It's been a year since he left . And Kay's advice is to start a new life. To start everything that is wrecked about a year ago.
I decided to take a walk instead of riding my car .
I stop for a moment in the park and walks toward the swing and sit on it at nagsimula na akong iduyan ito ng dahan dahan .
Ang sabi ko sa sarili ko ay di na ako iiyak muli pero heto nanaman ang mga luha sa mata kong naguunahang pumatak.
Naalala ko nanaman kung ano ang sinasabi ng kanyang mata galit sakit at disappointment bago siya tuluyang maglaho sa paningin ko ..
Nang hindi ko na makayanan ay umalis na ako sa swing at naglakad ng mabagal hindi ko alam kung san ako patungo pero ng huminto ako ay namangha ako sa ganda ng paligid na nakita ko .
It feels like this is the right place para magpakawala ng sama ng loob.
Naupo ako sa may ugat ng malaking puno. Pero wala pang ilang segundo ay muli akong naglakad lakad at huminto.
Huminga ako ng malalim at humugot ng lakas ng loob upang isigaw ang nais kong sabihin.
Bumilang ako ng isa dalawa tatlo at...
France!! Bakit bigla ka na lang nawala? Galit ka pa ba sakin? Pwede ba... Pwede ka bang magpakita kasi... Kasi... Miss na miss na kita .... Mahal parin kita France ... Mahal na mahal ... Pero hindi ko iyon nasabi sayo dahil.... Dahil ayokong magbago ang pakikitungo mo sakin pero mali pala kasi mas lalo kitang naitulak palayo...
Pagkatapos kong sabihin yun ay napaluhod ako at tuluyan ng napaiyak ng malakas..
Last na to ... Last na .... Pangako hindi na ulit ako iiyak pa .... Pero sana bumalik kana ...
Mahinang bulong ko sa hangin.
Nanatili ako dun hanggang sa nakaramdam ako ng gutom kaya nagpasya na akong umuwi.
