𝐌𝐮𝐫𝐝𝐞𝐫 𝐎𝐟 𝐋𝐨𝐯𝐞 || 𝐇𝐲𝐮𝐧𝐈𝐧.

ʚ 𝟎.𝟐 ❝𝑇𝑢𝑟𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑃𝑎𝑔𝑒❞

༄♫︎ᵐᵃᵍᵍⁱᵉ ˡⁱⁿᵈᵉᵐᵃⁿⁿ ᶠᵗ ˢⁱⁱⁱᶜᵏᵇʳᵃⁱⁿ - ᵍᵃˢˡⁱᵍʰᵗ♫︎༄

🔪- Herkes harika bir aile olduğumuzu sanıyordu. Bizi sahte bir tiyatro oynamak zorunda bıraktınız. Keşke herkes perdenin yanışına şahit olsaydı...

Hyunjin sanki içerisi alev alev yanmıyormuş gibi kapıyı kapattı ve arabaya bindi. Hala ağlayan jeongine baktı. Alışacaktı nasılsa.. Arabayı çalıştırdı ve hızla evden çok uzaklara sürdü.🔪

Korkuyordu. Jeongin, ilk defa evden uzakta bir gece geçirecekti ve deli gibi korkuyordu. Gerçi yanında hyunjin varken korkmamalıydı ama şu an o da kendi gibi davranmıyordu ki. Jeongin, hyunjine bakamıyordu bile. Hyunjinin yüzündeki kanlar az önceki katliamı aklına getiriyordu.

Yarım saatten biraz daha uzun bir süredir yoldaydılar ve hyunjin tek bir açıklama yapmamıştı. 'Neden ailemi katletti?' diye düşünüyordu jeongin. Tabii hiçbir şeyden haberi yoktu ki.. Hyunjin, arabayı tekinsiz bir benzinliğin önüne çekip benzin doldurulan yerin önüne park etti. Jeongine döndü ve birkaç saniye öylece baktı.

- Şimdi temizlenmemiz gerekiyor.

Jeongin, hala hyunjinin yüzüne bakamıyordu. Kesinlikle temizlenmeleri gerekiyordu. Hyunjin, Jeonginin yüzüne bakmaması yüzünden sinirleri daha da çok bozulurken uzanıp torpidodan iki şapka çıkardı. Birini nazikçe jeongine taktıktan sonra diğerini kendine taktı.

- Herhangi biriyle konuşmak yok jeongin. Anlıyorsun değil mi?

Jeongin zaten hyunjini ihbar etmezdi. Ailesinde bir o kalmıştı ve zaten ailesinden bir onu ve bir de kkamiyi seviyordu. Jeongin, usulca başını sallayıp hyunjini onayladığında hyunjin arabanın kilidini açtı. Arabadan inip bagajdan temiz birkaç kıyafet aldı ve jeongininde arabadan inmesiyle lavaboya yürümeye başladı.

Jeongin, hyunjini takip ederken bir görevli arabalarına benzin yüklemeye başlamıştı. Lavaboya girdiklerinde hyunjin vakit kaybetmeden temiz kıyafetleri jeonginin kucağına tutuşturdu ve soyunmaya başladı. Jeongin anında arkasını döndüğünde hyunjinin kıkırtısını duydu. Hayır, Jeongin'in şu an hyunjinin bu haline kalbinde alevler hissetmesi çok yanlıştı...

Hyunjin tamamen soyunup boxerle kaldığında arkadan jeongine yaklaştı. Başını sağ kulağına eğip nefesini jeonginin boynuna üflerken jeongin, tam anlamıyla titremeye başladı. Hyunjin, elini jeonginin belinden geçirip temiz kıyafetlerden aldı ve geri çekildi. Ama o garip his jeongini salmadı.

Hyunjine ilk defa bu kadar yakın değildi tabii ama bu sefer bambaşka hissettirmişti ve bu da yanlıştı. Hala anne ve babasının ona dedikleri aklında dönüp dolaşırken gözlerini kapattı ve elini kalbine koydu. Tanrım, kalbi ordan çıkıp patlayacak kadar hızlı atıyordu. Hyunjin, giyindiğinde jeonginin elindeki kıyafetleri aldı ve jeonginin şapkasını çıkarıp pespembe olmuş yüzüne baktı.

- Soyun.

Jeonginin yüzü daha da kızarmaya başladığında ani bir heyecanla hyunjinin gözlerine baktı.

- Ne?

Hyunjin, Jeongin'in bu haline kıkırdayıp gözlerine arsızca bakarken dolgun pembe dudaklarını yalayıp içine çekti ve ıslak bir sesle geri bıraktığında jeongin yutkunmak için büyük bir istek duydu.

- Üstündekiler.. Kanlı. Değiştirmelisin.

Jeongin, kendi üstüne baktı. Her tarafında babasının ve annesinin kanları vardı. Bu durum jeongini gerçeğe döndürdüğünde yutkunabildi.

- Arkanı döner misin?

- Yoo. Bilet aldım, gösteriyi en önden izleyeceğim.

Hyunjin, arsızca jeongine bakmaya devam ederken jeonginin kaşları çatıldı. Ne bileti ne gösterisi ne saçmalıyordu şimdi bu? Azametle hyunjinin gözlerine baktı jeongin. Ağlamaktan şiş ve kırmızılardı.