı var belli.

Miray durakta beni bekliyodu. Beraber bindik gölcük otobüsüne. Yine otobüste denizcilik okulundan erkekler dolu. Saçları uzun olan güzelmiş, yok yok kısa olan daha güzel. Salak salak konuşuyolar. Mirayla onları iplemeden kulaklığımız takıp geldik. İkimizinde sevdiği vardı sonuçta ne işimiz olur onlarla? Dünü hala aklımdan çıkarmış değilim. Müzik dinlerken onu düşünüyodum. Kendi kafamdan hayaller kuruyodum. Bi yandan da canımın ilerde çok yanacağını bu kadar bağlanmamam gerektiğini düşünüyodum. Ama elimde değildi iş işden geçmişti bi kere.

Yine döne dolaşa bu okula geldik. Ben direk konuya girmiştim hiç kendimi tanıtmadım. Ben Yaren 16 yaşındayım. Müzik dinlemek, gezmek, eğlenmek hobilerim. Çok renkli bi kişiliğe sahibim. Ailemle ne kadar sorunlarım olsa da bunu asla dışarı yansıtmam. Dışardan görenler çok cana yakın derler. İnsanlara çabuk kanar, çabuk güvenirim bu da en zayıf yönüm. Kısa saçlıyım bi sinir krizi sonucu uzun saçlarımı kendim kestim. En büyük aptallığımda bu sanırsam. Şimdilik yeter herhalde.

Bugün ful meslek dersleri olacağı için çok sıkıcı geçmez sanırsam. İlk ders Anne Çocuk sağlığı. Eğlenceli geçiyo. İnternet paketi yaptım bütün gün Tolgayla konuşuyoruz. Ders tenefüs fark etmiyo. Onunla konuşurken hiç olmadığımdan daha fazla heycanlanıyorum. Bu hissettiklerimin tarifi yok. Şimdiden çok özledim.

-Miraayy uyuyon mu lann

Miray; -Heee

-Kızım ben Tolgayı çok özledim ya aklımdan çıkmıyo.

Miray; -Yarın kaçsak okuldan sahil felan ?

-Ooo çok iyii olur. Ben bi soriyim Tolgaya devamsızlığı kaç gün? sende Emreye sor bakalım.

Miray; -Tamamdır.

Tolgaya mesaj attım öğleden sonra kaçabilirmiş. Bizde sabahtan kaçıcaktık. Yarın bütün gün Tolgayla beraber olucaktım benden mutlusu yok sanırım. Havalarda güzel bu aralar. İnşallah yine güneşli olur.

Ve çıkış zili çaldı. Sonunda evime gidip rahat bi uyku çekebilcem. Erken uyuduğum için Tolga kızıyo ama napiyim dayanamıyorum. Zaten evdekiler de modemi kapatıyolar geceleri internete girmiyim uykusuz kalmıyim diye. Zaten onlara telefonu elime almam bile batıyo. Babam sürekli telefona bakıp ne sırıtıyon diyo. Adam anlıyoda çaktırmıyo. Miray espiri yaptı baba diyip geçiştiriyorum. Oysaki Tolganın güzel sözlerine gülüyorum. Mutluyum ya ne biliyim uzun süredir ilk defa mutluyum. Mutlu bi hayatım yok benim. Annemle babam sürekli tartışır. Sürekli birbirlerine hakaret ederler. Hiç öyle sevilesi bi hayatım yok anlicağınız. Psikolojim de bozuk. Birazda duygusuzdum. Ama Tolga duygularımı geri getirdi bana.

-Aşkım ben uyicam yazacağın uzun mesajı unutmadım. He bide soracağın soruyu sormayı unutma. Bu soruyu sormanı neden çok istiyorum hiç düşündün mü? Arkadaşlarım nasıl çıkmaya başladınız diye sorduklarında anlatabilcek bişeyim olsun istiyorum. Yarın nasılsa beraberiz. Çıkıyoruz benimsin ama yine de ne biliyim bi teklif olsun istiyorum anla beni. İyi geceler.

Tolga; -Seni anlıyorum. Elbet arkadaşlarına anlatabileceğin güzel anılarımız olucak. Önümüzde çok zaman var herşey zamanla olur. İyi geceler prenses.

Sahiden de önümüzde çok mu zaman var? Bunları düşünürken uyuya kalmışım..

2 Ekim. Sabah olmuş saat 05.45 alarm çalıyo yine. Okula gitmicez bu gün devamsızlığımızı kullanalım dimi? Pembe yırtıklı bi pantolon giydim üstüne de beyaz bi t-shirt. Ve beyaz ceketim. Makyajımıda yaptım ve evden çıktım. Miray da yırtıklı kot giydi üstünede mavi bi t-shirt, mavili beyazlı bi hırka. O gün Yağmurla özserbesler kafede buluştuk. Yağmur da benim sınıf arkadaşım. Çok yakınız sürekli beraber takılırız. Miraydan sonra en yakın olduğum insan. O da okula gitmedi bugün. Öğlene kadar takıldık onunla. Sonra gittik sahile. Yattık çimenlere fotoğraf felan çekildik. Tolgayla Emre geldi. Biz sahilde çimenlerde oturuyoduk onlarda yanımıza oturdular. Ooofff yine heyecan bastı.. Neden böyle oluyo ki?

KÖR RUHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin